Ἡ Ἁγία Γραφή – Πιό ἀξιόπιστη κι ἀπ’ τό θαῦμα

Πολλὲς φορὲς μερικοὶ χριστιανοὶ ὑ­­­πόσχονται ὅτι θὰ γίνουν θερμότεροι καὶ πιό συνειδητοί, ἂν δοῦν κάποιο θαῦμα στὴ ζωή τους. Εἶναι ὅ­­­μως αὐτὸ σωστό; Ὄχι βέβαια.

Αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Ἁγία Γραφή. Διότι τέτοιο θαῦμα ζή­τησε γιὰ τὰ ἀδέρφια του ἀπὸ τὸν Ἀ­­­βραὰμ ὁ πλούσιος τῆς γνωστῆς παραβολῆς «τοῦ πλουσίου καί τοῦ ­πτωχοῦ Λαζάρου» (βλ. Λουκ. ις΄ 19-31). Τὸν παρακάλεσε δηλαδὴ νὰ στείλει τὸν Λάζαρο πάλι στὴ γῆ, ἀναστημένο, νὰ προειδοποιήσει τὰ πέντε ἀδέλφια του νὰ ἀλλάξουν τρόπο ζωῆς, γιὰ νὰ μὴν πᾶνε κι αὐτὰ στὴν κόλαση.

Κατάπληξη ὅμως προξενεῖ ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἀβραάμ πρὸς τὸν πλούσιο: Δὲν χρειάζεται, τοῦ εἶπε, δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀναστηθεῖ ὁ Λάζαρος γιὰ νὰ ἀλλά­ξουν τρόπο ζωῆς τὰ ἀδέλφια σου.

Στὴ διάθεσή τους ὑπάρχει ­μαρτυρία πιὸ ἀ­ξιόπιστη ἀπὸ τὴν τυχὸν ­ἐπαναφορὰ τοῦ Λαζάρου στὴ ζωή. Ποιὰ εἶναι ­αὐτή; Εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, τὰ ­θεό­­πνευ­στα κείμενα τοῦ Μωυσέως καὶ τῶν Προ­φητῶν: «Ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν» (Λουκ. ις΄ 29).

Ὁ πλούσιος ἐπιμένει ὅτι τὰ ἀδέλφια του θὰ πιστέψουν πιὸ εὔκολα, ἂν κάποιος «ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐ­τούς» (Λουκ. ις΄ 30). Ἀλλὰ ὁ Ἀβραὰμ τοῦ τονίζει ξεκάθαρα ὅτι ὅποιος δὲν πιστεύει στὰ λόγια τῆς Γραφῆς, δὲν θὰ πεισθεῖ οὔτε ἀπὸ τὰ λόγια ἑνὸς ἀναστημένου νεκροῦ: «Εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται» (Λουκ. ις΄ 31).

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στὸ σημεῖο αὐτὸ σημειώνει: «Ὁ Χριστὸς δεικνύει, ὅτι καὶ νεκρῶν ἐγειρομένων ἀξιοπιστοτέρας βούλεται εἶναι τὰς Γραφάς»· ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ἀπάν­τηση αὐτὴ φανερώνει ὅτι ἐπιθυμεῖ νὰ θεωροῦμε ἀξιοπιστότερη τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἀπὸ τὰ λόγια τυχὸν ἀναστημένων νεκρῶν (ΕΠΕ 20, 202).

Αὐτὴ πράγματι εἶναι ἡ ἀλήθεια. Γιὰ νὰ πιστέψουμε στὸν Κύριο καὶ νὰ συμμορφώσουμε τὴ ζωή μας πρὸς τὸ θέλημά Του, πιὸ ἀξιόπιστη εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη, ἀπὸ ὁποιοδήποτε θαῦμα, ὅσο μεγάλο κι ἂν εἶναι αὐτό.

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι, ἀκόμη κι ἂν δοῦμε νὰ ἀνασταίνεται ἕνας νεκρὸς καὶ νὰ μᾶς βεβαιώνει ὅτι ὑπάρχει μετὰ θάνατον ζωὴ καὶ πρέπει νὰ προετοιμαζόμαστε γι᾿ αὐτή, ὀφείλουμε νὰ θεωρήσουμε λιγότερο ἀξιόπιστη τὴν πληροφορία αὐτὴ σὲ σύγκριση μὲ ὅσα μᾶς πληροφορεῖ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ γι᾿ αὐτὸ τὸ θέμα.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μάλιστα θεωρεῖ τὴν Ἁγία Γραφὴ πιὸ ἀξιόπιστη καὶ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους (βλ. Γαλ. α΄ 8).

Σήμερα ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς θείας Χάριτος, τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἔχουμε ἑπομένως ὄχι μόνο «Μω­ϋσέα καὶ τοὺς προφήτας», ἀλλὰ ὁλοκληρωμένη τὴν ἀλήθεια, ὅπως μᾶς τὴν ἀπεκάλυψε ὁ ἐνανθρωπήσας Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ἔχουμε τὰ πάντα, ὅλα ὅσα εἶναι ἀναγκαῖα γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ζήσουμε θεοφιλῶς καὶ θεαρέστως.

Ἀντὶ λοιπὸν νὰ ζητοῦμε θαύματα, ποὺ καὶ ­σήμερα ἀσφαλῶς δὲν λείπουν, ἂς ἀγαπήσουμε πιὸ πολὺ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Νὰ τὸν μελετοῦμε καθημερινὰ καὶ νὰ προσπαθοῦμε νὰ τὸν ἐφαρμόζουμε στὴν καθημερινή μας ζωή. Ὅ,τι εἶναι γιὰ τὴ σωματική μας δύναμη ἡ ὑλικὴ τροφή, αὐτὸ ἂς εἶναι γιὰ τὴν ψυχή μας ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Πρόκειται γιὰ πνευματικὴ τροφή. Ἑδραιώνει τὴ σκέψη. Κάνει τὴν ψυχὴ ἰσχυρή, πιὸ ἀνθεκτική, πιὸ εὐσεβή. Δὲν τὴν ἀφήνει νὰ ­κατατρώγεται ἀπὸ τὰ ἄλογα πάθη. Καὶ ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ δίνει φτερὰ στὴν ψυχὴ καὶ τὴν κάνει νὰ φτάνει μέχρι καὶ τὸν οὐρανό», λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος (ΕΠΕ 3, 22). Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο τονίζει: «Ἀδύνατον σωθῆναι ἄνευ τῆς τῶν Γραφῶν ἀναγνώσεως».

Αὐτό, ὅσο πιὸ σύντομα τὸ συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιὸ ἀσφαλὴς καὶ ἀπλανὴς θὰ εἶναι ἡ πορεία μας σ᾿ αὐτὴ τὴ ζωή.