Μπορεῖ νά σωθεῖ ὁ ἄνθρωπος δίχως τόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία μέ μόνη τήν καλοσύνη καί τά καλά ἔργα, ὄπως πιστεύουν πολλοί συνάνθρωποί μας;
Ποιά εἶναι ἡ σημασία τῆς Ἐκκλησίας στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου;
Κατηγορηματικά ὄχι.
Ἄν ὁ ἄνθρωπος μποροῦσε νά σωθεῖ μέ μόνη τήν καλοσύνη καί τά καλά ἔργα του, τότε δέν θά γινόταν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος καί δέν θά ὑπῆρχε λόγος νά ἱδρύσει τήν Ἐκκλησία του, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ἠμέρα τῆς Πεντηκοστῆς.
Ἄλλωστε, ἄν ὁ ἄνθρωπος μποροῦσε νά σωθεῖ δίχως τόν Θεό, μέ μόνες τίς δικές του δραστηριότητες, τότε ὁ ἄνθρωπος θά ἦταν σωτήρας τοῦ ἑαυτοῦ του.
Ἡ Ἁγία Γραφή, ὅμως, μᾶς πληροφορεῖ-ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι-ὅτι, ἐκτός τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δέν ὑπάρχει ἄλλο ὄνομα, “ὑφ’ ᾦ δεῖ ἡμᾶς σωθῆναι”.
Ὁ μόνος, δηλαδή, σωτήρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ὅλων τῶν ἐποχῶν, εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Ὁ Χριστός, ὡς ὁ μόνος Θεάνθρωπος, σώζει τούς ἀνθρώπους μέ ἕνα σαφῆ καί συγκεκριμένο τρόπο. Ὁ τρόπος αὐτός εἶναι ἡ ἐνσωμάτωση τῶν ἀνθρώπων στό μυστηριακό σῶμα του, τήν Ἐκκλησία. ἡ ἐνσωμάτωση αὐτή γίνεται μέ το μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος.
Τό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος κάνει τόν ἄνθρωπο μέλος τοῦ μυστηριακοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τῆς Ἐκκλησίας.Ὡς μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ὁ πιστός δέν σώζεται μηχανιστικά-μαγικά. Στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας σώζεται ὁ πιστός, ὅταν παραμένει σ’ αὐτό ζωντανός.
Καί παραμένει ζωντανός καί αὐξάνει χαρισματικά, ὅταν τηρεῖ τίς προδιαγραφές αὐτοῦ τοῦ σώματος, τῆς Ἐκκλησίας. Τίς προδιαγραφές αὐτές μᾶς τίς γνωστοποίησε ὁ Χριστός, κατά τἠν ἱστορική φανέρωσή του στή γῆ.