(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
[…] Στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, 26 Σεπτεμβρίου. Κι εδώ σταματάμε. Είναι η μετάσταση του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
Τι έγινε με τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο; Την ιστορία την ξέρομε, βέβαια, από τις Γραφές, το ευαγγέλιο, έχει γράψει και ευαγγέλιο, έχει γράψει την «Αποκάλυψη», ώρες μπορούμε να μιλάμε για τον άγιο Ιωάννη. Τι θα πει μετάσταση; Ενός άλλου του λέει μνήμη. Τι σημαίνει μετάσταση; Πού άλλου λέμε μετάσταση; Στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Λέμε Κοίμησις και Μετάστασις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.
Τι έγινε ο άγιος Ιωάννης;
Αφού πέρασε την Έφεσο, πέρασε την Πάτμο, πέρασε παντού, έφθασε στο τέλος του. Ήταν σε ηλικία 105 ετών και εφτά μηνών. Πήρε τους μαθητάς και πήγε έξω από την Έφεσο, τους διέταξε να σκάψουν ένα τάφο σε σχήμα σταυρού, κι ύστερα μπήκε μέσα, του έριξαν χώμα μέχρι τά γόνατα, τους ασπάσθηκε και τους απεχαιρέτησε, του έριξαν χώμα μέχρι τον λαιμό, τους ασπάσθηκε, πάλι, τους απεχαιρέτησε, κι ύστερα του βάλαν ένα σουδάριο, ένα σεντόνι στο πρόσωπο, και τον σκέπασαν τελείως.
Και κλαίγοντας γύρισαν στην Έφεσο, και το ‘παν και στους άλλους χριστιανούς κι εκείνοι έτρεξαν γρήγορα να τον ξεχώσουν και να πάρουν την ευχή του και να του δώσουν τον τελευταίο ασπασμό.
Τόση αγάπη του είχαν του αγίου Ιωάννου.
Και άνοιξαν τον τάφο και δεν είδαν τίποτα μέσα. Μόνο τα εντάφια σπάργανα. Τι είχε γίνει, κατά μία ευσεβή παράδοση; Μετέστη ολόσωμος, όπως και η Θεοτόκος. Και πήγε στον Χριστό. Κι είναι μαζί Του.
Του επεφύλαξε ο Κύριος, δηλαδή, ένα διαφορετικό τρόπο. Μια διαφορετική μεταχείριση του έκαμε. Και τον πήρε κοντά Του, στον παράδεισο, μαζί με την Θεοτόκο, και θα ‘ναι εκεί μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία.
Τον ξεχώρισε απ’ τους άλλους αποστόλους. Γιατί ο Πέτρος, όταν ήταν στην Τιβεριάδα, εκεί που τους έκαμε τη θαυμαστή αλιεία, μετά την Ανάσταση, κι είπε στον Πέτρο, «Ακολούθει μοι», του ‘πε ο Χριστός, εκείνος ακολουθούσε, αλλά γύρισε να δει και τον Ιωάννη.
«Ε, αυτός, τι θα γίνει; Δεν θα ρθει κοντά; Πώς θα πεθάνει»;
Του λέει: «Αν αυτόν θέλω να μείνει μέχρι που έρχομαι, εσένα τι σε νοιάζει; Εσύ ακολούθησέ με».
Κι είπαν διάφοροι πως δεν θα πέθαινε. Ο απόστολος πέθανε, πραγματικά, είναι ο τάφος του κλπ., αλλά, τι; Μετέστη.
Ανέστη και με το σώμα του και ανελήφθη στον ουρανό. Γιατί;
Γιατί ο Ιησούς δεν άντεχε να έχει μακριά Του, ας το πούμε σχηματικά, αυτόν τον μαθητή τον όποιο ηγάπα. Γιατί τον ηγάπα ο Ιησούς;
Γιατί αυτός πρώτα ηγάπα τον Ιησού απόλυτα. Όσο κανένας άλλος. Γι’ αυτό είναι κοντά εκεί στον ουρανό και η Θεοτόκος ολόσωμη και ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.
Γι’ αυτό μην τον ξεχνάμε. Ας τον παρακαλούμε τον άγιο.
Το μεγαλύτερο προσκύνημα στην ορθοδοξία εδώ, αποστολικό προσκύνημα, είναι η νήσος Πάτμος.
Έχει εκεί την εκκλησία, το σπήλαιό του και τόσα άλλα, αλλά τώρα πρέπει να σταματήσομε εδώ, και να με συγχωρέσει ο άγιος Ιωάννης, που ‘παμε λίγα, κάποια άλλη φορά θα πούμε περισσότερα…
Είναι ωραίοι οι Βίοι των Αγίων. Εγώ αισθάνομαι την παρουσία τους και την αγάπη τους, είναι το ευαγγέλιο στην πράξη, και χαιρόμεθα που κάνομε αυτό, γιατί η Εκκλησία το κάνει κάθε μέρα. Κι ας τους έχομε και στη σκέψη μας και στη ζωή μας και ας προσπαθούμε να τους μιμηθούμε και να τους αντιγράψομε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, «Φθινοπωρινό συναξάρι», τόμος α’, των εκδόσεων Ακτή, Λευκωσία 2008.
Πηγή: https://www.pemptousia.gr/
