Απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου
Υπάρχουν πολύ ωραίες γωνιές του παραδείσου σ’αυτή τη γη.
Υπάρχει αγάπη σ’αυτή τη γη.
Υπάρχουν άνθρωποι. Μην σταματάς να εμπιστεύεσαι.
Λες: «Πώς θα το κάνω; Πώς γίνονται όλ’αυτά»;
Ε, γίνονται. Προσπαθώντας. Δεν υπάρχει μια συνταγή.
«Πώς θα μάθω ν’αγαπώ τους άλλους»;
Αγαπώντας τους. Έτσι θα το μάθεις.
Μαθαίνεις ν’αγαπάς όταν αγαπάς.
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη, κάνεις προσευχή και μαθαίνεις την προσευχή.
Ξεκινάς ν’αγαπάς και μαθαίνεις ν’αγαπάς.
Όταν, λοιπόν, σε ρωτήσω «πώς θα μάθεις ν’αγαπάς», θα μου απαντήσεις αυτό: «αγαπώντας».
Και «αγαπώντας» θα πει ότι θα κάνω και λάθη και θα αποτύχω και θα πικράνω και θα πικραθώ.
Η αγάπη θέλει άσκηση. Επαναληπτικότητα. Θα ξαναδοκιμάσω!