Ἔρριξα ἕνα περιφρονητικό βλέμμα στό πεζοδρόμιο τοῦ γείτονα. Γεμάτο χῶμα, ξερά φύλλα, πεταμένα χαρτάκια, σβησμένες γόπες. Κι ὕστερα μέ κρυφό καμάρι γύρισα στό δικό μου, καθαρό, φρεσκοσκουπισμένο, νοικοκυρεμένο. Πόση διαφορά! «Καθένας κάνει τίς ἐπιλογές του», σκέφτηκα. «Δέν μπορῶ νά…
