«Ἐκεῖνος ποὺ ἀγωνίζεται πολὺ καιρὸ καὶ δὲν βλέπει πνευματικὴ πρόοδο ἔχει ὑπερηφάνεια καὶ ἐγωισμό. Πνευματικὴ πρόοδος ὑπάρχει ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει πολὺ ταπείνωση.« (Γέρων Παΐσιος)
«Νὰ ἀγωνιζόμαστε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸν παράδεισο. Εἶναι πολὺ στενὴ ἡ πύλη καὶ μὴν ἀκοῦτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς λένε ὅτι ὅλοι θὰ σωθοῦμε». (Γέρων Παΐσιος)
«Συνετὸς καὶ μυαλωμένος ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀντελήφθει καλῶς ὅτι ὑπάρχει τέρμα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ σπεύδει καὶ αὐτὸς νὰ θέσει τέρμα εἰς τὰ σφάλματα καὶ ἐλαττώματά του». (Γέρων Παΐσιος)
«Εἶναι μεγάλο κατόρθωμα νὰ θυσιάσει ἢ νὰ ἐγκαταλείψει κανεὶς τὸ δικαίωμά του, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος θεωρεῖ ὅτι εἶναι κατὰ θεὸν καὶ νὰ ἐφαρμόσει τὴ συμβουλὴ ἐκείνου ποὺ τὸν διδάσκει κατὰ θεόν».
«Κάθε καλὸ ἔρχεται ἀπὸ τὸν Κύριον κατ᾿ οἰκονομίαν. Αὐτὸ διαφεύγει μὲ τρόπο μυστικὸ ἀπὸ τοὺς ἀχάριστους καὶ ἀγνώμονες καὶ ὀκνηρούς». (Ἅγιος Μᾶρκος)
«Μὴν ἀγωνιᾷς γιὰ τίποτε ἀφοῦ ὁ Κύριος σου εἶναι παρὼν στὴ ζωή σου. Ἡ ἀγκάλη του σὲ περιβάλλει ἀπὸ παντοῦ. Βρίσκεται, ὄχι μονάχα γύρω σου, ἀλλὰ μέσα σου, γνωρίζοντας ὅλους τοὺς λογισμοὺς τὶς ἀνάγκες καὶ τοὺς πόθους σου». (Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης)
«Ἀνάθεσε στὸν Κύριον τὴν ἀσθένεια τῆς φύσεώς σου ἀναγωρίζοντας τὴν ἀδυναμία σου καὶ τότε θὰ λάβεις τὸ χάρισμα τῆς σωφροσύνης χωρὶς νὰ τὸ καταλάβης». (Κλῖμαξ)
«Οἱ λογισμοὶ ποὺ σοῦ φέρνουν ἀμηχανία καὶ ταραχὴ προέρχονται ἀπὸ τὸ διάβολο. Οἱ κατὰ θεὸν λογισμοὶ ἐμπνέουν σιγουριὰ καὶ εἰρήνη. Πάλεψε καὶ θὰ τ᾿ ἀποκτήσεις». (Ὅσιος Μᾶρκος)
«Ὅσο πιὸ ἄρρωστος εἶσαι, ὅσο πιὸ ἁμαρτωλός, πιὸ πληγωμένος, τόσο πιὸ κατάλληλος εἶσαι γιὰ νὰ σὲ πάρει στὰ χέρια τοῦ ὁ Χριστὸς καὶ νὰ γιατρέψει, νὰ σὲ σώσει, νὰ σὲ λυτρώσει».
«Νὰ εἶσαι φῶς, μήνυμα ὑπόσχεση. Τὸ δρόμο, τὴν ἀλήθεια καὶ τὴ ζωὴ νὰ δείχνεις. Ἀπὸ τὰ μάτια μας τὸ στόχο μὴ χάσουμε, πίστη νὰ ἔχουμε σ᾿ Αὐτὸν ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὅλα ἐκπορεύονται».
«Οἱ ἄνθρωποι, μὲ τὸ πεπερασμένο μυαλό, δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν πολλὰ πράγματα στὴ ζωή. Ὅταν ὅμως ἔρθει ἡ ὥρα, τότε βλέπουμε τί καλὸ ἔχει βγεῖ ἀπὸ τὶς θλίψεις καὶ ἀπὸ τὶς δυσκολίες ποὺ ἔχουμε περάσει, ἀφοῦ ὁ Θεὸς μόνο τὸ καλὸ δουλεύει καὶ τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ γίνει χωρὶς τὴν πρόνοιά του». (π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος)
«Ἡ πραότητα εἶναι γενναιότητα. Γιατί, ὅταν σὲ παρερμηνεύουν καὶ διαστρέφουν τὶς προθέσεις καὶ τὰ λόγια σου, εἶναι γενναῖο νὰ παραμένεις ἤρεμος τιθασεύοντας τὸν ἐγωισμό σου».
«Αὐτὸς ποὺ δὲν εἶναι πνευματικὸς ἕως τὴ σάρκα του, γίνεται σαρκικὸς ἕως τὸ πνεῦμα του». (Ἱερὸς Αὐγουστίνος)
«Πᾶν γὰρ ὠφελοῦσιν οἱ πειρασμοί, τὸν ἀταράχως ὑπομένοντα αὐτούς. Καὶ πάθος δέ, ἐὰν ὀχλήσει ὑμίν, οὐκ ὀφείλουμεν, οὐδὲ ἐν τοῦτο ταράσσεσθε». (Ἀββᾶ Δωροθέου. Ἔργα Ἀσκητικά)
«Τότε μποροῦμε νὰ βροῦμε τὴν ἐλπίδα μας στὸ θεό, ὅταν ἀπελπισθοῦμε τελείως ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας».
«Ἀρετὴ δὲν εἶναι ἡ ἐπίδειξη πολλῶν καὶ διαφόρων πράξεων, ποῦ ἐπιτελοῦνται διὰ μέσου τοῦ σώματος, ἀλλὰ τὸ περιεχόμενο σοφότατης καρδιᾶς, τὴν ὁποία στηρίζει ἡ ἐλπὶς πρὸς τὸ Θεό».
«Χωρὶς οἰκογένεια δὲν ζεῖς, χωρὶς πατρίδα δὲν ξέρεις ποὺ ζεῖς, χωρὶς τὸ Θεὸ δὲν ξέρεις γιατί ζεῖς».
«Δὲν μ᾿ ἀφήνεις νὰ στραφῶ σὲ τίποτε ἄλλο, οὔτε νὰ ζητήσω κάτι ἀπὸ ἀλλοῦ. Τίποτε δὲν ὑπάρχει ποὺ νὰ χρειαστῶ καὶ νὰ μὴν εἶσαι ὁ ἴδιος αὐτό». (Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας)
«Ὅταν στὸ χέρι σου κρατᾷς σφυρί, γύρω σου βλέπεις καρφιά. Ὅταν κρατᾷς ἀνθοδοχεῖο τότε σὲ περιμένουν ἄνθη».
«Ὁποῖος ἐνίκησε τὸ σῶμα, αὐτὸς τὴν φύσιν ἐνίκησεν, αὐτὸς δὲ ποὺ ἐνίκησε τὴν φύσιν, ὑπὲρ φύσιν ἐγένετο». (Ὅσιος Μᾶρκος)
«Πρέπει νὰ προηγηθεῖ ὁ κόπος καὶ ὁ ἱδρὼς διὰ τὸν Θεόν, ποῦ προέρχεται ἀπὸ τὴν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν καὶ μετὰ νὰ ἀκολουθείσει ἡ γνήσια καὶ ἀληθὴς πρὸς τὸν Θεὸν ἐλπίς». (Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
«Ὅταν εἴμαστε ἀνίκανοι νὰ ἀναρριχηθοῦμε στὶς βουνοκορφὲς τῆς ἀρετῆς, ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε εἶναι νὰ κατεβοῦμε τουλάχιστον στὸ φαράγγι τῆς ταπεινώσεως».
«Ἡ ὑπομονὴ στὶς δομιμασίες εἶναι ἕνα ἀσφαλὲς μέσο γιὰ νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τὸν Θεόν».
Ὅσο ὁ γογγυσμὸς χωρίζει ἀπὸ τὸν Θεό, τόσο ἡ ὑπομονὴ σφυριλατεῖ τὴν ἑνότητα μαζί του».
«Ἡ γυναῖκα πλάστηκε ἀπὸ τὸ πλευρὸ τοῦ ἄνδρα. Δὲν δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸ μυαλό του γιὰ νὰ τὸν κυβερνάει. Οὔτε ἀπὸ τὸ πόδι του γιὰ νὰ τὴν ποδοπατάει. Δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸ πλευρό του, γιὰ νὰ εἶναι ἰσοδύναμη μ᾿ αὐτόν. Κάτω ἀπὸ τὸ μπράτσο του, γιὰ νὰ τὴν προστατεύει. Κοντὰ στὴν καρδιά του γιὰ νὰ τὴν ἀγαπάει».
«Ὁ Θεός, ὡς ἁπλοῦς κατὰ τὴν οὐσίαν, ἰδιαιτέρως ἀγαπᾷ τὴν ἁπλότητα καὶ ἐκείνους ποὺ ζοῦν μὲ ἁπλότητα. Δι᾿ αὐτὸ καὶ πλουτίζει μὲ τὰ ἀγαθὰ τοῦ τοὺς ἁπλοὺς καὶ ἁπλῶς διάγοντας».
Συλλογή: Παναγιώτης Δημάδης
