Μιά φορά, ἕνας μεγάλος βασιλιάς ἔστειλε εἰδοποίηση σέ ἕνα μοναστήρι, στόν ἡγούμενο, σοφό ἄνθρωπο, ὅτι θά πήγαινε νά τόν συμβουλευθῆ.
Ἀνησυχία μεγάλη ἔπεσε στό μοναστήρι στό ἄκουσμα. Ἔπρεπε, νά τό καθαρίσουν, νά τό συγυρίσουν, νά τό ἑτοιμάσουν. Γιά νά ὑποδεχθοῦν τόν βασιλιά.
* * *
Καί πράγματι μιά ἡμέρα ὁ βασιλιάς ἐπῆγε στό μοναστήρι. Τόν ὑποδέχθηκαν μέ τιμές. Καί μετά, ζήτησε νά κουβεντιάσει μέ τόν ἡγούμενο.
Τόν ἐρώτησε:
-Εἰπέ μου, ἅγιε ἡγούμενε, πῶς μπορῶ νά καταλάβω τήν οὐσία τῶν ὄντων;
-Καί τί τό θέλεις αὐτό; Νά τό κάμεις, τί; ἀπόρησε ὁ ἡγούμενος.
Τοῦ ἐξήγησε ὁ βασιλιάς:
-Θέλω νά μάθω, τί εἶναι τά ὄντα, τί ἀξία ἔχει τό καθένα, γιά νά μπορῶ νά ἐλέγχω καί τόν ἑαυτό μου, ἄν σκέφτομαι σωστά, καί τούς ὑπηκόους μου ὅλους. Διαφορετικά, πῶς θά ἐπικρατήσει στόν τόπο μας ἀγάπη καί εἰρήνη καί ἁρμονία;
Τοῦ ἀπάντησε ὁ ἡγούμενος:
-Καλή ἡ σκέψη σου, βασιλιά μας. Ὅμως ἐγώ σοῦ λέω, ὅτι ἡ ἁρμονία πού θέλεις νά κυριαρχήσει στόν κόσμο θά ἔλθει, ὄχι ἄν μάθεις στούς ὑπηκόους σου, ποιά εἶναι ἡ οὐσία τῶν ὄντων, οὔτε, πολύ περισσότερο, ἄν κατορθώσεις νά τούς ἔχεις ὅλους ὑπό τόν ἔλεγχό σου, ἀλλά μόνο ἄν μάθεις σύ, νά τούς κατανοεῖς· καί νά τούς ἀνέχεσαι στά λάθη τους.
* * *
Κάπως ἀνάλογα σκεφτόμαστε καί ἐμεῖς. Νομίζουμε, ὅτι, ἄν ὑπῆρχε τρόπος νά ἀλλάξωμε μυαλά στούς ἀνθρώπους στό περιβάλλον μας, ἄν μπορούσαμε νά τούς βιδώσουμε ἕνα ἄλλο κεφάλι, ὅλα θά ἐπήγαιναν καλά.
Τό μυστικό τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρηνικῆς σχέσης, τῆς ἁρμονίας, καί τῆς εὐτυχίας, δέν εἶναι: νά κόψεις τούς ἄλλους στά μέτρα σου, ἀλλά νά μάθεις σύ νά τούς ἀνέχεσαι καί νά τούς κατανοεῖς· στά λάθη τους· σέ ὅλα.
* * *
Σύ, ἀδελφέ, τί κάνεις; Πῶς τήν βλέπεις τήν γνώμη τοῦ ἁγίου μοναχοῦ;
Τήν ἐφαρμόζεις:
• στό σπίτι σου;
• στό περιβάλλον σου;
• στούς φίλους σου;
Ἤ, προσπαθεῖς
νά τούς κόψεις ὅλους στά μέτρα σου;
Καί ἄν δέν τό κατορθώνεις;
Τί κάνεις τότε; τούς κάνεις «πέρα»;
Εἶναι λύση αὐτή;
Εἶναι λύση χριστιανική αὐτή;
Μητροπολίτου Μελετίου (+)