Εκατοντάδες ήταν οι αναφορές από όλες τις χώρες του κόσμου για την βλάσφημη και προκλητική αυτή σελίδα πού διακωμωδούσε μία σεβαστή και πνευματική μορφή της Ορθοδοξίας. Τελικά, η Δίωξη του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εισήκουσε σε σχετική επερώτηση ακροδεξιού βουλευτή και εδέησε να πράξει τα νόμιμα, επιτέλους.
Και εν παρενθέσει, είμαι αρκετα φιλύποπτος ως προς την όψιμη σπουδή των Αρχών να ενδιαφερθούν για το κατέβασμα της σελίδας, αμέσως μετά την ενεργοποίηση του συγκεκριμμένου κόμματος. Πώς είναι δυνατόν να κώφευε σε χιλιάδες αναφορές και να ενδιαφέρθηκε ακριβώς τώρα; Ο λογισμός μου, μου λέει πάρα πολλά και καθόλου κολακευτικά για το πώς επιχειρούν να προβάλλουν και να ταυτίσουν την δίκαια αγανάκτηση των χριστιανών με συγκεκριμμένους χρωματισμούς. Εκτός αν βάρυνε η πολιτική ιδιότητα των καταγγελόντων, γιατί έτσι συνήθως λειτουργούν οι σύγχρονες δημοκρατίες. Αδυνατώ να παίζω με τις πιθανότητες, όταν όλα τη σήμερον είναι πλέον πιθανά…
Ομολογώ , πώς η ύπαρξη και το “ήθος” της σελίδας έτρεφαν για καιρό την οργή μου. Φανταζόμουν πίσω από αυτήν την τεράστια διαδικτυακή βλασφημία τους γνωστούς- αγνώστους του διαδικτύου, πού επιδίδονται σε έναν αντίχριστο και αντεκκλησιαστικό πόλεμο, προερχομένους κυρίως από νεοπαγανιστικούς μασονικούς χώρους με το επίχρισμα του φιλελεύθερου ή αριστερού πολίτη. Όλους αυτούς πού ξερνούν τα μένεα εναντίον της Εκκλησίας και της πίστης με ρυπαρογραφήματα και troll παρωδίες, επικαλούμενοι την “ελευθερία της έκφρασης” και καταφέρνοντας να λησμονήσουν πώς η ελευθερία διαφυλάττεται με το να μην ξεπερνά κανείς τα όρια και να μην προσβάλει τα ιερά των άλλων.
Ή μάλλον ακριβέστερο είναι πώς είναι πολύ επιλεκτικοί στο όλο θέμα, υποστηρίζοντας μάλλον τα δίκαια ετεροθρήσκων, με την κοσμοθεωρία μάλιστα των οποίων, δεν θα ήταν δυνατόν να συμβαδίζει το ιδεολογικό τους προφίλ σε κανονικές συνθήκες. Φανταζόμουν λοιπόν κάποια καθάρματα πού φιρί φιρί το πήγαιναν να “φάνε τις ψιλές τους”, από τους πιο θερμόαιμους και φανατικούς προσβληθέντες (κακώς σίγουρα) και ασφαλώς έχοντας προφανείς αντεκκλησιαστικούς λόγους για να προβάλλουν τα αίσχη τους.
Ένοιωσα ειλικρινά έκπληξη και πόνο όταν αποκαλύφθηκε πώς πίσω από την βλάσφημη σελίδα κρύβοταν ένας 27 χρονος, ο οποίος κατέστρεψε τα νιάτα του και την ζωή του, για μια τεράστια ανοησία. Ένας νέος άνθρωπος πού υποκινήθηκε από δαιμονική αφροσύνη και την πλέον κατώτατης υποστάθμης μισαλλοδοξία εναντίον ενός κεκοιμημένου Γέροντα που έζησε για να προσφέρει μόνον παράκληση, αγάπη και διακονία στο συνάνθρωπο.
Είναι οδυνηρό το πώς παρασύρονται από τα διαφθορεία της κοινωνίας , πού λέγονται τηλοψία, διαδίκτυο και κομματικά πορνεία οι νέοι και πώς πέφτουνε θύματα της πλέον ανίερης συνομωσίας, πού λέγεται αντεκκλησιαστική μανία. Οι παράφρονες πού δυνάστευσαν τους λαούς, οι πιο αιμοβόροι δικτάτορες προέβησαν στην εξης τακτική πού δηλητηρίασαν ολόκληρους λαούς και έθνη: ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ.Όποιος έχει στο χέρι την νεολαία είναι νικητής εκ των προτέρων, δήλωνε κυνικά ο πατέρας του ναζισμού. Και κάτι ανάλογο μαγειρεύεται και κατορθώνεται σήμερα.
Το πιο καίριο και ανησυχητικό; Οι εκατοντάδες υποστηρικτές του νεαρού, πού απαιτούν την αμνήστευση βλάσφημων πράξεων ως δημοκρατικών εκφράσεων και μάλιστα υγιών. Στην φυλακή βρίσκεται ένας, όμως οι ομοιδεάτες είναι πολύ περισσότεροι. Και οι πραγματικα ένοχοι απολαμβάνουν την ελευθερία και τα μεγαλεία τους πίσω από την υγιή ταυτότητα του δεφένσορα της δημοκρατίας και την ασυλία του άσπιλου λευκού κολλάρου.
Η Εκκλησία μας πρέπει να αγκαλιάσει και να προστρέξει άμεσα στο παραπλανημένο της παιδί. Είναι ανησυχητικό το πώς υποδέχτηκαν ορισμένοι “χριστιανοί” ή χριστιανοί την συγκεκριμμένη είδηση. Με εκδικητικους αλαλαγμούς που παραπέμπουν στις χτεσινές διαδηλώσεις των μελαψών …φιλοξενουμένων μας. Καλλιεργείται, ενώ έλαβε πέρας το όλο θέμα, μια ρεβανσιστική ιεροεξεταστική αντιμετώπιση, η οποία επιφανειακά φαίνεται αιτιολογημένη, αν φανταστεί κανείς το ήθος και την μανία των υποστηρικτών της σελίδας και την άκρα υπομονή των πιο υγιών καταγγελόντων, αλλά ουσιαστικά δεν είναι. Και δεν δικαιολογείται κανένα συναίσθημα πέρα από ένα: την θλίψη.
Δεν θα ήταν φανταστικό, παρμένο σαν την πλέον συγκινητική ιστορία μέσα από την Καινή Διαθήκη και τις Αββάδικες Ιστορίες, η Εκκλησία να επλήρωνε την εγγύηση του φυλακισμένου νεαρού και να του παρείχε πνευματική βοήθεια; Μετά την αποφυλάκισή του αυτός θα βίωνε την μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής του! Και ίσως την μετάνοια.
Πρόκειται για ένα χαμένο πρόβατο πού δεν γνώρισε ποτέ την αλήθεια, αλλά επέλεξε για πολλούς λόγους την μισαλλοδοξία και τον φανατισμό.Θα υπήρχε ιερότερο καθήκον, μεγαλύτερη πράξη αγάπης και ακακίας από αυτή;
Υπάρχει πιο πληρωμένη απάντηση σε όλους αυτούς που συκοφαντούν την Εκκλησία και μιλάνε για ταλιμπανισμό και μεσαίωνα , κατηγορώντας αυτούς ακριβώς πού προσέβαλαν, με το θράσος του θύτη που ενοχοποιεί το θύμα; Η Εκκλησία μας πρέπει να αγκαλιάσει και να προστρέξει άμεσα στο παραπλανημένο της παιδί. Ίσως αυτή η καίρια και υψηλότατη πράξη καθήκοντος να συνταράξει όλους αυτούς τους παραπλανημένους, κυρίως νεαρούς πού επιμένουν στην υπεράσπιση μιας βίαιης ασέβειας. Γιατί, μόνο αυτή αύτη η ύπαρξη τέτοιων ψυχών καταγγέλει την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ της εποχής μας. Και αυτό είναι το ΚΑΙΡΙΟ και ΦΛΕΓΟΝ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ.
Η Εκκλησία γνωρίζει να συγχωρεί, να αγκαλιάζει και να μεταμορφώνει. Άλλωστε ο άγιος Γέροντας Παΐσιος είχε πεί:
“Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη, διαφέρει από τον τρόπο των νοµικών.
Η Εκκλησία βλέπει τα πάντα µε µακροθυµία και κοιτάζει να βοηθήσει τον καθένα, ό,τι και αν έχει κάνει, όσο αµαρτωλός και αν είναι.”
Αυτή είναι η δυνατότερη και αποτελεσματικότερη “εκδίκηση”…
Από το blog “Ιερέας Ανατολικής Εκκλησίας”.
