“Θεοφάνεια είναι ποταμός Αγάπης να ξεπλένει την ψυχή σου.
Να ευφραίνεσαι μυστικά την προσκύνηση της Αγίας Τριάδος.
Να αγιάζεις τον νου της καρδιάς σου με δάκρυα συντριβής.
Να βαφτίζεις τα πάθη σου στον Ιορδάνη της μετάνοιας.
Να λιώνεις τις αμαρτίες του στη φλόγα της Αγάπης του.
Να φωτίζεις τις αρετές σου στο φως του Αγίου Πνεύματος.
Να λυγίζεις ταπεινά τα γόνατα μπροστά στη Θεία Αποκάλυψη μέσα σου.
Να καθαρίζεις την υπερηφάνεια των λογισμών σου σε λουτρό αγιασμένων υδάτων.
Να βλέπεις τους αδελφούς αγνούς εν είδει περιστεράς.
Να ενώνεσαι, να βυθίζεσαι και να χάνεσαι σαν περιστέρι μέσα σε αγγελική ψυχή.
Κι αν δώσει ο Θεός, η φανέρωση της Αγίας Τριάδος να αγγίξει την καρδιά σου
να την νιώθεις να χοροπηδά αλαφιασμένη από κατάνυξη και γλυκύτητα,
σαν τη νύμφη που περιμένει να συναντήσει τον αγαπημένο της νυμφίο.
Με βία και λαχτάρα, σαν να μην χωρά το στήθος το περίσσευμα της Θείας Αγάπης.
Πυρ καταναλίσκον, ευφροσύνη άρρητος, αναβάπτιση σε Ιορδάνεια νάματα.
Άγια Θεοφάνεια είναι να γεύεσαι το μυστήριο της Θείας Φανέρωσης
αλλοιωμένος συντετριμμένος κεκαθαρμένος, ταπεινός,
όλος φως, όλος Αγάπη, όλος ευλογία, όλος Χάρη βαθιά στην καρδιά.
Ουράνιος Άνθρωπος, επίγειος άγγελος.
Τα Θεφάνεια είναι θείος έρως.
Κύριε, δος μου ταπείνωση να αντέξω την επίθεση της Αγάπης σου”.
Ανέκδοτες Σημειώσεις ανωνύμου μοναχού, 1973
