Ο Γέροντας ήταν από την φύση του ανοιχτός κι ευχάριστος άνθρωπος. Του άρεσε να διηγείται χαριτωμένες ιστορίες με πνευματικό περιεχόμενο και να γελά από την καρδιά του. Μερικά τέτοια περιστατικά που συνέβησαν και τα διηγούνταν ο ίδιος μπορείτε να διαβάσετε πιο κάτω.
Κάποτε κάποιος επισκέπτης αδιάφορος για τα πνευματικά ρώτησε το γέροντα….
– Πάτερ, τι κάνεις εδώ στο Άγιον Όρος; Κι ο πατήρ Παΐσιος του απάντησε…,
– Προσέχω τα μυρμήγκια να μην τσακώνονται.
Κάποια άλλη φορά ο γέροντας φύτευε στο μικρό του κήπο στην «Παναγούδα» κοκκάρι, δηλαδή μικρούς βολβούς κρεμμυδιών. Το κοκκάρι το είχε βάλει μέσα σε ένα άδειο κουτί κονσέρβας από καλαμαράκια.
Κάποιος επισκέπτης που τον είδε τον ρώτησε…
– Γέροντα τι κάνεις εκεί;
– Φυτεύω καλαμαράκια, απάντησε ο Γέροντας.
– Πιάνουν γέροντα; συνέχισε εκείνος.
– Πώς, πιάνουν! Άμα τα βάλεις με τα μουστάκια κάτω, πιάνουν.
Κάποιο παιδί είχε μεγάλη αγάπη στα γλυκά. Έτσι στο σπίτι του δεν άφηνε γλυκό για γλυκό. Πολλές φορές μάλιστα η μητέρα του είχε εκτεθεί, γιατί πήγαινε να κεράσει τους επισκέπτες της και τότε διαπίστωνε πως τα γλυκά της είχανε κάνει φτερά.
Ο θείος του πηγαίνοντας κάποια φορά στο Άγιον Όρος πήρε μαζί και τον νεαρό ανιψιό του. Οι δυο τους έφτασαν και στο κελάκι του γέροντα για να πάρουν την ευχή του. Εκεί ήταν και άλλοι προσκυνητές καθισμένοι στο υπαίθριο αρχονταρίκι του γέροντα. Εκείνος κρατώντας ένα κουτί με λουκούμια πέρασε απ’ όλους και τους κέρασε. Όταν τελείωσε, ξαναγύρισε και στάθηκε μπροστά στον νεαρό και του είπε γελώντας…
– Εσύ πάρε ακόμη τρία λουκούμια!
Ο μικρός δίστασε και προφασίστηκε ότι δε θέλει άλλο. Τότε ο γέροντας γελώντας τού είπε:
– Εδώ ντρέπεσαι, όμως τη μάνα σου την έχεις σκάσει και δεν της αφήνεις γλυκό για γλυκό!
Άννα Ιακώβου,
«Ήταν κάποτε παιδιά-Ο Γέρων Παΐσιος».
Άθως-παιδικά, Εκδ. Σταμούλη, β’ έκδοση 2009
