Με την προσευχή δεν γνωρίζουμε στο Θεό κάτι που δεν ξέρει. Κάτι που δεν γνωρίζει. Όχι καρδιά μου. Εκείνος όλα τα γνωρίζει πριν εμείς σκεφτούμε, νιώσουμε και μιλήσουμε.
-Τότε;
-Τότε, προσευχόμαστε για να καλλιεργήσουμε μια σχέση.
Πίστη δεν σημαίνει να λες «Πιστεύω εις ένα Θεό……» Αλλά να ζεις με τον Θεό και για τον Θεό.
Κανείς δεν έμαθε τον έρωτα μέσα από τα βιβλία και τις ομιλίες. Τον γνώρισε στο ποσοστό που αγάπησε και αφέθηκε, παραδόθηκε και έσβησε στην παρουσία του άλλου πατώντας στις αιχμές των ορίων του. Στον θάνατο και την ζωή.
-Ναι μα δεν μας λέει ο Χριστός «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν• ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε• κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν, πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι …» .
-Ναι βεβαίως. Όχι όμως για να του γνωρίσουμε τις ανάγκες μας. Εκείνος τις ξέρει πριν του τις πούμε εμείς. Μάλιστα γνωρίζει τις πραγματικές μας ανάγκες και όχι εκείνες που αυτοκαταστροφικά φαντασιωνόμαστε.
Το αίτημα είναι η αφορμή για να ξεκινήσει η σχέση. Όπως μια ανάγκη, μια έλλειψη για ένα μεγάλο έρωτα ή όπως η ψυχή μας που θέλει παρέα και προφασίζεται ένα καφεδάκι….