Είπε Γέρων: Όταν ένας άνθρωπος έρχεται στο ναό, ο διάβολος αρχίζει αμέσως να τον δελεάζει.

Όταν ένας άνθρωπος έρχεται στο ναό, ο διάβολος αρχίζει αμέσως να τον δελεάζει: «Κοιτάξτε γύρω σας τι είναι αυτοί οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί. Πόσο κακό σε αυτά τα πρόσωπα, βλέπεις και μερικοί, μάλλον προκαλούν. Τι κάνεις εδώ ανάμεσα σε αυτούς τους υποκριτές; Μην πηγαίνετε στο ναό.
Αν δεν είναι δυνατόν να σε δελεάσει ο κακός, τότε έρχεται από την άλλη πλευρά: “Κοιτάξτε τον εαυτό σας. Τι φοβερός αμαρτωλός είσαι! Δεν υπάρχει συγχώρεση για σας! Κοίτα, κάποιοι καλοί άνθρωποι γύρω σου δεν είναι σαν εσένα. Εδώ δεν έχετε τίποτα να κάνετε “.
Ας δούμε τα πράγματα επαρκώς. Μόνο οι αμαρτωλοί πηγαίνουν στο ναό και δεν υπάρχει ούτε ένας ιερέας ούτε λαϊκός ο οποίος ήταν άψογος και Άγιος. Είμαστε όλοι άρρωστοι της αμαρτίας, και το βλέπουμε από καιρό σε καιρό.
Δεν είμαστε άγγελοι και μερικές φορές δείχνουμε δόντια. Αλλά πηγαίνουμε στον Θεό, πρώτα απ’ όλα, επειδή τον αγαπάμε και είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε για χάρη Του.
Είμαστε άρρωστοι από την αμαρτία και η αμαρτία χαλάει τη ζωή μας, καταστρέφοντας τις σχέσεις με τον Θεό και τους ανθρώπους, κάνοντάς μας άθλιους. Αλλά πηγαίνουμε στον ναό με αποφασιστικότητα να αλλάξουμε, και όπως δείχνει η ζωή, οι άνθρωποι πραγματικά αλλάζουν.
Αργά, αργά, σε κοινωνία με το Θεό και τους ανθρώπους, γινόμαστε καλύτεροι. Και δεν είναι πλέον μόνοι στο βάλτο τους, αλλά στρέφονται προς τον Θεό και σιγά-σιγά γαντζώνονται από το βράχο.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο να αρχίσετε να πηγαίνετε στον ναό ακριβώς όταν έχει ήδη αλλάξει. Φυσικά, μπορείτε να ελπίζετε για τον εαυτό σας και να περιμένετε όταν ο “βράχος κρέμεται στο βουνό”, αλλά ποιοι είμαστε. Θα συνεχίσουμε να καθόμαστε σταθερά, βυθισμένοι βαθύτερα και βαθύτερα στις χλιαρές αμαρτωλές συνήθειες. Μόνο ο Θεός μας αλλάζει και μόνο με την κοινωνία μαζί Του και της Εκκλησίας Του μπορούμε να σωθούμε.
Κάποιος πίνει πολλή μπύρα, κάποιος βλασφημά, κάποιος έχει ενδιαφέρον για την πορνογραφία, και μερικοί μπορεί να τους μισούν όλους. Ναι, όσα μπορείς να κάνεις με βδέλυγμα στη ζωή μας. Αλλά όταν ερχόμαστε στον Θεό όπως είμαστε, με αποφασιστικότητα και ετοιμότητα να αλλάξουμε, μας δέχεται και μας σώζει. Ας είμαστε δύσοσμοι, βρώμικοι, κακοποιημένοι και παγιδευμένοι. Αυτός, ως αγαπητός Πατέρας, θα μας δεχτεί και θα μας συγχωρήσει.
Ο ιερέας δεν μπορεί να φοβηθεί από τις αμαρτίες και είναι αδύνατο να αποθαρρύνει την εξομολόγηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο ιερέας έχει συσταθεί για να τον βοηθήσει να βγει από δύσκολες καταστάσεις και να καταθέσει στο έλεος και τη συγχώρεση του Θεού.
Γι ‘αυτό έρχεστε στο ναό όπως είστε και όλα θα είναι καλά. Θα λάβουμε υπόψη τις αδυναμίες των άλλων. Με υπομονή και αγάπη αλλάζουμε ο ένας τον άλλον.
Υπήρχε ένας παππούς που έλεγε όλη την ώρα και υποσχέθηκε επίσημα: “Εδώ, τώρα θα δουλέψω και όταν συνταξιοδοτηθώ, θα πάω στην εκκλησία κάθε Κυριακή, θα εξομολογηθώ και θα λάβω την κοινωνία”. Και τι νομίζεις; Μια ημέρα πριν από τη συνταξιοδότηση πέθανε. Και τι λέει στον Κύριο: «Θεέ, πέθανα σε λάθος χρόνο»; Σε αυτό που ο Κύριος θα σε βρει, έτσι θα κριθεί.
Επομένως, ας μην αναβάλουμε ένα ταξίδι στο ναό για αύριο. Διότι αυτό το αύριο μπορεί να μην έρθει. Εδώ πηγαίνουμε στο κρεβάτι και σκεφτόμαστε: «Θα το κάνω αύριο», αλλά όταν ξυπνήσουμε, θα συμβεί και πάλι σήμερα και αύριο θα ξεφύγει. Ας κάνουμε τα πάντα σήμερα, χωρίς σφάλμα για αργότερα, γιατί τότε μπορεί το αύριο να μην υπάρχει.
ΠΗΓΗ: https://inpantanassis.blogspot.com