Μεγάλη Εβδομάδα 2016: Η Τώνια Μοροπούλου, καθηγήτρια στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ ως επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου που έχει μόλις αναλάβει το έργο αναστήλωσης, αποκατάστασης και συντήρησης του Ιερού Κουβουκλίου του Πανάγιου Τάφου. Η αγωνία της είναι μεγάλη. Eχει μεν ολοκληρώσει τη μελέτη και την έχει παρουσιάσει στους εκπροσώπους των τριών κοινοτήτων –τον Ελληνορθόδοξο Πατριάρχη Ιεροσολύμων, τον Κουστωδό του Τάγματος των Φραγκισκανών και τον Πατριάρχη των Αρμενίων–, η κοινή συμφωνία τους έχει υπογραφεί, αλλά πέραν τούτων ουδέν. Χρήματα δεν υπάρχουν και από τα πρακτικά θέματα, τα οποία είναι πάρα πολλά (όπως το να περάσουν από το τελωνείο τα εργαλεία για το εργοτάξιο και τα όργανα για τις μετρήσεις), κανένα δεν έχει διευθετηθεί.
Mεγάλη Εβδομάδα 2017: Η κυρία Μοροπούλου βρίσκεται στο γραφείο της, στην Αθήνα, ετοιμάζεται για τις ολιγοήμερες πασχαλινές διακοπές της και δεν κρύβει τη χαρά της. Εύλογη, αφού όλα πήγαν κατά το προσδοκώμενο. Το δύσκολο, πολύπλοκο και ιστορικής σημασίας έργο ολοκληρώθηκε και το Ιερό Κουβούκλιο, στα τέλη Μαρτίου, παραδόθηκε στους προκαθημένους των τριών χριστιανικών κοινοτήτων – και στα εκατομμύρια των πιστών που έρχονται από όλο τον κόσμο για να προσκυνήσουν. Η διεπιστημονική ομάδα του ΕΜΠ, δηλαδή πενήντα και πλέον επιστήμονες από πέντε σχολές και επτά εργαστήρια, καθώς και συντηρητές, αναστηλωτές και τεχνίτες άλλων ειδικοτήτων πέτυχαν έναν άθλο. Γιατί παράλληλα με την πορεία των εργασιών, που κάθε άλλο παρά απλή υπόθεση ήταν να οργανωθούν, έπρεπε να υπάρχει και η διαρκής επιστημονική παρακολούθηση των ευρημάτων – κι όλα αυτά σε ένα μνημείο ανοιχτό, το οποίο επισκέπτονταν καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι. Εργάζονταν, λοιπόν, ακόμα και τη νύχτα ώστε να μη σταματήσει ούτε λεπτό η ροή των προσκυνητών την ημέρα. «Και τώρα που το Ιερό Κουβούκλιο λάμπει, είναι στέρεο, ασφαλές και ελεύθερο από τον σιδηρούν κλωβό των Αγγλων (σ.σ. αυτή ήταν η λύση που είχε δοθεί το 1947 από την αγγλική αρμοστεία για να αντιμετωπιστούν οι παραμορφώσεις του μνημείου), είναι σαν ένα καράβι που μόλις έπεσε στο πέλαγος και άρχισε το ταξίδι του – στο χρόνο, στο φως»…
Αντί υστερόγραφου
Η Τώνια Μοροπούλου θυμάται πολλά από αυτή την όμορφη «περιπέτεια». Μία στιγμή όμως θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη της: όταν ανοίχτηκε το Ιερό Κουβούκλιο και κάτω από τη λευκή επιτύμβια μαρμάρινη πλάκα αποκαλύφθηκε η κλίνη του βράχου όπου εναποτέθηκε το σώμα του Χριστού μετά την αποκαθήλωση.
