Στόν George Carlin (ὅσοι δὲν τὸν γνωρίζουν, ἦταν κωμικὸς στὶς δεκαετίες τοῦ ’70 καὶ τοῦ ΄80) ἡ πλούσια ψυχική του διάθεση τοῦ ἐπέτρεπε νὰ γράφει δυναμικὰ ἀλλὰ καὶ διαχρονικὰ μηνύματα, ὅπως τὸ παρακάτω, ἐπειδὴ ὅ,τι ἔλεγε καὶ ἔγραφε ἔβγαινε σάν… χείμαρρος μέσα ἀπό τὴν καρδιά του. Ἡ γυναῖκα του “ἔφυγε”…καὶ ὁ George τὴν ἀκολούθησε τὴν ἴδια χρονιά, τὸν Ἰούλιο τοῦ 2008.
Τὸ μήνυμα τοῦ George Carlin.
Τὸ παράδοξο τῶν καιρῶν μας εἶναι, ὅτι:
Ἐνῷ ἔχουμε οἰκοδομήσει οὐρανοξύστες, ἡ διάθεσή μας εἶναι χαμηλή, ὅσο ἕνα μονόροφο σπίτι.
Ἐνῷ ἔχουμε κατασκευάσει δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, εἴμαστε στενόμυαλοι καὶ οἱ ἀντιλήψεις μας πιὸ στενὲς κι’ ἀπὸ ἕνα σοκάκι.
Ἐνῷ καταναλώνουμε περισσότερα, διαθέτουμε λιγότερα.
Ἐνῷ ἀγοράζουμε περισσότερα, τ’ ἀπολαμβάνουμε λιγότερο.
Ἐνῷ ἔχουμε μεγαλύτερα σπίτια, οἱ οἰκογένειές μας εἶναι μικρότερες.
Ἐνῷ ἔχουμε στὴ διάθεσή μας περισσότερες εὐκολίες, ὁ ἐλεύθερος χρόνος μᾶς εἶναι ἀνύπαρκτος.
Ἐνῷ ὑπάρχουν περισσότερα διπλώματα, καὶ περισσότερες γνώσεις, ἡ κοινὴ λογικὴ εἶναι δυσεύρετη, ὅπως λιγότερη εἶναι καὶ ἡ κρίση.
Ἐνῷ ὑπάρχουν περισσότεροι εἰδικοί, τὰ προβλήματα εἶναι περισσότερα.
Ἐνῷ ὑπάρχουν περισσότεροι γιατροί, ἡ ὑγεία τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου (πνευματικὴ καὶ σωματικὴ) εἶναι ἀρρωστημένη καὶ ἐξαρτᾶται ἀπὸ κάθε εἴδους φάρμακα καὶ ψυχοφάρμακα.
Πίνουμε πολύ, καπνίζουμε πολύ, ξοδεύουμε σπάταλα, ἀλλὰ τσιγκουνευόμαστε τὸ γέλιο.
Ὁδηγοῦμε γρήγορα, ἀλλὰ σκεφτόμαστε ἀργά, Ἡ κάθε εἴδους πεῖνα μᾶς ἐξοργίζει καὶ μᾶς κάνει νὰ ὁδηγᾶμε ἀπερίσκεπτα μὲ τὰ ἠχεῖα στή… διαπασῶν.
Ξενυχτᾶμε, τάχα, γιὰ νὰ χαλαρώσουμε, ἀλλὰ τὸ πρωὶ ξυπνᾶμε πιὸ κουρασμένοι καὶ κακόκεφοι..
Δέν ἔχουμε χρόνο γιὰ διάβασμα, ἀλλὰ ἔχουμε ἀρκετὸ γιὰ τὴν τηλεόραση καὶ πολὺ λίγο γιά νά προσευχηθοῦμε.
Ἔχουμε πολλαπλασιάσει τὴν περιουσία μας εἰς βάρος τῶν ἀξιῶν.
Πολυλογοῦμε ἀκατάπαυστα, ἀγαπᾶμε σπάνια καὶ μισοῦμε…. συχνότατα.
Ἔχουμε μάθει πῶς νὰ ἐπιβιώνουμε, ἀλλὰ ὄχι πῶς νὰ ζοῦμε.
Προσθέσαμε χρόνια στὴ ζωή, ἀλλὰ ὄχι ζωὴ στὰ χρόνια.
Πήγαμε -ἤρθαμε στὸ φεγγάρι, ἀλλὰ ὑπάρχει πρόβλημα προκειμένου νὰ διασχίσουμε τὸν δρόμο γιὰ νὰ συναντήσουμε τὸν νέο μας γείτονα.
Κατακτήσαμε τὸ διάστημα, ἀλλὰ δὲν ἔχουμε καταφέρει νὰ κατακτήσουμε τὸν ἑαυτό μας.
Κάνουμε μεγαλύτερα πράγματα, ἀλλὰ ὄχι καλύτερα.
Προσπαθοῦμε νὰ καθαρίσουμε τὴν ἀτμόσφαιρα, ἔχοντας δηλητηριασμένη τὴν ψυχή μας.
Διασπάσαμε τὸ ἄτομο, ἀλλὰ ὄχι τὶς προκαταλήψεις μας.
Γράφουμε περισσότερο, ἀλλὰ μαθαίνουμε λιγότερα.
Σχεδιάζουμε περισσότερα, ἀλλὰ ἐπιτυγχάνουμε λιγότερα.
Μάθαμε νὰ βιαζόμαστε, ἀλλὰ ὄχι νὰ ὑπομένουμε καὶ νά… ἐπιμένουμε.
Κατασκευάσαμε περισσότερα computers γιὰ νὰ ἀποθηκεύουμε πληροφορίες, νὰ παράγουμε περισσότερα ἀντίγραφα, ἀλλὰ ἐπικοινωνοῦμε ὅλο καὶ λιγότερο.
Βρισκόμαστε στὴν ἐποχὴ τῶν γρήγορων τροφῶν, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀργῆς χώνευσής τους.
Εἴμαστε μεγαλόσωμοι, ἀλλὰ μικρόσωμοι στὴν προσωπικότητα.
Ἔχουμε μεγάλα ἔσοδα καὶ ἐπιφανειακὲς σχέσεις.
Ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῶν δύο μισθῶν, ἀλλὰ καί τῶν περισσοτέρων διαζυγίων, πολυτελῆ σπίτια, ἀλλὰ διαλυμένα σπίτια.
Ταξιδεύουμε περισσότερο, ἀλλὰ τὰ ταξίδια εἶναι πολὺ σύντομα.
Οἱ περισσότεροι πάσχουν ἀπὸ παχυσαρκία καὶ προσπαθοῦν μὲ χάπια νὰ βροῦν τὴ χαρά, τήν ἡσυχία, μὰ καὶ τὸν θάνατο.
Εἶναι ἡ ἐποχὴ τῆς ἐπίδειξης, μὰ ὄχι τῆς σύνεσης.
Μὴν ξεχνᾶς, νὰ διαθέτεις περισσότερο χρόνο γιὰ τοὺς ἀγαπημένους σου ἐπειδὴ δὲν πρόκειται νὰ εἶναι γιὰ πάντα κοντά σου.
Μὴν ξεχνᾶς, νὰ λὲς μιά καλὴ κουβέντα στὸ μικρὸ ποὺ σὲ θαυμάζει, διότι σύντομα αὐτὸ τὸ μικρὸ παιδὶ θὰ μεγαλώσει καὶ θὰ εἶναι ὁ… διπλανός σου.
Μὴν ξεχνᾶς ν’ ἀνοίγεις τὴ ζεστή σου ἀγκαλιὰ σὲ ὅποιον βρίσκεται δίπλα σου, ἐπειδὴ αὐτὴ εἶναι ὁ μόνος θησαυρὸς ποὺ μπορεῖς νὰ δώσεις ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιά σου χωρὶς νὰ σοῦ κοστίσει μιά… δεκάρα.
Νὰ θυμᾶσαι νὰ λές πάντα στὸν σύντροφό σου «Σ’ ἀγαπῶ» καὶ σ’ ὅποιον ἀγαπᾶς, μὲ ζέστη καὶ αἴσθηση. Ἕνα φιλὶ κι’ ἕνα ἀγκάλιασμα “μαντάρει” κάθε σχίσιμο ποὺ βγαίνει ἀπό μέσα ἀπὸ τὴν πληγωμένη σου ψυχή.
Νὰ θυμᾶσαι νὰ κρατᾶς τὸ χέρι τοῦ ἀγαπημένου σου καὶ νὰ ἀπολαμβάνεις τὴ στιγμὴ ἐπειδὴ κάποια μέρα τὸ πρόσωπο αὐτὸ δὲν θὰ βρίσκεται δίπλα σου.
Νά διαθέτεις χρόνο γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὸν καλὸ λόγο, ὅπως ἐπίσης καὶ γιὰ κάθε καλὴ σκέψη πού σοῦ ἔρχεται στὸ μυαλό.
George Carlin
