– Τὰ παιδιὰ μας ἔγιναν ἀνίκανα γιὰ τὴν πίστη ἐξ αἰτίας τῶν γονέων…Πῶς ἢ γιατί συμβαίνουν ὅλα αὐτά; Γέροντας Σωφρόνιος: […]Ἐπειδὴ οἱ γυναῖκες τῆς ἐποχῆς μας ἔχασαν τὴν ὑψηλὴ αὐτὴ συνείδηση, ἄρχισαν νὰ γεννοῦν προπαντὸς κατὰ σάρκα. Τὰ παιδιὰ…
Όσο δυναμώνουν οι δυσκολίες τόσο θα δυναμώνουμε και μεις την προσπάθεια. Όσο νιώθεις τα πάντα να χάνονται τόσο να προστρέχεις στα μυστήρια της Εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας με πίστη. Τόσο να γραπώνεσαι γερά απ’το Σταυρό του…
Δε γίνεται να γευτεί ο άνθρωπος πλήρως τη ζωή χωρίς Θεό. Όσο και να το αποφεύγει, η πίστη είναι αυτή που αλλάζει τον άνθρωπο. Τον καθαρίζει, τον ομορφαίνει, τον πάει ψηλά. Με τη χάρη Του, ο άνθρωπος γίνεται φωτεινός,…
✟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟ ΘΕΟ δεν σημαίνει μόνο «αναγνωρίζω την ύπαρξη του Θεού». Αυτό το κάνουν και οι δαίμονες… Κι αυτοί αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Θεού. ✟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟ ΘΕΟ, για έναν αγωνιζόμενο Χριστιανό, σημαίνει κάτι παραπάνω , που οι…
Του πατρός Θεμιστοκλή Μουρτζάνου Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που απασχόλησαν και απασχολούν την ανθρωπότητα είναι αυτό που έχει να κάνει με το ποιος αληθινά είναι ο Χριστός. Το ερώτημα αυτό το έθεσε πρώτος ο ίδιος ο Κύριος στους…
Πρεσβυτέρας Αγαθής Μάγγανου-Χριστοδούλου* Σας καλησπερίζω κι εγώ με τη σειρά μου και σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς που μου κάνατε την τιμή να βρίσκομαι απόψε κοντά σας, σ’αυτή την όμορφη παρέα και στο ζεστό σας χώρο, για να προσεγγίσουμε…
«Μὴ πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία»( Ψαλμ. 145,3 )Μην ελπίζεις ούτε σε φίλους , ούτε σε πλούτο, ούτε στην υγεία σου, ούτε σε τίποτα. Όλα αυτά είναι μάταια και αφανίζονται σαν όνειρο και σκορπίζονται…
Τέταρτη αιτία της τραγωδίας της πίστης πιστεύω πώς για πολλούς είναι οι πλάνες των εκπροσώπων της πίστης. Κάθε άνθρωπος εκτιμά το σπόρο από τον καρπό του. Αν ο καρπός είναι πικρός, κανένας δε γίνεται ν’ αγαπήσει τον σπόρο. Οι…
Τρίτη αιτία πού συντελεί στο να ψυχορραγεί και να μαράζει μέσα μας η πίστη, είναι τα έργα των ανθρώπων. Τα δικά μας έργα, μας τυφλώνουν, στερούν την όραση μας. Στρέφουμε υπερβολικά όλη την προσοχή μας σ’ αυτά και δε…