«Ὅποιος ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ ἀγαπᾶ καὶ ὅ,τι ἀγαπᾶ ὁ Θεός». (Μητρ. Ναυπάκτου Ἱεροθέου)
Ὁ Θεῖος ἔρως κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο
Τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἰεροθέου
Ἡ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολὴ εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ ἡ δεύτερη ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγαπᾶ κανεὶς τὸν Θεὸ καὶ νὰ μὴν ἐνδιαφέρεται γιὰ τὸν πλησίον του, ἀλλὰ οὔτε νὰ ἀγαπᾶ τὸν πλησίον καὶ νὰ ἀγνοῆ τὸν Θεό. Ἡ ζωὴ τοῦ Χριστιανοῦ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν κατακόρυφη διάσταση πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὴν ὁριζόντια μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τοὺς ἀνθρώπους δὲν προέρχεται ἀπὸ κάποια κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ ἰδεολογία καὶ ἀπὸ ἕναν οὐμανιστικὸ ἀλτρουϊσμό, ἀλλὰ εἶναι ἔκφραση τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὴν αἴσθηση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο.
. Μεγάλη σημασία στὴν Χριστιανικὴ ζωὴ ἔχει ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό.Ὅποιος ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ ἀγαπᾶ καὶ ὅ,τι ἀγαπᾶ ὁ Θεός. Αὐτὴν τὴν ἀγάπη οἱ ἅγιοι Πατέρες τὴν ὀνομάζουν ἔρωτα, καί, γιὰ νὰ τὸν ἀντιδιαστείλουν ἀπὸ κάθε ἄλλο ψευδῆ ἔρωτα, κάνουν λόγο γιὰ θεῖο ἔρωτα. Σὲ αὐτὸν τὸν θεῖο ἔρωτα ἀναφέρεται πολλὲς φορὲς ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καὶ παρουσιάζει διάφορα χαρακτηριστικά του. Θὰ γίνη μιὰ μικρὴ ἀναφορὰ σὲ αὐτὸ τὸ θέμα γιὰ νὰ φανῆ καὶ ἐδῶ ὁ συνδυασμὸς μεταξὺ νηπτικότητας καὶ κοινωνικότητας ποὺ παρητηρεῖται στὴν διδασκαλία του.
. Κατ᾽ ἀρχὰς ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ χαρακτηριστικὰ χωρία του εἶναι ἐκεῖνο ποὺ ἀναφέρεται στὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Θέτει στὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ νὰ λέγη στὸν ἄνθρωπο: «ἐγὼ πατήρ, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφή, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ρίζα, ἐγὼ θεμέλιος, πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ· μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς…. ἐγὼ καὶ φίλος, καὶ μέλος, καὶ κεφαλή, καὶ ἀδελφός, καὶ ἀδελφή, καὶ μήτηρ, πάντα ἐγώ, μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σὲ καὶ ἀλήτης διὰ σέ, ἐπὶ σταυροῦ διὰ σέ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ, ἄνω ὑπέρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρί, κάτω ὑπερ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σύ, καὶ ἀδελφός, καὶ συγκληρονόμος, καὶ φίλος, καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις;».
. Σὲ κάποια ἄλλη ὁμιλία του, μιλώντας γιὰ τὴν ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ νὰ μᾶς συνάψη μαζί Του, χρησιμοποιεῖ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐραστοῦ καὶ ὀνομάζει τὸν Θεὸ ἐραστή. Ὁ Θεὸς ὁμοιάζει «καθάπερ τις ἐραστὴς σφοδρός, μᾶλλον δὲ παντὸς ἐραστοῦ σφοδρότερος ὤν». Ὁ Χριστιανὸς ποὺ ἀποκτᾶ αὐτὴν τὴν αἴσθηση τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπᾶ περισσότερο τὸν Θεὸ καὶ αὐτὴ ἡ ἀγάπη λέγεται ἔρως.
. Στὶς ὁμιλίες του κάνει λόγο γιὰ τὸν ἔρωτα στὰ ἀνθρώπινα πράγματα καὶ πολλὲς φορὲς τὸν συγκρίνει καὶ τὸν ἀντιπαραβάλλει μὲ τὸν θεῖο ἔρωτα, τὸν ἔρωτα πρὸς τὸν Θεό.
