Τι χάρη που έχει ο καλομίλητος άνθρωπος!Σαν πρωινός ουρανός ασυννέφιαστος,σα βρυσούλα που τρέχει ταπεινά σ’ένα παράμερο μέρος και καρτερά υπομονετικά να περάσει ο κουρασμένος στρατοκόπος για να τον ξεδιψάσει με το κρύο νερό της,δίχως να θέλει άλλη πληρωμή παρεχτός απ’την χαρά να τον φχαριστήσει!
