ΕΡΩΤΗΣΗ : Τι χρειάζεται να προσέξουν οι σύζυγοι για να ζήσουν ευτυχισμένοι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ο Απ. Παύλος στην θεόπνευστη Επιστολή του προς Εφεσίους, περικοπή της οποίας διαβάζεται στην τέλεση του Μυστηρίου του Γάμου, καθορίζει ως εξής τις
σχέσεις των συζύγων: “Οι άνδρες να αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία και πρόσφερε τη ζωή του γι αυτήν…Το ίδιο και οι άνδρες οφείλουν να αγαπούν τις γυναίκες τους, όπως αγαπούν το ίδιο τους το σώμα. Όποιος αγαπάει τη γυναίκα του αγαπάει τον εαυτό του” (Εφ. 5, 25 & 28).
Εδώ βλέπουμε ότι η αγάπη του συζύγου προς την σύζυγό του παίρνει ιερότητα, αφού παρομοιάζεται με την αγάπη του Χριστού προς την Εκκλησία. Υψώνεται πάνω από το φυσικό αίσθημα της αμοιβαίας αγάπης, του έρωτα, μέχρι σημείου ο σύζυγος να είναι αποφασισμένος ακόμη και να θυσιάσει τη ζωή του για τη γυναίκα του, η οποία άλλωστε είναι το έτερον ήμισυ του εαυτού του. Αλλ´ όταν ο άνδρας είναι έτοιμος ακόμη και να πεθάνει για τη γυναίκα του, είναι αυτονόητο ότι δεν θα διστάσει από αγάπη να θυσιάζει στην καθημερινή του ζωή, τον εγωϊσμό του, τις προτιμήσεις του, την ανάπαυσή του και τις αδυναμίες του προς χάριν της συζύγου του.
Στην αγάπη αυτή του συζύγου, κατά τον Απ. Παύλον, οφείλει και η σύζυγος ανάλογα να ανταποκρίνεται: “Οι γυναίκες να υποτάσσονται στους άνδρες τους όπως στον Κύριο…. Όπως η Εκκλησία υποτάσσεται στο Χριστό, έτσι και οι γυναίκες πρέπει σε όλα να υποτάσσονται στους άνδρες τους” (Εφ. 5, 22&24).
Εδώ όμως χρειάζεται μιά διευκρίνιση. Η υποταγή αυτή δέν είναι δουλική όπως δεν είναι δουλική και η υπακοή και υποταγή στον Χριστό. Εκδηλώνεται όχι αναγκαστικά αλλά ελεύθερα ως έκφραση αγάπης και τιμής.
Κατά τον Απόστολον Παύλον αυτή η αγάπη και τιμή είναι αμοιβαία• με σαφήνεια το τονίζει: “Να υποτάσσεστε ο ένας στον άλλον με φόβον Χριστού” (Εφ. 5,21).
Αν η γυναίκα αισθάνεται το γάμο ως δουλεία, σκλαβιά, στέρηση της ελευθερίας της, επακόλουθο είναι να θέλει να ελευθερωθεί και να να φανεί ανώτερη. Έτσι αρχίζουν οι καυγάδες. Από την άλλη μεριά άν ο άνδρας θεωρεί την αγάπη της συζύγου του ως αδυναμία και εξάρτηση, κάνει κατάχρηση της εξουσίας του και την καταδυναστεύει με θλιβερές συνέπειες στην οικογένεια.
Πόσο όμως διαφορετική είναι η κατάσταση σε μιά οικογένεια, που οι σύζυγοι συμπεριφέρονται ο ένας στον άλλον όπως θέλει ο Χριστός! “Δεν πρέπει κανείς να επιδιώκει ότι βολεύει τον ίδιον, αλλ´ ό,τι βοηθάει τον άλλον” (Α’ Κορ. 10,24).
Η γυναίκα από αγάπη, ελεύθερα με τη θέλησή της υποτάσσεται στον άνδρα της και εκείνος συναγωνίζεται να υποταγεί στη γυναίκα του! Ο ένας προσπαθεί πως να ευχαριστήσει τον άλλον! Φροντίδα του είναι όχι η προσωπική του ικανοποίηση, αλλά το πως να προλάβει να ικανοποιήσει την επιθυμία του άλλου. Αυτή η αμοιβαία προσπάθεια αυξάνει συνεχώς την μεταξύ τους αγάπη και κυριαρχεί στις σχέσεις τους η ομόνοια, η χαρά και η ειρήνη!
