γράφει ο Νίκος Σιούτας – Dr. Ψυχολογίας
Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γονείς και κυρίως οι μητέρες είναι η ακαταστασία και η προχειρότητα με την οποία αφήνουν τα παιδιά τα πράγματά τους, με αποτέλεσμα πολλές φορές η αναζήτησή τους να καταλήγει σε διαχείριση κρίσης για όλη την οικογένεια….
.
 |
|
|
Και το ερώτημα που τίθεται άμεσα είναι: τι κάνουμε;
Mε χρηστική διάθεση θα έλεγα ότι καλό θα είναι να προετοιμάσουμε το παιδί μας από μικρή ηλικία. Αυτό σημαίνει ότι από νηπιακή ηλικία του δείχνουμε τον τρόπο που πρέπει να τακτοποιεί τα παιχνίδια του και στη συνέχεια ό,τι χρησιμοποιεί.
Βάζουμε κανόνες απλούς και κατανοητούς τους οποίους πρώτα τηρούμε εμείς οι ίδιοι.
Είναι βασικό να είμαστε εμείς ‘’ τακτικοί ‘’ και στη συνέχεια τα παιδιά μας. Η μίμηση των προτύπων έχει σημαντική θέση στην όλη διαδικασία.
Ας είμαστε κοντά του στην τακτοποίηση των πραγμάτων και σιγά σιγά να απομακρυνόμαστε λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη μας ότι ενδεχομένως κάποιες από τις δραστηριότητες να ξεπερνούν τις δυνατότητες του παιδιού μας και να χρειάζεται τη βοήθεια μας.
Ας μην βάζουμε αυστηρά χρονικά πλαίσια στην τακτοποίηση των πραγμάτων του τον πρώτο καιρό… αυτό θα γίνει προοδευτικά…
Το πιο σημαντικό για μας είναι οι θετικοί ενισχυτές. Ενθαρρύνετε το παιδί σας στην προσπάθεια που κάνει. Μην διστάζετε να δώσετε το έπαινο… και μην το συγκρίνετε με κανέναν άλλο…
Επιτρέψτε μου να πω μην ψάχνετε την τελειότητα… η δική μας τελειότητα στον τομέα αυτό πολλές φορές λειτουργεί ψυχαναγκαστικά στο παιδί μας και φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα.
