Ο όσιος Παναγής Μπασιάς είχε βαπτίσει την αδελφή του Σπύρου Μηνιάτη, που λεγόταν Ρουμπίνα. Αυτή παντρεύτηκε έναν πολύ σκληρό και βάναυσο άνδρα, που την κακομεταχειριζόταν.
Ένα μεσημέρι η οικογένεια του Σπύρου καθόταν στο τραπέζι και έτρωγε. Ξαφνικά βλέπουν μπροστά τους αναπάντεχα τον Άγιο, που απευθυνόμενος προς τον Σπύρο είπε:
-Ε, τι κάθεσαι; Αυτή τη στιγμή την αδελφή σου την Ρουμπίνα τη δέρνει απάνθρωπα ο άνδρας της. Και δεν φθάνει αυτό, αλλά της έσπασε και το χέρι της. Και το χειρότερο, έκανε τα γαμήλια στέφανα τους κομμάτια.
Και συνέχισε ακόμα πιο έντονα:
-Πλην όμως, ο πρώτος γάμος είναι μυστήριο! Ακούς;
Μετά τα λόγια αυτά, έφυγε βιαστικά.
Το επεισόδιο που τους ανήγγειλε, γινόταν σ’ ένα χωριό, σε μακρινή απόσταση, αλλά ο Σπύρος πίστεψε τον Άγιο και στενοχωρήθηκε κατάκαρδα για την αδελφή του. Σηκώθηκε αμέσως, ετοίμασε το μουλάρι του και έσπευσε να πάει να δη τι γίνεται στο σπίτι της. Όταν εκείνη τον είδε, τον δέχθηκε με χαρά και του είπε:
-Πώς, αδελφέ μου, τέτοια ώρα, μεσημέρι, μ’ αυτή τη ζέστη του Ιουλίου, ξεκίνησες για δω;
Ο Σπύρος τη ρώτησε:
-Ρουμπίνα, πού είναι ο άνδρας σου;
-Αχ, Σπύρο μου, είχε ξενύχτι απόψε στη δουλειά του και κουράστηκε και βγήκε έξω να συναντήσει κανένα χωριανό, να του περάσει η ώρα.
-Καλά, το χέρι σου τι έχει;
-Αδελφέ μου, αυτές οι προβατίνες, όταν πρόκειται να βγούν έξω από το μανδρί, κάνουν πολλά πηδήματα. Μ’ έσπρωξαν, έπεσα και χτύπησα. Μα δεν είναι τίποτα… Έλα τώρα, πάμε να ξεκουραστείς και το απόγευμα φεύγεις με τη δροσιά.
Μπαίνοντας στο σπίτι ο Σπύρος αμέσως κοίταξε στα εικονίσματα, γιατί διαρκώς σκεπτόταν τα λόγια του οσίου Παναγή.
-Ρουμπίνα, πού είναι τα στέφανά σου; Δεν τα βλέπω.
Η αδελφή του, που δεν ήθελε να διαλύσει τον γάμο της, δικαιολογείται και λέει:
-Σπύρο μου, με τις δουλειές μου είχα καιρό να ξεσκονίσω και τα κατέβασα να τα καθαρίσω.
Η γυναίκα προσπάθησε να κρύψει την άθλια συμπεριφορά του συζύγου της και να μην φανερώσει την αλήθεια. Αλλά ο αδελφός της, που όλα τα ήξερε με το διορατικό χάρισμα του οσίου, της είπε:
-Αδελφή μου, σήκω να φύγουμε, γιατί ο άνδρας σου είναι σκληρός και σε βασανίζει. Εγώ ήρθα εδώ, γιατί μας απεκάλυψε την κατάστασή σου ο νουνός σου παπα-Μπασιάς. Έλα μαζί μου, η ζωή σου εδώ θα είναι μαρτύριο, παρ’ ότι είπε ο νουνός σου ότι ο πρώτος γάμος είναι Μυστήριο και δεν διαλύεται.
Η Ρουμπίνα όμως, γυναίκα συνετή και ανδρεία στην αντιμετώπιση των δυσκόλων της ζωής, γνώριζε ότι δεν έπρεπε να διαλύσει το σπιτικό της.
-Αδελφέ μου, του απαντά, όταν ο Θεός προστάζει, πρέπει να τα υπομένω όλα.
Έτσι ο Σπύρος Μηνιάτης έφυγε διαπιστώνοντας ότι όλα τα λόγια του οσίου ήταν αληθινά.
Από το βιβλίο: «Τοις κατά προθέσιν κλητοίς» του πρωτοπεσβυτέρου Στεφάνου Κ.Αναγνωστοπούλου.
