Παπαδάκια στο Ιερό Βήμα.

[Μεγάλη μας τιμή να διακονούμε τον Θεό]
Γενικά για την διακονία στο Ιερό Βήμα

ta-papadakia

Το Ιερό βρίσκεται στο Ανατολικό μέρος κάθε Ιερού Ναού και χωρίζεται από τον κυρίως Ναό με το τέμπλο. Είναι -όπως φανερώνει και το όνομά του- χώρος ιερός, επειδή εκεί τελούνται τα ιερά μυστήρια, με κορυφαίο το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Κανονικά η είσοδος στο Ιερό επιτρέπεται μόνο στους κληρικούς! Ο λαϊκός για να μπει πρέπει να λάβει ειδική ευχή από τον Επίσκοπο.

Μέσα στο ιερό μπαίνουν και τα παπαδάκια ή ιεροπαίδες, μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά που αγαπούν τον Χριστό! Οι ιεροπαίδες ή παπαδάκια Βοηθούν τους ιερείς και τους επισκόπους να υπηρετούν καλύτερα τον Θεό και την Εκκλησία και είναι πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν όσους χρειάζονται βοήθεια.

Συμβολίζουν τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, τα οποία είναι διακονικά πνεύματα. Τα παπαδάκια διακονούν τον ιερέα, φορούν μάλιστα τα δικά τους άμφια (στιχάριο και ζώνη)!

Το να είσαι παπαδάκι στην ενορία σου είναι μεγάλη τιμή μα και μεγάλη ευθύνη! Διακονείς με τις μικρές σου δυνάμεις τον ίδιο τον Χριστό. Γι’ αυτό οφείλεις να συμπεριφέρεσαι με προσοχή και σεβασμό μέσα στον Ιερό Ναό.

Επίσης η συμπεριφορά σου στο σχολείο και στην κοινωνία πρέπει να είναι ανάλογη και να μη γίνεσαι αιτία να κακολογείται η Εκκλησία.
Ποια είναι τα καθήκοντά σου;

Την Κυριακή έρχεσαι από νωρίς στη Θεία Λειτουργία με καθαρή και χαρούμενη καρδιά.

Πριν, ακόμη, μπεις στο ιερό ανοίγοντας την πλαϊνή πόρτα του ιερού βήματος, ασπάζεσαι (φιλάς) τον αρχάγγελο ο οποίος είναι αγιογραφημένος πάνω στην πόρτα.

Κατόπιν, μέσα στο Ιερό, φιλάς τον Εσταυρωμένο που βρίσκεται πίσω από την Αγία Τράπεζα, διότι ο Χριστός είναι ο “νοικοκοίρης” του ναού και πηγαίνοντας στον ιερέα φιλάς το χέρι του, λέγοντας: “Την ευχή σας Πάτερ”.

Πάρε την στολή σου και πριν την φορέσεις πήγαινε στον ιερέα να την ευλογήσει λέγοντας: “Ευλόγησον Πάτερ” και φίλησε το χέρι του.
Στέκεσαι ή κάθεσαι χωρίς θόρυβο για να μην ενοχλήσεις τον ιερέα και αν είναι ανάγκη να μιλήσεις το κάνεις αθόρυβα (ψιθυριστά)-.

Δεν επιτρέπεται να πιάνεις την κουβέντα με τα άλλα παπαδάκια και να ΜΗΝ προσέχεις σε ό,τι γίνεται. Το Ιερό δεν είναι τόπος για συζήτηση και παρέα με τους φίλους μας. Είναι τόπος προσευχής και Μυστηρίου.

Μέσα στον Ναό κινείσαι μόνο όταν υπάρχει λόγος, αθόρυβα και προσεκτικά, χωρίς να κοιτάς γύρω σου με περιέργεια.
Όταν ο ιερέας γονατίζει, γονατίζεις κι εσύ με ευλάβεια.
Στην Θεία Λειτουργία

• Ετοιμάζεις αθόρυβα το θυμιατό Κατά τη Μεγάλη Δοξολογία (πριν το Ευλογημένη…) και το δίνεις στον ιερέα, ή όποτε στο ζητήσει, φιλώντας το χέρι του. Το ίδιο κάνεις και όταν το παίρνεις πίσω.

• Κατά τη Μεγάλη Δοξολογία βγαίνεις μπροστά από την Ωραία Πύλη κρατώντας αναμμένη λαμπάδα. Ξαναμπαίνεις στο Ιερό όταν μπει κι ο Ιερέας.

• Κατά τη Μικρή είσοδο ετοιμάζεσαι εγκαίρως κρατώντας αναμμένη λαμπάδα και συνοδεύεις με σεβασμό τον ιερέα που κρατά το Ευαγγέλιο.

• Κατά τη Μεγάλη Είσοδο συνοδεύεις με σεβασμό τον ιερέα που κρατά τα Τίμια Δώρα, κρατώντας θυμιατό και αναμμένη λαμπάδα, εξαπτέρυγο ή τον Σταυρό.

• Κατά την ανάγνωση του Ευαγγελίου και την Κοινωνία των πιστών, βγαίνεις μπροστά από την Ωραία Πύλη κρατώντας αναμμένη λαμπάδα, μέχρι να ξαναμπεί ο ιερέας στο Ιερό.

• Ετοιμάζεις το Ζέον, δηλαδή το καυτό νερό που χρησιμοποιείται στη Θεία Κοινωνία, και το δίνεις από τη δεξιά μεριά της Αγίας Τράπεζας στον ιερέα, όταν πει: “Πρόσχωμεν, τα Άγια τοις Αγίοις”. Ενώ το δίνεις λες: “Ευλόγησον Πάτερ, το άγιον Ζέον” και περιμένεις να το πάρεις πίσω.

• Κατά την Θεία Κοινωνία των πιστών, βγαίνεις μπροστά από την Ωραία Πύλη κρατώντας αναμμένη λαμπάδα, μέχρι να ξαναμπεί ο ιερέας στο Ιερό.

• Σαν παπαδάκι να είσαι προετοιμασμένος κατάλληλα (εξομολόγηση και νηστεία) για να κοινωνήσεις το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.

• Αμέσως μετά την Θεία Κοινωνία παράλληλα με σένα ένα άλλο παπαδάκι ή ο επίτροπος ετοιμάζει το θυμιατό για να το δώσει στον ιερέα ο οποίος θυμιάζει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας.

• Μετά το “Δι’ ευχών…”, τακτοποιείς την στολή σου, παίρνεις ευχή από τον ιερέα, ασπάζεσαι (φιλάς) τον Εσταυρωμένο που είναι πίσω από την Αγία Τράπεζα και αναχωρείς ευγνωμονώντας τον Κύριο που σε αξίωσε να τον διακονήσεις μέσα στον οίκο Του.
Πότε πρέπει να έχεις έτοιμο το θυμιατό κατά τη Θεία Λειτουργία:

• Στο τέλος του Όρθρου, κατά τη Μεγάλη Δοξολογία (3η καμπάνα).

• Στο Χερουβικό ύμνο (μετά το Ευαγγέλιο και τα κατηχούμενα).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μόλις ο ιερέας μπει μέσα παίρνεις το θυμιατό φιλώντας το χέρι του και, κρατώντας αναμμένη λαμπάδα, ετοιμάζεσαι για τη Μεγάλη Είσοδο. Εδώ χρειάζεται προσοχή γιατί πρέπει να κινείσαι όπισθεν θυμιάζοντας τα Τίμια Δώρα και διασχίζοντας σχεδόν τον μισό κυρίως Ναό. Μπαίνοντας στο Ιερό από τη δεξιά πόρτα, περιμένεις δίπλα στην Αγία Τράπεζα μέχρι να σου ζητήσει ο ιερέας το θυμιατό.

• Στο μεγαλυνάριο της Θεοτόκου (μετά τον Επινίκιο ύμνο και το “Σε υμνούμεν…” όπου ο ιερέας γονατίζει).

-Σε πολλές ενορίες, όση ώρα ακούγεται το μεγαλυνάριο, ο ιερέας κινεί το καντήλι της Θεοτόκου στο τέμπλο και το παπαδάκι βγαίνει και θυμιατίζει την εικόνα.

• Μετά τη Θεία Κοινωνία, δίνεις το θυμιατό στον ιερέα.

Πολλά, ε; Με τον καιρό θα σου γίνουν συνήθεια και θα γίνονται αυτόματα (με τον πρέποντα σεβασμό πάντοτε). Καλή διακονία!!!

Και μια μικρή προσευχή πριν μπεις στο Ιερό: «Κύριε, δώσε μου τη φώτιση να Σε διακονήσω και σήμερα με προσοχή, σεβασμό κι ευγνωμοσύνη για τα πολλά δώρα Σου. Αμήν.»

 

ΠΗΓΗ: https://www.neotitafokid.gr