Εντυπωσιασμένος από την «εμπειρία της πίστης» που βίωσε στην Ελλάδα, δηλώνει ο Τζιάν Φράνκο Φιορίν, μόνιμος διάκονος της παπικής Εκκλησίας.
O Τζιάν Φράνκο Φιορίν συνοδεύει το ιερό σκήνωμα της Αγίας Βαρβάρας από τη στιγμή της αναχώρησής του από τη Βενετία και έχει αναλάβει και την επαναφορά του στο ναό του Σαν Μαρτίνο στο νησί Μπουράνο.
«Η εμπειρία που έζησα εδώ, είναι εκπληκτική. Εδώ είδα την πίστη, γιατί ο κόσμος στέκεται εδώ ώρες, είναι στην ουρά κάτω από τον ήλιο και τη δίψα για να φθάσει μόνο για ένα λεπτό να αγγίξει το σκήνωμα και να το φιλήσει, να ακουμπήσει το μέτωπο. Είδα κάποιους να φθάνουν γονατιστοί, γονείς να φέρνουν τα μικρά παιδιά τους, είδα πολλούς νέους, πολλούς ηλικιωμένους, πολλούς ανάπηρους, είδα έναν κόσμο εντυπωσιακό», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ με δέος για όσα βιώνει αυτές τις ημέρες στον Ι.Ν. της Αγίας Βαρβάρας.
Δεν παρέλειψε να αναφερθεί με έμφαση στη μεταφορά του ιερού λειψάνου στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Άγιος Σάββας».
«Ήταν κάτι το εκπληκτικό οι ασθενείς που έρχονταν να υποκλιθούν στην Αγία Βαρβάρα. Είναι η ελπίδα. Η χριστιανική ελπίδα που δεν πεθαίνει ποτέ. Όχι τόσο για την ανάρρωση, όσο για το ότι ο Χριστός μπορεί να είναι συνοδοιπόρος στην περιπέτεια της ζωής μας», εξομολογήθηκε.
Εν συνεχεία, σκιαγράφησε το αντίστοιχο προσκύνημα στη Βενετία και επισήμανε την αντίθεση με την εικόνα που σχημάτισε στην Ελλάδα: «Στη Βενετία όπου υπάρχει η Βασιλική του Σαν Μάρκο και το Καμπαναριό, εκατοντάδες ανθρώπων σχηματίζουν ουρές και περιμένουν όλη την ημέρα να μπουν στη Βασιλική ή να ανέβουν στο Καμπαναριό. Ωστόσο, είναι μια αναμονή πολιτιστική, τουριστική, ή για να δει κανείς τη Βενετία από ψηλά ή για να δει τα ψηφιδωτά του ναού».
Επιπλέον, επεχείρησε και πάλι έναν παραλληλισμό με ανάλογες εκδηλώσεις της “Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας” στη Βενετία με αναφορά στις δύο μεγάλες γιορτές, της Παναγίας της Υγείας και του Αγίου Μάρκου, πολιούχου της Βενετίας: Όπως ανέφε, η εορτή της Παναγίας της Υγείας χρονολογείται από τον 6ο αιώνα, όταν σε μία επιδημία πανώλης, ο Δόγης είχε κάνει τάμα όταν θα έκτιζε μια Βασιλική αφιερωμένη στην Παναγία της Υγείας, αν η Βενετία σωζόταν από την ασθένεια.
Υποσχέθηκε κάθε χρόνο ένα προσκύνημα, στις 21 Νοεμβρίου, το οποίο διαρκεί 2-3 ημέρες – και όλοι οι Βενετσιάνοι, αλλά και άνθρωποι από όλο το νομό, πιστοί και μη, έρχονται στη Βενετία.
Εξάλλου, η 25η Απριλίου, η εορτή του Αγίου Μάρκου, του πολιούχου της Βενετίας, συνιστά επίσης μια υπέροχη παράδοση που έρχονται να τιμήσουν όλοι, Βενετσιάνοι και μη. «Αυτό που είδα εδώ ωστόσο, είναι πολύ περισσότερο», τόνισε με νόημα.
Σε ερώτηση ποια ήταν η αφορμή να μεταφερθεί το ιερό σκήνωμα σε ορθόδοξη χώρα ύστερα από 1.000 χρόνια, έκανε γνωστό, ότι το αίτημα για μεταφορά του σκηνώματος στην Αγία Βαρβάρα έγινε αμέσως αποδεκτό «στο πλαίσιο του πνεύματος συνεργασίας και αμοιβαίου σεβασμού, γνωρίζοντας αυτό που αντιπροσωπεύει η Αγία Βαρβάρα για την Αθήνα και την Ελλάδα».
Επίσης, εκμυστηρεύτηκε ότι αποδέχθηκε με πολλή χαρά να συνοδεύσει το ιερό λείψανο στην Αθήνα, παρά τα διάφορα προσωπικά κωλύματα που αντιμετώπιζε.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη σπουδαιότητα της Αγίας για τη Βενετία, όπου το ιερό σκήνωμα είναι πολύ σημαντικό.
«Λατρεύεται από όλους τους Βενετσιάνους και είναι η προστάτιδα των ναυτικών και των πλοίων που έχουν πυρομαχικά, η προστάτιδα των πυροσβεστών, των στρατιωτών που χειρίζονται εκρηκτικά και όλων αυτών που μπορεί να υποστούν αιφνίδιο θάνατο», επισήμανε.
Τέλος, ο Τζιάν Φράνκο Φιορίν προέβη σε μια ιστορική αναφορά, υπενθυμίζοντας πως «το ιερό σκήνωμα έφθασε στη Βενετία γύρω στο έτος 1000 μ.Χ. ως προίκα της νύφης του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου H’. Στην αρχή τοποθετήθηκε στη Βασιλική του Σαν Μάρκο, ενώ από το 1800 μ.Χ. φυλάσσεται στο ναό του Σαν Μαρτίνο στο νησί Μπουράνο».
Είναι εθελοντής, δεν πληρώνεται για την υπηρεσία του αυτή, διότι είναι συνταξιούχος τραπεζιτικός υπάλληλος.