῞Ενας γέροντας χωρικός ἔθαβε κάποτε στήν ἄκρη τοῦ περιβολιοῦ του τό γαϊδουράκι του πού τοῦ εἶχε ψοφήσει…
– Μπράβο, μπάρμπα-Θωμᾶ, τοῦ εἶπε. ῎Ανθρωπος τοῦ Θεοῦ ἐσύ, ποτέ δέν τό περίμενα νά θάβεις τό γαϊδούρι σου χωρίς νά τό πᾶς στήν ᾽Εκκλησία γιά νά σοῦ τό διαβάσουν οἱ παπάδες.
Κι ὁ γεροθυμόσοφος τοῦ ἀπάντησε:
– Μά, τό γαϊδούρι μου τό θάβω χωρίς παπά, διότι, βρέ, παιδί μου, δέν πίστευε στόν Θεό σάν καί σένα καλή ὥρα…
(Από τό βιβλίο τοῦ Κ. Κούρκουλα, ῾ΨΙΧΙΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ’)
