Κάποτε στην πολύσοφη χώρα των γραμμάτων έπεσε μεγάλη στενοχώρια. Γιατί, ενώ πλησίαζαν Χριστούγεννα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τα γράμματα για να σχηματίσουν λέξεις όπως πόλεμος, ζήλια, κακία, εγωισμός. Ύστερα από πολλές συζητήσεις τα γράμματα αποφάσισαν να κάνουν κάτι σημαντικό, για να συμμετέχουν κι αυτά στη γιορτή: Να γίνουν η Αλφαβήτα των Χριστουγέννων! Δεν θα δέχονταν να φτιάχνουν λέξεις παρά μόνο χριστουγεννιάτικες!
Πήρα ένα Α και το έκανα άστρο.
Με το Β έγραψα Βηθλεέμ
και με το Γ τη γέννηση του Κυρίου.
Στο Δ βρήκα τα δώρα που Του χάρισαν
και με το Ε την ελπίδα που μάς έφερε στη γη.
Με το Ζ θυμήθηκα τα ζώα που Τον ζέσταιναν
και με το Η τον Ηρώδη τον κακό βασιλιά.
Με το Θ είπα “Θεέ μου”
και με το Ι ψιθύρισα “Ιωσήφ”.
Το Κ μού έφερε στο νου την καλοσύνη
και με το Λ το λιβάνι και το λυτρωμό.
Μέσα στο Μ είδα τους Μάγους
και στο Ν την Άγια Νύχτα.
Το Ξ σκόρπισε την ξαστεριά
και με το Ο γιόρτασε η οικουμένη.
Το Π με γονάτισε μπροστά στην Παναγία.
Το Ρ μού θύμισε το Ραββί, το δάσκαλο.
Μ’ ένα μεγάλο Σ το σπήλαιο.
Μ’ ένα χαρούμενο Τ τραγούδησα τραγούδια.
Το Υ ήταν για τους ύμνους
και το Φ το φως που φώτισε την πλάση.
Ένα Χ είπε “Χριστέ μου!”.
Οι άγγελοι έψελναν με το Ψ ψαλμούς
και το Ωσσανά που αρχίζει από Ω.
Ι.Μ Σταγών και Μετεώρων
