«Αδελφοί , μονάχα η παρούσα ζωή είναι κατάλληλη για μετάνοια».
Μακάριος λοιπόν, τρισχαρούμενος και τρισευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που δεν έπεσε σε κάποιο διαβολικό, σατανικό δίχτυ, μακάριος ο αναμάρτητος… αλλά ουδείς αναμάρτητος.
Μακάριος λοιπόν είναι ο άνθρωπος που πιάστηκε μεν στο δίχτυ του διαβόλου, αλλά το ‘σκισε, γλίστρησε, ξέφυγε με την εξομολόγηση.
Το ψάρι, αν μπλεχτεί κάποτε σε δίχτυα κάποιου ψαρά και ξεφύγει, διασώζεται, αν όμως παραμείνει μέσα στη «σαγήνη» (= δίχτυ) , τότε σίγουρα χάνει τη ζωή του.
Στη στεριά δεν ζει το ψάρι…
Στην άλλη ζωή δεν υπάρχει μετάνοια…
Έτσι και ο άνθρωπος. Όσο ζει σε τούτη τη ζωή, μπορεί να πάρει δύναμη, εξουσία, για να «θεωθεί», να ζήσει χριστιανικά, ν’ ασκήσει την αρετή, την αγάπη, να σπάσει το διαβολικό θέλημα, να κόψει την αμαρτία, να γίνει «χριστοκίνητος», να κερδίσει τη Βασιλεία των Ουρανών. Αν όμως έρθει η φοβερή ώρα της εξόδου και ο άνθρωπος «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά», τότε δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας. Όταν το σώμα κατεβεί στον τάφο, δεν μπορεί κανένας να βοηθήσει την ψυχή. Όπως το ψάρι, όταν βγει από το νερό, χάνει τη ζωή του, έτσι και ο άνθρωπος , όταν πεθάνει «εν μετανοία», κερδίζει τον Παράδεισο, διαφορετικά την κόλαση.
Αδελφέ μου, μην πεις «σήμερα αμαρτάνω και αύριο μετανοώ» γιατί δεν έχεις ασφάλεια, σιγουριά. Το αύριο βρίσκεται στα χέρια του Θεού, το παρόν είναι μονάχα στα χέρια σου.
( Ευεργετινός τ. Α΄, σ. 20 )
Από το βιβλίο: «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΩΦΕΛΙΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ»
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΓΟΝΤΖΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ 8ον
Αθήνα
Εκδόσεις «ΛΥΧΝΙΑ»
