π.Ανδρέα Κονάνου Τι χτυπιέμαι έτσι;!.. Τι θέλω να προλάβω κι αγχώνομαι συνέχεια; Αφού ξέρω πού τρέχω. Το κάθε μου βήμα – το ξέρω – με πάει όλο και πιο κοντά στους δρόμους με τα παγωμένα μάρμαρα, τα λιβανάκια, τα λαδάκια, τα καντήλια, και τα ολόισια κυπαρίσσια.…
