Για να συναντήσουμε τον Θεό και να Τον γνωρίσουμε πρέπει να ανοίξουμε την καρδιά μας

Για να συναντήσουμε τον Θεό και να Τον γνωρίσουμε
Όπως είναι στην πραγματικότητα
Πρέπει να ανοίξουμε την καρδιά μας
Δηλαδή το κέντρο και το βαθύτερο είναι της ύπαρξής μας
Για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε
Μια ιδιαίτερη και οικεία σχέση μαζί Του.
Χωρίς αυτόν τον σύνδεσμο, την κοινωνία και την οικειότητα
Δεν μπορούμε να Τον πλησιάσουμε και να Τον προσεγγίσουμε.


Θα παραμένει πάντοτε κάπου “εκεί ψηλά”
Απόμακρος στο υπερπέραν
Και σε τόσο μεγάλη απόσταση από εμάς
Ώστε να μην μπορούμε να Τον αγαπήσουμε.
Θα παραμένει μια δύναμη
Μια ιδέα
Ένα σύνθημα
Μια θρησκευτική διδασκαλία και ηθική
Και όχι ένα Πρόσωπο το οποίο πρέπει να αγαπήσουμε, για να ενωθούμε μαζί Του και να σωθούμε.
Χρειάζεται, λοιπόν, να μάθουμε να προσευχόμαστε αδιάλειπτα
Ώστε να βιώνουμε καθημερινά τη σχέση μας με τον Θεό
Σαν μια ειλικρινή, στενή, εκ βαθέων συνομιλία μαζί Του.
Ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί Άγιοι μέσα στην προσευχή Τους ένιωσαν τη “φωτιά” της αγάπης του Θεού.
Όσο στρέφουμε τη σκέψη μας στην αλήθεια του μυστηρίου του Θεού
Συνειδητοποιούμε ότι δεν υπάρχει τίποτε τελειότερο και πιο επιθυμητό από τον Θεό.
Η σκέψη μας κατευθύνει την καρδιά μας
Και όπου ο θησαυρός μας, εκεί και η καρδιά μας, κατά τον λόγο του Χριστού (Ματθ. στ’ 21).
Όσο λοιπόν, περισσότερο προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε για να αγαπήσουμε τον Θεό
Τόσο ο Θεός μας αποκαλύπτεται.
Η εμπειρία των Πατέρων της Εκκλησίας μας λέει ότι εκείνος που απέκτησε την αγάπη
Απέκτησε τον ίδιο τον Θεό, γιατί “ο Θεός είναι αγάπη” (Α’ Ιω. δ’ 16).
Όποιος μένει μέσα σ’ αυτήν την αγάπη, μένει μέσα στην αγκαλιά του Θεού.
Όλοι είμαστε πλασμένοι κατ’ εικόνα του Θεού.
Την καθ’ ομοίωση, όμως, ποιοι την έχουν;
Ποιος, άραγε, μπορεί να μοιάσει με τον Θεό;
Η απάντηση είναι απλή.
Αυτός που με τη μεγάλη του αγάπη υποτάσσει την ελευθερία του στον Θεό.
Όποιος αγαπά τον Θεό με όλη την καρδιά του, εκείνος είναι φίλος του Θεού.
Μια τέτοια αγάπη κάνει τον άνθρωπο να μην προτιμάει τίποτε άλλο περισσότερο
Από το να γνωρίζει τον Θεό και τότε απελευθερώνεται από τη μοναξιά και την ανασφάλεια
Ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια του “εγώ” και μεταβαίνει προς το “εσύ”.