Απόσπασμα από το βιβλίο του Σεβ Μητρ. πρώην Πειραιώς κ.Καλλινίκου “Προβλήματα στο γάμο”
Η αγάπη για να μην τραυματίζεται δεν θέλει ανάπτυξη του “εγώ” αλλά του “εσύ.”.Δεν θέλει καπρίτσια και θυμούς,αλλά αμοιβαίες υποχωρήσεις.δεν θέλει επικράτηση των γούστων και των προτιμήσεων του ενός εκ των δύο συζύγων,αλλά μία ευγενή άμιλλα του ποιος να ευχαριστήσει τον άλλον και ποιος θα ανακουφίσει τον άλλον.
Ο άνδρας δεν δικαιούται να έχει αυταρχικές διαθέσεις,ούτε να ζει για το άτομό του και να κοιτά τη μονομερή ικανοποίηση του εαυτού του.Πρέπει να ζει για τη γυναίκα του.Να την περιβάλει με στοργή πάντοτε και να συμμερίζεται απόλυτα όλες τις δυσκολίες της και τα τυχόν προβλήματά της.
Το ίδιο και η γυναίκα.Δεν πρέπει να κυριαρχεί μέσα της η φιλαυτία,ούτε να επικρατούν στη ζωή της ιδιοτροπίες και προσωπικές επιδιώξεις.Πρέπει να ζει για τον άνδρα της.Να κοιτά πως να τον ανακουφίσει.Να προσπαθεί να τον ξεκουράσει ψυχικά από την κόπωση που του παρέχει η καθημερινή βιοπάλη.Να του φέρεται πάντοτε με στοργή.Να ανέχεται κάποιον τυχόν ελάττωμά του.
Η μυαλωμένη σύζυγος δεν είναι ποτέ απαιτητική.δεν είναι εγωπαθής στις σχέσεις της με τον σύζυγό της.Είναι η βασίλισσα του σπιτιού,οικονόμα,αληθηνός θησαυρός για την ιερή φωλιά της οικογενείας.
Το ανδρόγυνο δεν έχει μεταξύ του βαθμό συγγενείας.Είναι ένα.Γι αυτό στο ανδρόγυνο δεν ταιριάζει το “δικό μου” και το “δικό σου”, αλλά το “δικό μας”. Συζυγία χωρίς αγάπη είναι καταναγκαστικά έργα.Κόλλα που ενώνει το ανδρόγυνο είναι η αγάπη.
Ο μυαλωμένος άνδρας και η μυαλωμένη γυναίκα προσέχουν να μην τραυματισθεί ποτέ αυτή η συζυγική αγάπη τους,αλλά να διατηρηθεί πάντοτε ακμαία,ισχυρή και φρέσκια,όπως ήταν τις πρώτες ημέρες του γάμου τους.
