-«Το άφθαρτο ξύλο: Ο σταυρός είναι δυο επιθυμίες.
«Μπορεί να είναι δοξολογική μέρα των Βαΐων και να προκαταγγέλει τον θρίαμβο της ανάστασης, αλλά παρόλα ταύτα μου αφήνει μια πικρή γεύση. Όταν ο Χριστός, ερχόμενος από την Βηθανία, επί πώλου όνου, αντικρύζει την Πόλη πού σκοτώνει τους προφήτες και λιθοβολεί τους αποστόλους, δακρύζει! Και αφού δακρύζει την σπλαχνίζεται, γιατί δεν κατανόησε την ημέρα πού την επισκέφτηκε ο Κύριος και Θεός της και έτσι θα παραδοθεί στην καταστροφή. Εκείνη την ώρα ο Κύριος, για ακόμα μια φορά ίσως να θέλησε να σκεπάσει τα παιδιά της κάτω από την προστασία του, όπως η όρνις τα νοσσία υπό τας πτέρυγας. Αυτά τα ίδια τα νοσσία πού θα Τον ανεβάσουν σε λίγο στον σταυρό.
Την ψυχωφελή πληρώσαντες τεσσαρακοστήν…
Πότε, καλοί μου φίλοι, γράφαμε εδώ για το Τριώδιο και πότε πληρώσαμε ήδη την μεγάλη Τεσσαρακοστή! Ως μία ημέρα η εχθές! Βγαίνουμε λοιπόν από το πέλαγος και τον ωκεανό της μεγάλης νηστείας, για να μπούμε σιγά σιγά στο ποτάμι της μεγαλοβδομάδας, ώσπου να φτάσουμε στον γαληνό όρμο της Ανάστασης!
Το ζήτημα είναι βέβαια τί μας άφησε αυτή η περιπλάνηση μας, αυτό το ταξίδι μας και με ποιες εμπειρίες, κέρδη και ζημίες μπαίνουμε στην πασχαλινή περίοδο. Υπάρχει ακόμα και καιρός για πνευματικό αγώνα. Ακόμα και για αρχή αγώνος. Τώρα, στο τέλος. Φιλότιμος ων ο δεσπότης, ανταμείβει τον πρώτο καθώς και τον έσχατο. Τίποτα δεν είναι τετελεσμένο και η θύρα δεν σφραγίστηκε για κανέναν.
Τα βράδυα της μεγαλοβδομάδας, όταν η ψυχή μας θα κλαίει και θα κρούει την θύρα του νυμφώνα, θα βρούμε καιρό και άλλον καιρό για να συντονιστούμε και εμείς με αυτά πού μας λείπουν και με εκείνα πού ζητάμε. Και ιδού μία νέα αρχή, με αφετηρία το τέλος. Έχετε θάρρος και καλή απόφαση!
Οι πρώτες μέρες της μεγάλης εβδομάδας είναι αφιερωμένες στην εσχατολογία και σε τέσσερις παραβολές: Των δέκα παρθένων με το λάδι του ελέους, του δούλου πού δεν είχε ένδυμα γάμου(έργα αρετών), των ταλάντων(διανομή πλούτου), του Βασιλιά με τους αμνούς και τα ερίφια(κρίση κατά την στάση μας έναντι των φτωχών).
- Και οι τέσσερις παραβολές σε πρώτο επίπεδο έχουν να κάνουν με τα έσχατα. Γιατί το Πάσχα σημαίνει το πέρασμα μας από μια ζωή σε άλλη ζωή και την κρίση μας σαν χριστιανών.
Σε δεύτερο επίπεδο, έχουν να κάνουν με την Φιλοπτωχεία! Κάθε άνθρωπος πού πεθαίνει και αφήνει αυτόν τον κόσμο, καταλείπει στους δικούς του τις υποθήκες, την διαθήκη και την κληρονομία του. Έτσι και ο Χριστός, δύο μέρες πριν τον θάνατο Του, μας κατέλειπε την δική του διαθήκη και την δική του κληρονομιά και αυτή είναι οι πτωχοί, οι πένητες και οι ελάχιστοι αδελφοί, οι ταπεινοί του κόσμου. Αυτό γίνεται πιό εμφανές την νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης, όταν είπε στους μαθητές: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, αυτή είναι η νέα εντολή. Και έτσι θα γνωρίσουν όλοι πώς είστε οι γνήσιοι μαθητές μου!
- Όλη η ζωή μας μια μεγαλοβδομάδα. Όλη η ζωή μας μια απέραντη νύχτα, κατά την οποία περιμένουμε τον Νυμφίο, ως έρχεται ως κλέπτης εν νυκτί. Και πότε ραθυμούντες, πότε αγρυπνούντες. Πότε με τα λυχνάρια αναμμένα και κάποτε με το φως να τρεμοσβήνει. Και αλλοίμονο πολλές φορές με τα λυχνάρια σβηστά.
Σε πολλούς από εμάς παραμένει καύχημα η παρθενία, αλλά η μωρία του σβηστού λύχνου είναι ο μεγαλύτερος εμπαιγμός μας. Στεγνή αρετή, χωρίς έργα. Άλλοι καμαρώνουν για τον ρυπαρό χιτώνα τους, μη έχοντες ένδυμα γάμου. Και όμως ο Νυμφίος έρχεται. Όχι θα έρθει, αλλά έρχεται. Μια έκφραση επαγρύπνησης, φοβερή! Συναγερμού! Να είμαστε στην αναμονή και στο σκίρτημα!»
Σύντομη συνομιλία
«Ένας πνευματικός αδελφός συνάντησε όλως τυχαίως έξω στον κόσμο έναν γνωστό αγιορείτη γέροντα όπου είχε βγει για ιατρικές εξετάσεις κι αφού είχαν σύντομη συνομιλία του ευχήθηκε «ΚΑΛΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗΝ» κι ο σοφός αγιορείτης γέροντας του απάντησε…
…«αδελφέ, προηγείται η Σταύρωση!…» Με την σειρά όλα…»[3]
έως θανάτου» (Ματθ. 26,38)
Αυτή η αίσθηση μας ακολουθεί
την κάθε στιγμή της μεγάλης εβδομάδας
και στάλα στάλα, στάζει το αίμα του Χριστού,
μές στην μουντή ψυχή μας.[4]
1. Ν. Καρούζος (1926-1990), Ποιήματα Α’ και Β’. Εκδότης: ΙΚΑΡΟΣ Δεκέμβριος 2007. Ο σύγχρονος ποιητής είναι αφηγητής με στρογγυλές φράσεις και με εικόνες.
2. Πρωτοπρεσβύτερος Παντελεήμων Κρούσκος, θεολόγος, Εφημέριος Ι. Μητρ. Ναού Σωτήρος Χριστού Καλύμνου www.sophia-ntrekou.gr
3. πηγή: Σύντομη συνομιλία: ✞ …προηγείται η Σταύρωση… ✞
Σχετικά θέματα…
- Πάσχα σημαίνει πέρασμα, διάβαση, αδιάκοπη πορεία προς τον Παράδεισο
- Περίλυπός εστίν η ψυχή μου έως θανάτου
- Τι σημαίνει «Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται…» και «Τον νυμφώνα Σου βλέπω…»
- Περί των βάσεων της ορθοδόξου ασκήσεως – Η παρθενία και η σωφροσύνη
- Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης: «Τον νυμφώνα σου βλέπω»
- Στην Παραβολή των Δέκα παρθένων
- Μεγάλη Δευτέρα: Ποια είναι η συκιά του Ευαγγελίου που ξεράθηκε φαινομενικά παράλογα;
- Απόλυτη σιωπή απόψε… Γράφοντας μετά την Ακολουθία Των Παθών
