π.Ανδρέα Κονάνου
Τι χτυπιέμαι έτσι;!..
Τι θέλω να προλάβω κι αγχώνομαι συνέχεια;
Αφού ξέρω πού τρέχω.
Το κάθε μου βήμα
– το ξέρω –
με πάει όλο και πιο κοντά
στους δρόμους
με τα παγωμένα μάρμαρα,
τα λιβανάκια, τα λαδάκια,
τα καντήλια,
και τα ολόισια κυπαρίσσια.
Κύριε, Ιησού, ελέησέ με.
Φρέναρέ μου το άγχος,
αύξησέ μου την πίστη,
πάρε με μαζί Σου
στην Ανάσταση.
Να στο πω πιο απλά:
αγάπα με
περισσότερο.
