Την Κυριακή της Πεντηκοστής γιορτάζουμε την εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές του Χριστού (με μορφή φωτιάς, σαν φλόγες πάνω στα κεφάλια τους), πενήντα μέρες μετά την ανάστασή Του και δέκα μέρες μετά την ανάληψή Του, δηλ. την αναχώρησή Του για τον ουρανό. Τότε οι απόστολοι – οι μαθητές του Χριστού – κατανόησαν για πρώτη φορά εντελώς την αποστολή του Χριστού και έπαψαν να φοβούνται, ώστε αντί να κρύβονται βγήκαν στους δρόμους και διακήρυξαν την ανάσταση του δασκάλου τους.
Τη Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή γιορτάζουμε το Άγιο Πνεύμα, επειδή την Κυριακή πρωταγωνιστεί το Άγιο Πνεύμα στα γεγονότα. Το Άγιο Πνεύμα είναι ένα Τρίτο Πρόσωπο, διαφορετικό από τον Πατέρα Θεό και τον Υιό (το Χριστό), αλλά ομοούσιο με Αυτούς, που «εκπορεύεται από τον Πατέρα» (δηλ. παίρνει τη ζωή Του, «γεννιέται» από το Θεό Πατέρα*) και μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό είναι η Αγία Τριάδα, ο Τριαδικός Θεός.
* Η εκπόρευση δεν είναι γέννηση, αλλιώς το Άγιο Πνεύμα θα ήταν κι Αυτό Υιός. Δεν ξέρουμε πώς “εκπορεύεται” το Άγιο Πνεύμα από τον Πατέρα. Η φράση αναφέρεται από το Χριστό στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο, κεφ. 15, στίχ. 26.
Εικ.: Η θρυλική εικόνα της Αγ. Τριάδας, έργο του κορυφαίου Ρώσου αγιογράφου αγίου Αντρέι Ρουμπλιώφ (περ. 1360-1430).
Τα γεγονότα της Πεντηκοστής και οι περιπέτειες των πρώτων χριστιανών αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη, μετά τα ευαγγέλια, σ’ ένα βιβλίο που λέγεται «Πράξεις των αποστόλων» και το έγραψε ο ευαγγελιστής Λουκάς, ο ίδιος που έγραψε το κατά Λουκάν ευαγγέλιο. Αν έχετε Καινή Διαθήκη στο σπίτι σας, ψάξτε να το βρείτε (και στο Διαδίκτυο υπάρχει [& μετάφραση]). Είναι ένα σπουδαίο βιβλίο, που λέει και πολλά για το πώς είναι οι πραγματικοί χριστιανοί…
