Πολλοί γύρω μας ακούμε να λένε: «καλή τύχη». Επικαλούνται τη τύχη και όλοι την κυνηγούν και θέλουν να γίνουν ευνοούμενοί της.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Ο π. Ιωάννης, επ’ αυτού λέει τα εξής:
Αυτά μου θυμίζουν μια γελοιογραφία με τον Καραγκιόζη, ο οποίος είναι ο κλασσικός τύπος του τεμπέλη, του καταφερτζή, του αεριτζή. Ήταν, λοιπόν, ξαπλωμένος και η σύζυγός του Αγλαΐα του λέει: «Γιατί δεν σηκώνεσαι, βρε αχαΐρευτε, να πας να δουλέψεις»; Ο Καραγκιόζης απαντά: «Δε πάω στη δουλειά σήμερα, γιατί το ωροσκόπιό μου λέει ότι δεν θα είναι ευνοϊκές οι συνθήκες για την εργασία»!
Λοιπόν, τύχη δεν υπάρχει καθόλου. Αυτά είναι εντελώς ανόητα πράγματα. Εφ’ όσον ο Θεός προνοεί ακόμη και για τα ελαχιστότερα των δημιουργημάτων Του, για τα ψάρια, για τα σκουλήκια, για τα φυτά, δεν θα προνοήσει πολύ περισσότερο για τον άνθρωπο, ο οποίος είναι κατ’ εικόνα και ομοίωσή Του; Ο άνθρωπος ο οποίος ζει κι εναποθέτει τον εαυτό του και πάσαν την μέριμνά του στα χέρια του Θεού, αυτός τα ξεπερνάει όλα εύκολα στη ζωή του. Ακόμη και στις δυσκολίες που θα του παρουσιασθούν, καταλαβαίνει ότι ο Θεός βρίσκεται κοντά του και του συμπαραστέκεται, δίνοντας λύσεις στα προβλήματά του. Όποιος δεν προσεγγίζει το Θεό, νομίζει ότι όλα κατευθύνονται από την τύχη και τα τοιαύτα. Όποιος ζει την πίστη στον Θεό, αυτός βλέπει ότι δεν υπάρχει τύχη πουθενά. Όποιος δεν ζει την πίστη, νομίζει ότι υπάρχει τύχη.
Μ. Μελινού
