Πολλές φορές ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ψάχνουμε νά βροῦμε τήν αἰτία, γιατί ὑποφέρουμε, γιατί ἀποτύχαμε σέ κάτι, γιατί ἔχουμε πρόβλημα μέ τά παιδιά μας, γιατί δέν τά πᾶμε καλά τό ζευγάρι…Ποῦ ψάχνετε νά τά βρεῖτε ὄλα αὐτά, ἔξω ἀπό σᾶς;
Ὅλα αὐτά εἶναι μέσα σας. Ἀπό μᾶς βγαίνει καί ἡ εὐλογία καί ἡ κατάρα.
Αὐτό μᾶς λέει ὁ Χριστός στό Εὐαγγέλιό Του. Καί ἡ εὐλογία καί ἡ κατάρα. Γιατί; Γιατί καί ὅταν ὁ ἄλλος ἔλθει μέ κακία ἀπέναντί μου, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει μέσα τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ξέρει νά ἀντιμετωπίζει τό κακό, δέν ταλαιπωρεῖται. “Ἡτοιμάσθην καί οὐκ ἐταράχθην”. Γιατί ξέρει ὅτι αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἕνας ταλαίπωρος ἄνθρωπος, ἕνας ἄρρωστος ἄνρθωπος, πού περιφέρει τήν ἀσθένειά του.
Γι’ αὐτό λοιπον σέ μία ἐποχή, πού εἴμαστε τόσο μπερδεμένοι, πού δέν ξέρουμε ποιοί εἴμαστε, πού δέν ξέρουμε τί θέλουμε, κοντεύουμε νά μπερδέψουμε ποιοί εἶναι οἰ ἄντρες καί ποιές εἶναι οἱ γυναῖκες καί ἔτσι πλέον ταλαιπωρούμεθα. Καί σέ μία ἐποχή πραγματικά, πού ἔχουμε ὑποστεῖ μία βαθύτατη καθίζηση, πρῶτα πνευματική καί ἐξαιτίας αὐτῆς καί ὑλική καθίζηση, πού δέν ξερουμε τί θέλουμε προσπαθοῦμε νά διασκεδάσουμε τήν ἀνία μας, τήν ἀπελπισία μας, μέ κόλπα.
Πηγή: περιοδικό ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ (μηνός Νοεμβρίου)
