Πρόλογος
Χθες το βράδυ αναγνώστα, ίσως είδες κάποιο όνειρο στον ύπνο σου. Αν σκεφθής τώρα και προσπαθήσης να μετρήσης όσα όνειρα είδες κατά την διάρκεια του βίου σου, ασφαλώς δεν θα το κατορθώσης, γιατί ο αριθμός τους δεν έχει τελειωμό. Και δεν βλέπεις μόνο εσύ όνειρα, αλλά και όλοι οι συνανθρώποι σου.
Δεν υπήρξε άτομο, που να μην είδε όνειρα. Πολλοί μάλιστα βλέπουν συνέχεια δύο και τρία όνειρα την νύκτα. Αφήνω δε, ότι οι περισσότεροι “ζουν με όνειρα”.
Μερικοί συνήθως, δίνουν σ’ αυτά μεγάλη σημασία και αναστατώνουν πολύ τη ζωή τους. Γι’ αυτό ανησυχούν και αγωνιούν, όταν ξυπνήσουν.
Την μεν νύκτα ονειρεύονται, την δε ημέρα την διαθέτουν για να τα εξηγήσουν. Το πρωί τα ανακοινώνουν σε όποιον βρουν μπροστά τους. Τρέχουν σε μάντισσες και συμβουλεύονται ονειροκρίτες. Αν πη κάποιος το όνειρο του, αμέσως μερικοί από τους παριστάμενους θα προσπαθήσουν να του το εξηγήσουν. Άλλοι όμως θ’ αντιδράσουν, γιατί δεν παραδέχονται τα όνειρα και τις διδόμενες σ’ αυτά ερμηνείες.
Είναι πολλοί οι άνδρες και προ παντός οι γυναίκες, που δίνουν μεγάλη πίστη στα όνειρα. Εξ’ αντιθέτου άλλοι δεν δίνουν καμιά σημασία στα όνειρα και χαρακτηρίζουν ως προληπτικούς εκείνους, που τα παραδέχονται. Το θέμα των ονείρων είναι σκοτεινό. Γι’ αυτό, γύρω από αυτό υπάρχει μεγάλη σύγχυσις, άγνοια και διχογνωμία. Δεν γνωρίζει κανείς τι να πράξη σχετικώς:Να τα παραδέχεται ή να τα απορρίπτη;Να τα προσέχη ή να αδιαφορεί;Να πιστεύει σ’ αυτά ή όχι;Τι συμβαίνει άραγε και πώς εξηγείται το όντως περίεργο φαινόμενο των ονείρων;
Καταλαβαίνεις επομένως, αναγνώστα, ότι αυτό το ζήτημα μας ενδιαφέρει όλους. Γι’ αυτό, όσα γράφουμε στο παρόν βιβλιαράκι έχουν σκοπό να αποκτήσωμε πραγματική γνώση και να μάθομε την αλήθεια, όσον αφορά τα όνειρα. Θα σε παρακαλέσω, λοιπόν, να δώσης την δέουσα προσοχή. Άλλωστε το πραγματευόμενον σ’ αυτό το θέμα των ονείρων είναι τόσο ζωηρό, ώστε προκαλεί πάντοτε ενδιαφέρον.
Στις μέρες μας μάλιστα, είναι ανάγκη να διαβαστή το βιβλίο αυτό από όλους, διότι ο Σατανάς κάνει μεγάλη θραύση με τις λεγόμενες “φωτισμένες”. Τι είναι αυτές; Οι γυναίκες αυτές, από τις οποίες γέμισαν οι πόλεις και ιδίως η Αθήνα, νομίζουν, ότι η Παναγία επικοινωνεί με αυτές δια μέσω ονείρων. Γι’ αυτό ξυπνούν κάθε βράδυ και γράφουν τα όνειρα που είδαν. Ολόκληρα τετράδια και βιβλία γεμίζουν. Αυτές δεν είναι φωτισμένες, αλλά σκοτισμένες. Τις σκοτίζει και τις πλανά ο σατανάς. Αυτές έχουν ένα εωσφορικό εγωισμό και δεν ακούνε συμβουλή Πνευματικού και Εκκλησίας. Προχωρούν στην απώλεια. Κρίμα!
ΜΕΡΟΣ Α΄: ΠΟΘΕΝ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ;
Η επιστήμη δεν μπόρεσε να λύση ικανοποιητικός το πρόβλημα των ονείρων. Η ψυχολογία και η παραψυχολογία δεν κατόρθωσαν να εισδύσουν και να ερμηνεύσουν πλήρως το θέμα των ονείρων. Το φαινόμενο των ονείρων παραμένει μυστήριο. Η περιοχή του είναι μέχρι σήμερα ανεξερεύνητη. Η ψυχολογία προσπάθησε, βεβαίως, να δώση διάφορες ερμηνείες κατ’ εικασία ή να κάνη περιγραφές, αλλά θετική εξήγηση δεν μας προσέφερε. Και τούτο, διότι δεν θέλει να παραδεχθεί τον υπερφυσικό παράγοντα. Είναι δηλαδή, ψυχολογία χωρίς ψυχή.
Αλλά στο θέμα των ονείρων δεν μπορούν να εξηγηθούν όλα φυσικώς, διότι εκτός του φυσικού παράγοντος, του υλικού δηλαδή σώματος και του εγκεφάλου, υπάρχει και ο πνευματικός παράγων η ψυχή, η οποία, καθώς είναι πνεύμα, έρχεται σ’ επαφή και επικοινωνία με τον υπερφυσικό κόσμο, με τον Θεό, και με τον κόσμο των πνευμάτων, δηλαδή των Αγγέλων και των πονηρών δαιμόνων.
Η ψυχολογία, που προσπαθεί να ερμηνεύση υλιστικά και ορθολογιστικά την προέλευση και την αιτία των ονείρων, περιορίζει την έρευνα της στον υλικό παράγοντα, στο σώμα και στο νου. Δηλαδή στο εξωτερικό περίβλημα, στο σπίτι της ψυχής και όχι στη ψυχή, που είναι συνήθως η κύρια αιτία.
Είναι σαv να παρατηρούμε όσα συμβαίνουν στη συνηθισμένη καθημερινή κίνηση ενός σπιτιού, του οποίου ακούμε διάφορους θορύβους που προέρχονται από τα τηλεφωνήματα, τις συζητήσεις κ.λ.π. αλλά δεν παραδεχόμαστε την πηγή της προέλευσής τους, την οικοδέσποινα του σπιτιού, η οποία βασικά προκαλεί όλη αυτή τη κίνηση.
Για να εξηγήσουμε, λοιπόν, τα όνειρα θα λάβουμε υπ’ όψιν και τους δύο παράγοντες, τον φυσικό και τον υπερφυσικό, τον υλικό και τον ψυχικό.
Έχουμε επομένως όνειρα που προέρχονται: 1) Από φυσικές αιτίες. 2) Από τον Θεό. 3) Από τον σατανά.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ : ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ
1ον. Από εξωτερικούς ερεθισμούς.
Όταν κοιμάται ο άνθρωπος, στο σώμα του αδρανούν οι αισθήσεις, με τις οποίες έρχεται σ΄ επαφή η ψυχή με τον έξω κόσμο. Αδρανούν η όραση, η γεύση, η όσφρηση, η αφή και τέλος η ακοή. Λειτουργούν όμως η αναπνοή, η κυκλοφορία του αίματος και η χώνευση.
Από την ψυχή, όταν κοιμόμαστε αδρανεί η βούληση, η θέληση, δηλαδή ο θυρωρός αυτός και χωροφύλακας της ψυχής. Παραμένουν όμως και αγρυπνούν τα συναισθήματα, η φαντασία και η κρίση. Επειδή αδρανεί ο φύλακας αυτός η βούληση, γι’ αυτό στον ύπνο μας τα συναισθήματα μας αφηνιάζουν και η φαντασία οργιάζει, σαν παιδιά κλεισμένα στην αίθουσα σχολείου όταν λείπη ο δάσκαλος. Γι’ αυτό τα όνειρα μας είναι ασυνάρτητα και βλέπει κανείς πράγματα και συναισθάνεται συναισθήματα, που ουδέποτε σκέφθηκε ή έζησε.
Επομένως τα φυσικά όνειρα προκαλούνται πολλές φορές από εξωτερικούς ερεθισμούς, τους οποίους παραποιεί και παραμορφώνει η ψυχή. Εκείνος δηλαδή που εύκολα αναπνέει, βλέπει ότι πετά στα ύψη. Αντίθετα δε, εκείνος που δύσκολα αναπνέει, βλέπη εφιάλτες, σαν ένα βάρος να τον πιέζη. Αισθάνεται δηλαδή να τον κυνηγούν και αυτός να μη μπορή να φύγη. Νομίζει, ότι τον πνίγουν από το λαιμό. Επίσης εκείνος, που του έπεσαν τα κλινοσκεπάσματα ονειρεύεται ότι είναι γυμνός. Ο βαρυστομαχιασμένος βλέπει εφιάλτες και ο νηστικός ονειρεύεται ψωμιά, ενώ ο διψασμένος, που έφαγε αλμυρά, ονειρεύεται βρύσες και ποτάμια για να ξεδιψάση· η βροντή άμα βρέχει του φαίνεται πυροβολισμός και το τρίξιμο της πόρτας το ονειρεύεται σαν διάρρηξη του σπιτιού. Ο Καρτέσιος, που τον τσίμπησε στον ύπνο ένας ψύλλος, ονειρεύθηκε, ότι τον δάγκασε ένα φίδι.
2ον. Από εικόνες και εντυπώσεις του παρελθόντος.
Τα φυσικά όνειρα προκαλούνται όχι μόνο από εξωτερικά αίτια της στιγμής, που παράγουν τις παραισθήσεις, αλλά και από εικόνες και εντυπώσεις διαφόρων συμβάντων του παρελθόντος, καθώς και από ερεθισμούς του μυαλού.
Οι εικόνες και εντυπώσεις, λέγουν, ότι τοποθετούνται στο υποσυνείδητο της ψυχής. Σκέψεις, επιθυμίες, παραστάσεις, πηγαίνουν εκεί και τη νύκτα ανασύρονται και αναπλάσσονται. Εκείνος π.χ. που πήγε στον κινηματογράφο το βράδυ, βλέπει σκηνές του έργου στον ύπνο του. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στα παιδιά, που ταράσσονται από τα όνειρα στον ύπνο τους. Όταν έχης καλές σκέψεις την ημέρα, το βράδυ θα δεις καλά όνειρα. Όταν πριν τον ύπνο διαβάσης ένα καλό βιβλίο, κατόπιν θα ονειρευθής τις παραστάσεις του. Εντυπώθηκαν στο μυαλό σου. Κακώς, λοιπόν, κάνουν όσοι πηγαίνουν στον κινηματογράφο ή παρακολουθούν τηλεόραση με άσεμνο περιεχόμενο.
Επίσης εκείνος, που σκέπτεται πριν κοιμηθή στρατούς, ονειρεύεται μάχες, ο φιλάργυρος χρήματα, ο μαθητής τους δασκάλους του και ο μοναχός της ευχής συνεχίζει την ευχή του στον ύπνο του.
Το νευρικό σύστημα ξεκουράζεται με τον ύπνο και η κρίσις βρίσκει ευχερέστερα την λύση των ζητημάτων, που μας απασχολούν. Γι’ αυτό εκείνος, που τον βασανίζει ένα πρόβλημα, όταν είναι ξύπνιος, βρίσκει τη λύση του προβλήματος στο όνειρο του…
Όπως λοιπόν, από αυτά φαίνεται: α) Έχουμε όνειρα που προέρχονται από σωματικούς και υλικούς λόγους, β) έχουμε όνειρα πνευματικά, που έχουν αφετηρία τη ψυχή στο υποσυνείδητο μας.
Σε όλα αυτά τα όνειρα, τα φυσικά, κοιμούνται και παύουν οι εξωτερικές αισθήσεις της οράσεως, της γεύσεως, της οσφρήσεως και της ακοής δια των οποίων επικοινωνεί η ψυχή με τον έξω κόσμο. Και ενώ αυτός που κοιμάται βλέπει με τα αισθητά μάτια του, δεν ακούει τίποτε από τον εξωτερικό κόσμο, ούτε γεύεται, ούτε οσφραίνεται, εν τούτοις εσωτερικώς μπορεί ν’ ακούει μουσικές χορωδίες, συναυλίες, παραδεισιακά πτηνά να κελαηδούν, να βλέπη πανύψηλα βουνά και βαθειά λαγκάδια, γάργαρα νερά και στρατούς ετοιμοπόλεμους, Εκκλησίες με ψαλμωδίες, Αγρυπνίες κ.τ.λ. Και όλα αυτά, καθώς τα μάτια του είναι κλειστά, το στόμα του και η όσφρηση του εξωτερικά να σταματούν να λειτουργούν. Αυτός όμως μέσα του, στον κόσμο των ονείρων του, με ευχαρίστηση οσφραίνεται και απολαμβάνει θυμιάματα και άνθη ευωδέστατα.
Και αυτά μεν τα όνειρα είναι αδιάφορα. Δεν έχουν καμία σημασία για τη ζωή μας. Μόνο μία ωφέλεια μας δίνουν· το ότι είναι μια ισχυρή απόδειξη της υπάρξεως της ψυχής. Διότι τα όνειρα είναι, ως γνωστό, ψεύτικα. Όσα ακούμε, βλέπουμε, οσφραινόμαστε, γευόμαστε στον ύπνο μας δεν ανταποκρίνονται στον εξωτερικό κόσμο. Είναι φανταστικά. Αλλά εκείνος, που τα γεύεται, που τα ακούει ή τα αγγίζει δεν είναι ψεύτικος, διότι ξυπνά πολλές φορές έντρομος και λέγει ” Ευτυχώς ήταν όνειρο!”.
Αλλά το όνειρο πώς το βλέπει; Μήπως μόνο με κάποιο υλικό μέρος του εγκεφάλου; Αλλά πού είναι το υλικό τούτο μέρος, που μπορεί να αναπληρώνη τις αισθήσεις μας, ώστε να βλέπη, ν’ ακούη και να οσφραίνεται; Η φυσιολογία σ’ αυτό σιωπά. Η ψυχολογία και ειδικότερα η παραψυχολογία είναι αδύνατο ν’ αρνηθούν, ότι εκείνη που βλέπει και ακούει, που γεύεται την ώρα του ύπνου, είναι η ψυχή του ανθρώπου!! Δεν είναι κάτι το υλικό, αλλά άϋλη ψυχή. Και έτσι το όνειρο, όπως φαίνεται, είναι μια ισχυρή απόδειξη της ύπαρξης της ψυχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ : ΟΝΕΙΡΑ ΕΚ ΘΕΟΥ
Οι αρχαίοι λαοί: Χαλδαίοι, Βαβυλώνιοι, Ασύριοι και Αιγύπτιοι, με τις ειδωλολατρικές τους θρησκείες, έδιναν μεγάλη σημασία στα όνειρα. Σε όλη την Ανατολή πίστευαν, ότι τα όνειρα ήταν μυνήματα των υπερφυσικών δυνάμεων ή των διαφόρων θεοτήτων προς τους ανθρώπους. Μεγαλύτερη σπουδαιότητα έδιναν στα όνειρα των βασιλέων, των ιερέων και άλλων εξεχόντων προσώπων. Επίστευαν, ότι δια μέσου αυτών, οι θεοί γνωστοποιούσαν στους ανθρώπους τις προθέσεις και τα σχέδιά τους.
Μερικές μάλιστα φορές, για να τους πη ο Θεός τους στο όνειρο κάτι που επιζητούσαν, εκοιμόνταν μέσα στον ναό. Αυτό γινόταν ιδίως στη Βαβυλώνα … Γενικά στην αρχαιότητα επικρατούσε η αντίληψη, ότι τα όνειρα ήταν ένα μέσο, με το οποίο επικοινωνούσαν οι θεοί με τους ανθρώπους. ” Και γαρ τ’ όναρ εκ Διός εστίν…” δηλαδή το όνειρο προέρχεται από τον Δία, λέγει ο Όμηρος (Ιλιάδα α,63).
Αλλά και ο αληθινός Θεός χρησιμοποίησε στην Παλαιά Διαθήκη το όνειρο, για να επικοινωνίση με τους ανθρώπους. Ο Θεός στις αδυναμίες τους φάνηκε συγκαταβατικός, χρησιμοποίησε το όνειρο που χρησιμοποιούσαν (πίστευαν) και αυτοί.
Μήπως δεν επέτρεψε να Τον δοξάζουν με το ίδιο τελετουργικό τυπικό, που χρησιμοποιούσαν εώς τότε; Μήπως δεν δέχθηκε και τις θυσίες; Ο ειδωλολατρικός κόσμος τις είχε ευρύτατα εν χρήσει. Και ο Θεός τις επέβαλε στον περιούσιο λαό Του, εώς ότου ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και τις κατάργησε με τη Μία Θυσία, τη Θυσία του Χριστού.
Αυτά τα προερχόμενα από τον Θεό όνειρα αναφέρει η Αγία Γραφή τα εξής:
Τα όνειρα της Παλαιάς Διαθήκης
1ον. Ο Αβραάμ μετέβη με την σύζυγο του Σάρρα, στην περιοχή, όπου βασίλευε ο Αβιμέλεχ. Επειδή εκεί τα ήθη και οι κάτοικοι ήσαν άγριοι, φοβήθηκαν μήπως τον φονεύσουν, για να του πάρουν την σύζυγο. Γι’ αυτό συμφώνησαν να πουν, ότι η Σάρρα ήταν αδελφή και όχι σύζυγος του Αβραάμ. Πράγματι, όταν την είδε ο βασιλεύς Αβιμέλεχ· την πήρε στο μέγαρο του. Αλλά “ήλθεν ο Θεός προς Αβιμέλεχ εν ύπνο την νύκτα και του είπεν, ιδού εσύ αποθνήσκεις περί της γυναικός”. Εκείνος τότε είπεν στο Θεόν: “Δεν ήξερα, ότι ήταν παντρεμένη. Μου είπαν, ότι ήταν αδελφή του Αβραάμ.”. Και προσθέτει η Γραφή: “Είπε δε σ’ αυτόν ο Θεός στον ύπνο … Και Εγώ γνωρίζω, ότι με καθαρή καρδιά εποίησες αυτό, και σου αφήνω , το αμάρτημα σου σ’ εμένα, γι’ αυτό δεν σε άφησα να την αγγίξεις. Τώρα δώσε την γυναίκα στον άνθρωπο, αλλίως αν δεν τη δώσης, γνώριζε ότι θα πεθάνης εσύ και όλα τα υπάρχοντα σου” (Γεν. κ,3).
2ον. Ο Λαβάν αδικούσε στη μοιρασιά των αιγοπροβάτων τον Ιακώβ, τον γαμπρό του. Ο Ιακώβ υποχώρησε και του ζήτησε να παίρνη αυτός όσα αρνιά ή κατσίκια θα γεννιώντουσαν με παρδαλό τρίχωμα, που είναι συνήθως τα λιγότερα. Αλλά η σύζυγος του, του είπε ότι έτσι αδικείται διότι τα παρδαλά θα ήταν ελάχιστα. Ο Ιακώβ όμως της απάντησε: Όχι θα γεννώνται πολλά παρδαλά, διότι “Είπεν Άγγελος του Θεού στον ύπνο … Ιακώβ, δες τους τράγους και τα κριάρια που ανεβαίνουν …” κ.λ.π. (Γεν. λα, 12).
3ον. Και όταν ο Ιακώβ, επί τέλους, πήρε τα δικά του και την οικογένεια του και έφυγε κρυφά από τον Λαβάν, αυτός σκεφτόταν να τον καταδιώξη, σαν κλέφτη. Αλλά λέγει η Γραφή: “Ήλθε δε ο Θεός προς Λαβάν τον Σύρον στον ύπνο, την νύκτα και είπεν σ’ αυτόν … Φύλαξε τον εαυτό σου να μην λαλήσει ποτέ πονηρά πράγματα για τον Ιακώβ …” (Γεν. λα, 24).
4ον. Τα όνειρα του Παγκάλου Ιωσήφ. Πασίγνωστα είναι και τα όνειρα του Ιωσήφ του Παγκάλου, που αναφέρει η Παλαιά Διαθήκη. Ο μικρός Ιωσήφ είδε το εξής όνειρο: “Είδα, είπε στους αδελφούς του, πως είχε ο καθένας μας από ένα δεμάτι σιτάρι στο χωράφι. Στάθηκε όμως το δικό μου δεμάτι όρθιο. Γύρισαν τότε τα δικά σας δεμάτια και προσκύνησαν το δικό μου. Είδα, τους είπε, και άλλο όνειρο· τον ήλιο και τη σελήνη και έντεκα αστέρια, που έπεφταν και με προσκυνούσαν… “.
Τότε τον επέπληξαν τα αδέλφια του: “Μήπως θα γίνεις βασιλιάς μας και θα μας κυριέψης;” του είπαν.
Και ο πατέρας του ο Ιακώβ επίσης του είπε:” Τι είναι αυτά που ονειρεύτηκες; Μήπως εγώ, η μητέρα σου και τα αδέλφια σου θα έλθουμε να σε προσκυνήσουμε, σαν βασιλιά;”.
Και όμως όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, ο Ιωσήφ έγινε αντιβασιλέας της Αιγύπτου και τον προσκύνησαν. Τα όνειρα εκείνα ασφαλώς ήταν εκ Θεού.
Ας προσέξουμε τι εξήγηση έδωσε ο Ιωσήφ στα όνειρα των συμφυλακισμένων του στην Αίγυπτο. Εκεί, στην φυλακή που είχαν ριχτεί, ο αρχιοινοχόος και ο αρχισιτοποιός του Φαραώ, είδαν ο καθένας τους από ένα όνειρο. Ο αρχιοινοχόος είδε τρία σταφύλια κατακόκκινα. Τα έστιψε στο ποτήρι του Φαραώ και του το έδωσε στο χέρι, για να πιή.
Ο δε Ιωσήφ του εξήγησε το όνειρο λέγοντας:” Σε τρεις μέρες θα σε καλέση ο Φαραώ και θα σε διορίση στη θέση που είχες προτήτερα. Τότε θυμήσου να πης κανένα καλό λόγο στο βασιλιά και για μένα…”.
Ο αρχισιτοποιός, είδε στο όνειρο του, ότι είχε στο κεφάλι του τρία κοφίνια γεμάτα ψωμιά, από εκείνα, που συνήθιζε να τρώει ο Φαραώ. Αλλά στο επάνω το κοφίνι έρχονταν τα πετεινά του ουρανού και του τα έτρωγαν. Και ο Ιωσήφ με τη δύναμη του Θεού εξήγησε και αυτό το όνειρο: “Σε τρεις μέρες, του είπε, θα σου πάρη το κεφάλι ο Φαραώ. Θα σε κρεμάση επάνω σε ξύλο και θα έρχονται τα όρνεα του ουρανού να τρώγουν τις σάρκες σου…” Έτσι ακριβώς και έγινε. Ασφαλώς και αυτά τα όνειρα ήσαν εκ του Θεού.
Ποιός όμως δεν γνωρίζη το όνειρο του Φαραώ με τις ισχνές και παχιές αγελάδες; Ο Φαραώ, είδε στον ύπνο του, πως βγήκαν από το Νείλο ποταμό επτά παχιές αγελάδες κι έβοσκαν. Κατόπιν είδε, πως βγήκαν και άλλες επτά ισχνές και αδύνατες. Οι ισχνές όμως έφαγαν τις παχιές, αλλά έμειναν και πάλι ισχνές, αδύνατες και κοκκαλιάρικες.
Επίσης είδε και δεύτερο όνειρο ο Φαραώ. Είδε επτά στάχυα, που ανέβηκαν καλά και γεμάτα καρπό. Εφύτρωσαν όμως και άλλα επτά στάχυα ισχνά και αδύνατα. Τα ισχνά στάχυα κατέπιαν τα παχιά και πάλι ισχνά έμειναν. Ο Ιωσήφ, όταν τον κάλεσε ο Φαραώ, με τη δύναμη του Θεού εξήγησε τα όνειρα του λέγοντας: “Και τα δύο όνειρα σημαίνουν το ίδιο. Εννοούν, ότι θα έλθουν πρώτα επτά χρόνια μεγάλης ευφορίας της γης. Θα επακολουθήσουν όμως και άλλα επτά χρόνια πείνας. Ο λιμός θα είναι βαρύς και η δυστυχία μεγάλη”.
Και αυτό το όνειρο είχε θεία προέλευση. Ήταν εκ του Θεού. Διότι η ερμηνεία επαληθεύτικαν κατά γράμμα. Ήλθαν τα επτά χρόνια της ευφορίας και επακολούθησαν άλλα επτά χρόνια πείνας και δυστυχίας.
5ον. Το όνειρο του Ναβουχοδονόσορος.
Εκ Θεού ήταν επίσης και το περίφημο όνειρο του Ναβουχοδονόσορος, του βασιλιά των Βαβυλωνίων. Το είδε τη νύκτα και τρόμαξε. Αλλά την άλλη ημέρα το ξέχασε. Εκάλεσε, λοιπόν, το πρωί τους μάγους, τους επαοιδούς, και τους σοφούς Χαλδαίους, να του πουν τι όνειρο είδε και να του το εξηγήσουν. Τους τόνισε μάλιστα, ότι εάν δεν του το πουν θα τους αποκεφαλίση.
Ο Προφήτης Δανιήλ παρουσιάσθηκε στο βασιλιά και του είπε: “Το όνειρο σου Βασιλιά, δεν μπορούν να σου το πουν και να σου το εξηγήσουν οι μάγοι, οι σοφοί και οι επαοιδοί. Μόνο ο Θεός του ουρανού μπορεί. Αυτός σου το παρουσίασε, για να γνωρίσης τι θα συμβεί αργότερα.
Εσύ βασιλιά, του είπε, είδες μια εικόνα μεγάλη μπροστά σου. Ήταν φοβερή.
Η κεφαλή της ήταν από χρυσάφι καλό. Τα χέρια και το στήθος της αργυρά. Η κοιλιά και οι μηροί της ήσαν χάλκινοι. Οι κνήμες της από σίδηρο. Τα πόδια της ήσαν ένα μέρος από σίδηρο και ένα μέρος από όστρακο. Είδες, επίσης του είπε, ψηλά στο βουνό, ότι κόπηκε μόνος του και χωρίς χέρια κανενός μια πέτρα μικρή. Αυτή κύλισε και κτύπησε την εικόνα στα πόδια τα αργυρά και τα οστράκινα και τα έκανε συντρίμματα.
Συνέτριψε τελείως όλα και έγιναν σκόνη. Την σκόνη την πήρε ο αέρας αι εξαφανίσθηκε πιά. Η πέτρα αυτή όμως αυτή που κτύπησε την εικόνα, έγινε κατόπιν ένα όρος μεγάλο και γέμισε όλη η γη. Αυτό ήταν το όνειρο σου. Άκουσε τώρα την εξήγησή του”.
“Η εξήγηση του ονείρου”, είπε ο Προφήτης Δανιήλ, “είναι η εξής: Εσύ είσαι η κεφαλή η χρυσή, διότι η βασιλεία σου είναι ισχυρή και πλουσιωτάτη. Μετά από εσένα θα έλθη μια βασιλεία κατώτερη σου. Κι έπειτα θα έλθη τρίτη βασιλεία, που θα είναι χαλκός. Αυτή θα κυριεύση όλη τη γη. Θα επακολουθήση τέταρτη βασιλεία, που θα είναι ισχυρή σαν το σίδηρο. Όπως ο σίδηρος λυγίζει και δαμάζει τα πάντα, έτσι κι αυτή θα δαμάση τα πάντα. Το ότι όμως είδες τα πόδια και τα δάκτυλα να είναι ένα μέρος σιδερένιο και οστράκινο αυτό σημαίνει, ότι η βασιλεία αυτή θα είναι διηρημένη. Κι όπως ο σίδηρος και το όστρακο δεν μπορούν να κολλήσουν καλά και να αποτελέσουν ένα ισχυρό σώμα, έτσι και οι ανθρώποι εκείνοι δεν θα έχουν πραγματική ενότητα. Τον καιρό της βασιλείας εκείνης θα αναστήση ο Θεός μια άλλη Βασιλεία. Στην αρχή θα είναι μικρή, αλλά θα αποβή αιώνια. Δεν θα την διαδεχθή πλέον καμιά άλλη. Αυτή θα μεταβάλλη σε σκόνη και θα εξαφανίση όλες τις προηγούμενες βασιλείες.”
Κι αυτό το όνειρο, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, είχε από πάνω από τον Θεόν την προέλευση του, διότι επαληθεύτηκε πλήρως. Η εικόνα του ονείρου παρουσίαζε τις βασιλείες του κόσμου:
α) Η χρυσή κεφαλή, σήμαινε την Βαβυλώνα, που έπλεε στο χρυσάφι.
β) Το αργυρό στήθος, την βασιλεία των Περσών, που στηριζόταν στον άργυρον.
γ) Η χάλκινη κοιλιά, την Μακεδονική δυναστεία. Τότε ήταν η εποχή του χαλκού.
δ) Τα οστράκινα και σιδερένια πόδια, σήμαιναν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, την διηρημένην, με τους πολλούς υπηκόους, οι οποίοι ποτέ δεν μπορούσαν να έχουν ενότητα.
Η πέτρα η αχειρότμητος εξ όρους, που έπεσε και συνέτριψε και εξαφάνισε την εικόνα και όλες τις βασιλείες, είναι ο Χριστός. Ο Χριστός ήλθε από τον Ουρανό, και εξαφάνισε όλες εκείνες τις βασιλείες και ίδρυσε Μίαν, χωρίς διάδοχον, Βασιλεία. “Η Βασιλεία Σου Χριστέ, Βασιλεία πάντων των αιώνων και η Δεσποτεία Σου εν πάση γενεά και γενεά” ψάλλουμε σήμερα. “Και της Βασιλείας Αυτού ουκ έσται τέλος”, λέγει το Σύμβολο της Πίστεως. Και να βλέπουμε ότι η πέτρα εκείνη αυξήθηκε και έγινε όρος μεγάλο και κάλυψε όλη τη γη…
Ε, λοιπόν, αυτό το όνειρο δεν ήταν εκ Θεού;
Τα όνειρα της Καινής Διαθήκης
Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν μερικά όνειρα, που και αυτά προέρχονται από τον Θεό. Αυτά είναι τα όνειρα του δίκαιου Ιωσήφ.
1ον. Στον δίκαιον Ιωσήφ, όταν ήθελε λαθραία να απολύση την Παρθένον Μαρίαν δια την εγκυμοσύνη, ο Άγγελος στο όνειρο του είπε: “Ιωσήφ, μη φοβηθής να παραλάβεις για σύζυγο την Μαριάμ …”.
2ον. “Άγγελος επίσης Κυρίου φαίνεται στο όνειρο του Ιωσήφ λέγωντας: “Να σηκωθείς να παραλάβεις το παιδί και την Μητέρα Αυτού και φύγε στην Αίγυπτο”.
3ον. Το ίδιο και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος λέγει περί των Μάγων: “Και συμβουλευόμενοι στο όνειρο να μην ανακάμψουν προς τον Ηρώδη, δια άλλης οδού αναχώρησαν στην χώρα τους” (Ματθ. β,12).
4ον. Ο Απόστολος Παύλος, όταν ήταν στην Τρωάδα της Μικράς Ασίας, είδε στον ύπνο του ένα Μακεδόνα, που τον παρακαλούσε να έλθη στην Ευρώπη. “Όραμα την νύκτα είδε ο Παύλος· άνδρας Μακεδόνας στάθηκε παρακαλώντας τον λέγοντας: Διάβου στην Μακεδονία να μας βοηθείσης” (Πραξ. ιστ,9).
5ον. Επίσης την ώρα που ο Πιλάτος βασάνιζε με συνεχείς ανακρίσεις τον Ιησού, η γυναίκα του Πιλάτου είπεν στον άνδρα της: “Μην πράξεις εσύ τίποτα σ’ Αυτόν το δίκαιον, γιατί πολλά έμαθα σήμερα στο όνειρο μου γι’ Αυτόν.” (Ματθ. κζ,19).
Ποιός λοιπόν έπειτα από αυτά, που αναφέρουν η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, μπορεί να αμφισβητήση, ότι έχουμε όνειρα, τα οποία προέρχονται από τον Θεό;
Όνειρα στην ζωή των Χριστιανών
Αυτό άλλωστε, το ότι υπάρχουν και Θεϊκά όνειρα, αποδεικνύεται και από την ιστορία της Εκκλησίας. Κατά το χρονικό διάστημα των δύο χιλιάδων ετών, που πέρασαν μέχρι σήμερα, έχουμε πολλά όνειρα, που είδαν Άγιοι ανθρώποι, και τα οποία ήσαν όντως εκ Θεού. Αναφέρουμε μόνο μερικά ενδεικτικώς!
Ο Επαρχος του Ιλλυρικού
Το 412 μ.Χ. ο Έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος, θεραπεύθη από θαύμα του Αγίου Δημητρίου. Απο ευγνωμοσύνη έκτισε πάνω στον τάφο του Μεγαλομάρτυρος μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου. Όταν κατόπιν ξεκίνησε να πάη στη Νέα Βλαχιά, όπου διορίστηκε, θέλησε να πάρη και ένα μέρος από το λείψανο του Αγίου. Λογάριαζε να κτίση και εκεί εκκλησία του Αγίου.
Ο Άγιος Δημήτριος όμως του φανερώθηκε στον ύπνο του και του είπε: “Να μη με χωρίσης, αλλά να μ’ αφήσης ακέραιο στην πατρίδα μου!”.
Τελικά δεν τόλμησε να πειράξη το Άγιο Λείψανο. Πήρε μόνο χώμα από τον τάφο του Αγίου. Βρήκε επίσης το δακτυλίδι του και το μαντήλι, που τα είχε πάρει ο χριστιανός Λούπος, την ώρα που μαρτύρησε ο Άγιος. Τα έβαλε όλα μέσα σ’ ένα κιβώτιο κι έφυγε.
Όταν έφθασε στον ποταμό Δούναβη, τον βρήκε πλημμυρισμένο και δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να τον περάση. Την νύκτα του παρουσιάστηκε ο Άγιος Δημήτριος και του είπε: “Μη στεναχωρείσαι, Λεόντιε! Αύριο να πάρης το κουτί με το δακτυλίδι και το μαντήλι μου και να περάσης άφοβα τον ποταμό. Μαζί με σένα να προχωρήσουν και όλοι οι άλλοι ανθρώποι, που είναι κοντά σου. Έτσι θα περάσετε τον ποταμό, με τη βοήθεια του Θεού, αβλαβείς”.
Το πρωί, πράγματι, ο Λεόντιος έπραξε όπως του υπέδειξε στον ύπνο του ο Άγιος Δημήτριος. Πέρασαν όλοι τον ποταμό σώοι και αβλαβείς και πήγε στην επαρχία του. Εκεί όταν έφθασε, έκτισε κι άλλο ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ντιμίτρι Σαλούνσκι
Αναφέρουμε τον Άγιο Δημήτριο, που παρουσιάστηκε σε όνειρο στο Πσκώφ της Ρωσίας, τον Οκτώβριο του 1965. Το Θαύμα αυτό δεν μπόρεσε να το σκεπάση εντελώς ούτε ο αθεΐστικος τύπος της Ρωσίας. Αναγκάσθηκε να γράψη γι’ αυτό, έστω στεγνά και παραμορφωμένα. Το παραθέτουμε εδώ, όπως ακριβώς είναι γραμμένο στο βιβλίο μας ” ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ “, που είναι μετάφραση επιστολής σταλμένης μέσα από τη Σοβιετική Ένωση …
“Αγαπητοί μας,
Διαβάσαμε με συγκίνηση όλες τις λεπτομέρειες, πως βρέθηκαν στη νήσο του Αιγαίου Λέσβο τα λείψανα των Ελλήνων που μαρτύρησαν για το Χριστό. Εάν είναι δυνατόν στείλε μας την εικόνα (μικρή) του Αγίου και θαυματουργού Έλληνα μάρτυρος Ραφαήλ. Αυτά τα οποία μας γράφεις, ότι σχεδόν ολόκληρο το ελληνικό χωριό έβλεπε συχνά να τους παρουσιάζεται στον ύπνο τους ο ίδιος ο Άγιος και να τους προστάζη να σκάψουν, για να βρουν τα λείψανα τα δικά του και των μαρτυρησάντων μαζί του, μας προξένησαν μεγάλη εντύπωση. Λέγαμε: “Μα είναι δυνατόν να παρουσιάζεται ο ίδιος ο Άγιος και μάλιστα σε αμαρτωλούς;”. Μα πίστεψέ με, προτού περάσουν καν 7 ημέρες, τιμωρηθήκαμε για την ολιγοπιστία μας! Από αδελφή μας, που μένει πλησίον του Πσκώφ, λάβαμε ένα γράμμα μαζί με αποκόμματα από τοπικές εφημερίδες. Και τώρα σας αντιγράφω από το γράμμα κατά λέξη:
“Στις 26 του Οκτωβρίου αρχίσαμε προετοιμασίες για τους εορτασμούς της Οκτωβριανής Επαναστάσεως, γιατί θα έρχονταν πολλοί επίσημοι από διάφορα μέρη εδώ, για να επισκεφθούν τα μνημεία πεσόντων στον πόλεμο. Δουλέψαμε όλοι εθελοντικά και καθαρίσαμε τα ξηρά χόρτα και στρώσαμε τα δρομάκια με ψιλές πέτρες. Το βράδυ κοιμηθήκαμε στη λέσχη του χωριού, κάπου 45 γυναίκες, από τα γύρω χωριά. Πέσαμε σαν σκοτωμένες από την κούραση.
Την νύκτα ξυπνά μια από μας και φωνάζει:- Βοήθεια συντρόφισσες! Βλέπω εφιάλτες.
– Τι είδες: ρωτήσαμε όλες.
– Είδα ένα αστραφτερό νέο επάνω σε άλογο, που βάσταγε στα χέρια του ένα χρυσό ποτήρι. Ο καβαλάρης μου είπε:- Κοίταξε αυτό το άγιο ποτήρι, που είναι γεμάτο με το Αίμα του Χριστού, που θα σας φωτίση όλους και θα φέρει την αγάπη και ειρήνη.
Θέλησα να τον ρωτήσω: ” Ποιός είσαι;” , μα δεν μπόρεσα. Αλλά αυτός μου είπε: ” Να σκάψετε στο τάδε σημείο και θα μάθης ποιός είμαι”!
Το όνειρο ήταν ολοφάνερο. Ύστερα ξαναπέσαμε να κοιμηθούμε. Αυτή τη φορά το ίδιο όνειρο είδαν 17 γυναίκες και κορίτσια (από αυτές 11 είναι κομματικά μέλη). Πάλι ο καβαλάρης! Πάλι το χρυσό ποτήρι, που έλαμπε στα χέρια του! Και πάλι πρόσταξε:” Να σκάψετε εκεί, να μάθετε ποιός είμαι εγώ”!!
Κάναμε συμβούλιο. Στην περιοχή μας δεν υπάρχει ούτε ένας παπάς. Σκεφθήκαμε να πάμε στο Λένινγκραντ. Πήγαμε. Αλλά παντού μας έκλεισαν τις πόρτες και μας κοροΐδεψαν, για τρελές και υστερικές. Τελικά κάποιος είπε να πάμε σε αρχαιολόγους. Πήγαμε. Αυτοί μας είπαν, πως μέχρι τώρα κανείς δεν έκαμε ανασκαφές βάσει ονείρων, και πως τα χρήματα του δημοσίου δεν είναι για πέταμα. Γυρίσαμε απελπισμένες στο ξενοδοχείο μας. Στις 4 το πρωί, κτυπά το τηλέφωνο. Οι αρχαιολόγοι μας ζητούν! Με φωνές που τρέμουν, μας λέγουν να πάμε να τους ξαναβρούμε, με το πρώτο λεωφορείο. Ξαναπήγαμε. Αυτοί ήταν άνω κάτω. Είδαν το ίδιο όνειρο! Επάνω στο χρυσό ποτήρι ήταν η μορφή του Χριστού. Το πράγμα διαδόθηκε, πλατιά σχόλια στο τύπο, χλευασμοί, κοροϊδίες. Τα καταφέραμε όμως.
Έφυγε αποστολή από εργάτες και εθελοντές μαζί με αρχαιολόγους. Ύστερα από τρεις ημέρες βρέθηκαν τα πρώτα ερείπια. Ένα ολόκληρο συγκρότημα κάπου σαράντα Εκκλησίες. Κάθε μέρα στον ύπνο τους όλοι έβλεπαν τον Άγιο καβαλάρη, που πρόσταζε:- Σκάψτε! Σκάψτε! Σκάψτε!
Την τέταρτη νύκτα, όλοι κατόπιν συνεννοήσεως τον ρώτησαν:
– Ποίος είσαι;
Αγρίεψε ο Άγιος και φώναξε δυνατά:
– Μα δεν με ξέρετε; Είμαι ο ΝΤΙΜΙΤΡΙ ΣΑΛΟΥΝΣΚΙ (ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) και με έστειλε ο Χριστός κοντά σας, να σας φέρω και πάλι αγάπη και ειρήνη! Την 13η ημέρα, σκάβοντας, βρήκαμε επί τέλους τον μεγαλοπρεπή Ναό του, την εικόνα του, καθώς και το Άγιο ποτήρι που βαστούσε στο χέρι … Σάλος! Μεγάλος Σάλος! Ως και ο τύπος έγραψε περί αυτού. Στεγανά όμως. Παραμορφωμένα. Αλλά όλοι μας τώρα ξέρουμε την αλήθεια …”.
ΣΣ. : Λυπόμαστε, διότι δεν μπορούμε να γράψουμε περισσότερες λεπτομέρειες, για ευνόητους λόγους. Αλλά το κενό, ας συμπληρώση η μετάφραση αποκόμματος από σοβιετική εφημερίδα της 15/1/66, την οποία παραθέτουμε:
“Μοναδική αποκάλυψη
Σύμφωνα με αρχαία χειρόγραφα, ήταν γνωστό, ότι στην περιοχή της πόλης Δοβμόντοβο, κάπου πλησίον του Πσκώφ, υπήρχαν περισσότερες από 20 πέτρινες Εκκλησίες, μια ολόκληρη Πομπηία. Πριν λίγο η αρχαιολογική αποστολή κατόρθωσε να ανακαλύψη ένα από τους Ναούς- τον Ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονικέως, ο οποίος ανεγέρθη σύμφωνα με αρχαία χειρόγραφα το 1144.
Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών αρχαιολόγοι, ανεκάλυψαν ένα πήλινο δοχείο μοναδικής αξίας. Επάνω του διατηρήθηκε η μορφή ανδρός, η οποία δεν έχει όμως σχέση με την αφηρημένη μάσκα του Αγίου.
Αυτό το μοναδικό ανάγλυφο μας δίνει την πρώτη γνωριμία με την τέχνη της περιοχής του Πσκώφ, αφιερωμένη σε θρησκεία”.
Η Μεγαλόχαρη Της Τήνου
Εκ Θεού ήταν το όνειρο, που συνδέεται με την ανεύρεση της Εικόνας της Παναγίας της Τήνου.
Στη Τήνο κοιμότανε στο κελλί της μια ευλαβής Μοναχή, η Πελαγία. Βλέπει στον ύπνο της μια γυναίκα με χρυσή στολή, που άστραφτε από θείο κάλλος κι έμοιαζε σαν Βασίλισσα. Αυτή η γυναίκα είπε στην Πελαγία: “Πήγαινε στον επίτροπο της Μονής, τον Καγκάδη και να του πής να σκάψουν τον οίκον Μου στα κτήματα του Αντωνίου Δοξαρά και να επιστατήση να κτιστή μεγαλοπρεπής Ναός.”
Η Πελαγία ξύπνησε τρομαγμένη και προσευχόταν. Βρέθηκε σε αμφιβολία. Ήταν από τον Θεό το όνειρο ή γέννημα της φαντασίας της; Δεν είπε σε κανένα τίποτα.
Την άλλη Κυριακή, την ίδια ώρα, είδε το ίδιο όνειρο. Τότε η Βασίλισσα την διέταξε να πάη στον Καγκάδη ξανά. Πέρασε όμως μιά εβδομάδα και δεν το αποφάσισε.
Την τρίτη Κυριακή 23 Ιουλίου 1821 η Πελαγία είδε πάλι μ’ έκπληξη το ίδιο όνειρο. Αλλά τώρα η γυναίκα με οργή και αυστηρή φωνή της είπε: – Πελαγία, γιατί δεν εξετέλεσες την διαταγή μου;
Η Πελαγία ξύπνησε τρομαγμένη. Και τότε βλέπει την γυναίκα μπροστά της να σηκώνη το χέρι και να της λέγει:- Να υπακούσης. Για τελευταία φορά …
– Ποιά είσαι Κυρία; είπε με τρομαγμένη φωνή η γερόντισσα, που οργίζεσαι τόσο πολύ μαζί μου και διατάζεις αυτά;
Τότε Εκείνη της είπε:- Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλη.
– Αινείται ουρανοί Θεού την δόξαν, απάντησε γονατισμένη η Πελαγία.
Αμέσως έπειτα η Παναγία έγινε άφαντη, η δε Πελαγία διηγήθηκε το όνειρο της στην Ηγουμένη, κι εκείνη την έστειλε στον Καγκάδη, αυτός δε στον Επίσκοπο Γαβριήλ.
– Πελαγία, ησύχασε, της είπε ο Δεσπότης. Το όνειρο σου είναι σοβαρό. Την Θείαν σου αποστολή καλώς εξετέλεσες.
Πράγματι έσκαψαν και βρήκαν τη Θαυματουργό Εικόνα της Ευαγγελίστριας, στα κτήματα του Δοξαρά.
Το όνειρο αυτό ήταν εκ Θεού. Διότι με την ανεύρεση της Εικόνος, ήθελε ο Θεός να τονώση τον υπέρ Πίστης και Πατρίδας αγώνα, που διεξήγαγαν οι Έλληνες εκείνη την εποχή. Επίσης με την ανεύρεση της Εικόνας ήθελε να κρατήση στην Ορθοδοξία τους κατοίκους των Κυκλάδων νησιών, διότι οι παπικοί διενεργούσαν μεγάλη προπαγάνδα. Έπερναν τα ορφανά Ελληνόπουλα, που σκοτώθηκαν οι γονείς τους στην επανάσταση, δήθεν να τα προστατέψουν, αλλά είχαν σκοπό να τα κάνουν παπικούς.
Τόση ήταν η προπαγάνδα των αιρετικών παπικών, ώστε δεν θα έμενε κανείς Ορθόδοξος εκεί. Με την ανεύρεση όμως της εικόνος και τα θαύματα της Μεγαλόχαρης, που επακολούθησαν και συνεχίζονται, οι νησιώτες έμειναν πιστοί στην Ορθοδοξία.
Και αυτά, βεβαίως, τα εκ Θεού όνειρα που αναφέραμε, είναι ελάχιστα μπροστά στα πολλά που έχουν γίνει.
Επομένως, έχουμε εκ Θεού όνειρα, τόσο στην Αγία Γραφή, όσο και στην ιστορία της Εκκλησίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ : ΟΝΕΙΡΑ ΕΚ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ
Έχουμε όμως και όνειρα που προέρχονται από τον σατανά. Αυτό δεν είναι δύσκολο στον σατανά, διότι και αυτός είναι πνεύμα. Και σαν πνεύμα, εύκολα επικοινωνεί με το πνεύμα μας. Εάν ο σατανάς μπορεί και βάζει την ημέρα στο μυαλό του ανθρώπου κακές σκέψεις, πονηρές και βέβηλες, πολύ περισσότερο μπορεί να κάμη το ίδιο και τη νύκτα στον ύπνο μας.
” Ου θαυμαστόν”, λέγει ο απόστολος Παύλος, “αυτός γαρ ο σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός” (Κορ. ια,14). Δεν πρέπει, επομένως, να μας εκπλήσση αυτό, αφού ο σατανάς, προκειμένου να εξαπατήση τον άνθρωπο, παίρνει και μορφή αγγέλου ακόμη!!
Ούτε πάλι να εξαπατώμαστε διότι μερικά όνειρα βγαίνουν καμιά φορά αληθινά. Αυτό εξηγείται, επειδή, όπως λέγουν οι Πατέρες, ο σατανάς είναι ο ταχύτερος ταχυδρόμος. Γνωρίζει, σαν πνεύμα που είναι, ότι ο συγγενής σου π.χ. στην Αμερική κοιμήθηκε στο μνήμα. Σπεύδει και σου το λέγει στο όνειρό σου. Ή, όπως λέγει ο Μέγας Αντώνιος, βλέπει ότι βρέχει επάνω στην Αβησσανία, στις πηγές του Νείλου. Τρέχει κάτω στην Αλεξάνδρεια και σου βάζει στο όνειρο, ότι πλημμύρισε ο Νείλος. Και πράγματι μετά δύο ή τρεις ημέρες έρχεται η κατεβασιά. “Οι δαίμονες” , λέγει ο Ευεργετίνος, “όσα δούνε, σαν κλέφτες, προτρέχουν και αναγγέλλουν”. Γι’ αυτό ουδέποτε να δίνουμε προσοχή στα όνειρα.
Ο ευσεβέστατος και λόγιος Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Ματθόπουλος, είδε στον ύπνο του, ότι ήλθε στο δωμάτιο του στην Αθήνα ένας γνωστός του από το Αιτωλικό και του έφερε μια αρμάθα, ωραία ψάρια και το κονιάκ. Πράγματι. Την επομένη, όπως το είδε κι’ έγινε. Ήλθε ο επισκέπτης με τα ψάρια και το κονιάκ. Αλλά μόλις τα πρόσφερε , ο άγιος εκείνος Κληρικός τα πήρε και τα πέταξε στο απέναντι οικόπεδο, από το παράθυρό του.
– Γιατί Πάτερ, τα πετάξατε; του λέγει έκπληκτος και σαστισμένος ο χωρικός. Εγώ σας τα έφερα από αγάπη.
– Εσύ παιδί μου, του είπε, καλά έκαμες και μου τα έφερες, σ’ ευχαριστώ. Δεν ήθελα να τρέξη εκείνος ο άλλος, ο σατανάς, και να μου το πη στον ύπνο μου χθες το βράδυ!! Έτσι κάνουν όσοι δεν θέλουν να πέσουν στις παγίδες του σατανά.
Τα εκ του σατανά όνειρα είναι αναρίθμητα. Σκοπός του είναι πως να εξαπατήση και να βλάψη τον άνθρωπο. Γι΄ αυτό δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στα όνειρα, διότι τότε, και μόνο τότε, θα είμαστε ασφαλείς. Ουδέποτε δεν πρέπει να δίνουμε σημασία για τους εξής λόγους:
1ον) Το απαγορεύη η Αγία Γραφή
Στην Αγία Γραφή μιλάει ο Θεός. Λοιπόν, στην Παλαιά Διαθήκη μας λέει να προσέχουμε, για να μην απατούμαστε από τα όνειρα στα οποία ανακατεύεται ο σατανάς: “Κενές ελπίδες και ψευδείς ασύνετων ανδρών και όνειρα αναπτερώνουν τους ανόητους” (Σοφία Σειράχ λδ, 1-7). Στον ανόητο λέγει άνδρα, οι κούφιες, οι άδειες, οι ψεύτικες ελπίδες, όπως και τα όνειρα, αναπτερώνουν και δίνουν ψεύτικα φτερά και εντυπωσιάζουν τους άφρονες και ανόητους.
Και πάλιν συνεχίζει η Σοφία Σειράχ: “Όπως ματαιοπονεί αυτός που θέλει να πιάση τις σκιές ή τρέχει να κυνηγήση τον άνεμο, έτσι ματαιοπονεί και εκείνος που προσέχει στα όνειρα”
Γι’ αυτό λέγει, στη συνέχεια, επιγραμματικά: “Οι μαντείες και οι οιωνισμοί, τα μαντολογήματα και τα όνειρα είναι ψεύτικα. Και υποφέρη η καρδιά του ανθρώπου από αυτά, όπως η γυναίκα από τους πόνους της γέννας”.
“Πρόσεξε”, λέγει, “να μη δώσης την καρδία σου και την προσοχή σου στα όνειρα. Διότι, τα όνειρα επλάνησαν πολλούς και έπεσαν έξω, όσοι ήλπιζαν σ’ αυτά.”
2ον) Το απαγορεύη η Εκκλησία
Ο σατανάς έχει πλανίσει με τα όνειρα πολλούς ακόμη και Αγίους. Είναι τεχνίτης στο σημείο αυτό. Ξέρει καλά τη δουλειά του και τα παρουσιάζει σαν θεϊκά. Γι’ αυτό οι ασκητές, οι Πατέρες της ερήμου, μπροστά στην αδυναμία να διακρίνουν την πηγή των ονείρων, εάν είναι φυσική, θεία ή δαιμονική μας συνιστούν να τα αντιπαρεχόμαστε χωρίς να δίνουμε προσοχή και να τα απορρίπτουμε τελείως.
Ο Άγιος Νικόδημος στο “εξομολογητήριό” του συνιστά στον πνευματικό να ρωτάει τον εξομολογούμενο, μαζί με τα άλλα αμαρτήματα, και εάν προσέχη στα όνειρα.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος στον Ευεργετινό γράφει: “Είναι, μεγάλη αρετή, να μην πιστεύη κανείς στα όνειρα. Διότι τα όνειρα δεν είναι τίποτα άλλο, ως επί το πλείστον, είδωλα και εικόνες διαφόρων σκέψεων, που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας ή προέρχονται από τον διάβολο που μας εμπέζει και μας εξαπατά”.
Ο Μέγας Βασίλειος αποδίδοντας τη σημασία των ονείρων, αποκαλεί ειδωλολάτρες και λέγει ειρωνικά: “Μόλις σε πειράξη κανένα όνειρο τρέχεις στον ονειροσκόπο”.
Ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης, Πατριάρχης Αντιοχείας λέγει: “Είναι γραμμένο από τον Σολομώντα, ότι τα όνειρα δίνουν ενθουσιασμούς και ψεύτικα φτερά στους ανόητους. Και γι’ αυτό έχουμε παραγγελία να μη τα πιστεύουμε, αλλά να τα περιφρονούμε”.
Και όμως νομίζουν πολλοί, ότι είναι μεγάλη ευσέβεια και αρετή να βλέπουν όνειρα. Μερικοί, μάλιστα, επαίρονται και διηγούνται με υπερηφάνεια τα όνειρα που βλέπουν. Λέγουν επιγραμματικά, όταν τους συμβεί κάτι: “Το ήξερα εγώ, ότι θα γινόταν αυτό. Το είχα δει στο όνειρο μου!”.
Ακόμη και από τον Θεό, εάν προέρχεται το όνειρο, εμείς για να είμαστε ασφαλής, μήπως και μας πλανεί ο Σατανάς, να μην το δεχόμαστε.
Ο Άγιος Γρηγόριος που αναφέραμε προηγουμένως λέγει τα εξής: “Εάν, εμφανισθή ο Ίδιος ο Κύριος και από το φόβον, μήπως είναι ο σατανάς – αφού μετασχηματίζεται σε Άγγελον φωτός – να του πούμε: “Ύπαγε οπίσω μου σατανά”, ο Κύριος τότε δεν θα οργισθή αλλά τουναντίον θα ευχαριστηθή, διότι ξέρει ότι αυτό το κάνουμε, για να προφυλαχθούμε από τις πλεκτάνες του διαβόλου”.
Φέρνει μάλιστα ο Άγιος Γρηγόριος και ένα παράδειγμα: “Ένα αφεντικό, λέγει, αναχωρεί και αφήνει στο σπίτι του τον δούλο του, τον υπηρέτη, να του φυλάξη τους θησαυρούς του. Έπειτα όμως από καιρό επιστρέφει κατά τη νύκτα και κτυπά την πόρτα του σπιτιού του. Ο υπηρέτης ακούει μεν τη φωνή και το κτύπημα του κυρίου του, αλλά επειδή φοβάται, μη τυχόν αυτός που κτυπά την πόρτα είναι κανένας κλέφτης και απατεώνας και μιμείται την φωνή του κυρίου του, δεν του ανοίγει την πόρτα. Το πρωί όμως, που θα δη τη μορφή του κυρίου του, ανοίγει την πόρτα… Ε! Λοιπόν, θα οργησθή ο Κύριος για τη νυκτερινή διαγωγή του υπηρέτη, όταν μάθη τα ελατήριά του; Ασφαλώς όχι. Τουναντίον θα τον επαινέση. Έτσι”, λέγει ο Άγιος Γρηγόριος, “και ο Κύριος θα αμείψη τους Χριστιανούς, οι οποίοι από φόβο, μη τυχόν στα όνειρα ανακατεύεται ο σατανάς , δεν τα πιστεύουν.”
3ον) Τα εκ Θεού είναι ελάχιστα
Άλλωστε τα εκ Θεού όνειρα, είναι όχι ελάχιστα, αλλά ελαχιστότατα. Σε διάστημα τεσσάρων χιλιάδων χρόνων τα όνειρα, που μας αναφέρει η Αγία Γραφή, μετρούνται μόλις στα δάκτυλα των δύο χεριών. Επίσης και τα όνειρα που βρίσκονται στη ζωή των Αγίων, είναι περιορισμένα.
Τι είναι όμως αυτά τα ελαχιστότατα μπροστά στα δισεκατομμύρια όνειρα, που βλέπουν οι άνθρωποι κάθε νύχτα, πολλοί από αυτούς ακόμη και την ημέρα;
Ο πλανήτης μας έχει σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια κατοίκους. Όλοι σχεδόν, βλέπουν κάθε νύκτα όνειρα και ο καθένας τους μάλιστα και δύο, τρία ή και περισσότερα. Επομένως δισεκατομμύρια είναι μόνο τα όνειρα σε μια νύκτα που βλέπουν οι άνθρωποι. Ε! Λοιπόν, σ’ αυτά τα δισεκατομμύρια των ονείρων, τα δικά σου θα είναι από το Θεό;
4ον) Τα εκ Θεού έρχονται σε Άγιους και για σοβαρότατα ζητήματα
Εξ άλλου τα εκ Θεού όνειρα είναι ελάχιστα, και φαίνονται συνήθως μόνο σε Αγίους και ενάρετους ανθρώπους. Μήπως έχεις και εσύ, αναγνώστη, την ιδέα, ότι είσαι Άγιος; Μα θα πης “είδα όνειρα και βγήκαν σωστά”. Αλλά με την επαλήθευση μερικών ονείρων, αυτό προσπαθεί να επιτύχη ο διάβολος. Να σου σφηνώση την ιδέα, ότι είσαι Άγιος, ώστε να σε κάμη μισητόν στο Θεό, διότι ο Θεός “υπερήφανους αντιτάσσεται, ταπεινούς δίνει χάριν”. Δεν υπάρχη χειρότερο πράγμα από την υπερηφάνεια, τον εγωισμό, την σκληροκεφαλιά, που αποκτούν όσοι βλέπουν παρόμοια όνειρα. Εκτός του ότι τα εκ Θεού όνειρα παρουσιάζονται συνήθως σε Αγίους, είναι πάντοτε ψυχωφελή και για σοβαρότατα ζητήματα. Είδε, βεβαίως, και ο ασεβής Ναβουχοδονόσορ Θεϊκό όνειρο, αλλά εκεί, λόγω της θέσεώς του σαν βασιλιάς, το όνειρό του είχε παγκόσμιο ενδιαφέρον.
Σκεφθήτε, λοιπόν, πόσο απατά τους διάφορους αφελείς ο διάβολος, που νομίζουν, ότι τα όνειρα τους είναι εκ του Θεού!
Όσα είναι εκ Θεού, όπως είπαμε, είναι ελάχιστα και παρουσιάζονται σε άγιες ψυχές. Αλλά και εκείνες δεν τα παραδέχονται αμέσως, όπως συνέβη στην περίπτωση της γερόντισσας Μοναχής Πελαγίας κατά την ανεύρεση της Εικόνας της Παναγίας της Τήνου.
Φέρνουμε σαν δεύτερο παράδειγμα την Εικόνα της Ελεήστριας, που βρέθηκε κατόπιν ονείρου στην Κορώνη της Μεσσηνίας. Αλλά να τι έγραφε σχετικώς για το ιστορικό της ευρέσεώς της, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος: “Η εύρεσις της Ιεράς Εικόνος εγένετο την 22α Ιανουαρίου 1897, κατόπιν οραμάτων ευσεβούς γραίας, καλουμένης Μαρίας Σταθάκη, της πρώτης σ’ αυτήν οπτασίας γίνηκε κατά μήνα Ιανουάριο του 1882”. Επομένως επί 15 χρόνια από το 1882 μέχρι το 1897, έβλεπε την Παναγία στο όνειρό της η γερόντισσα και είχε αμφιβολίες.
Συνεχίζει η Ιερά Σύνοδος στο έγγραφό της: “Φανερώθηκε σε μια κορασίδα, αυτή που την οδήγησε στον τόπο (η Θεοτόκος), υπέδειξε σαφώς τον τόπο, όπου η Εικόνα ήταν καταχωμένη, και έγινε άφαντη. Αυτή (το κορίτσι), μετά από λίγο συνήλθε από τον λήθαργο, και ξύπνησε , έδειξεν ακριβώς την κρύπτη με τον θησαυρό. Ανοίξαν αυτοί που ζητούσαν την Εικόνα και ήλθε στο φως η Θεία Εικόνα της Θεομήτορος”.
Συγκρίνατε τώρα την Θαυματουργική αυτή εύρεση της Εικόνας με το τόσα όνειρα, τα καθημερινά! Δεκαπέντε χρόνια επέμεναν τα οράματα της Ελεήστριας της Κορώνης, και η γραία που τα έβλεπε, δεν προέβαινε σε καμιά ενέργεια!! Πόσον προσεκτικοί πρέπει να είμαστε, για να μην γίνουμε παίγνια του διαβόλου … Εδώ πρέπει να είμαστε Θωμάδες …
5ον) Με τα όνειρα ο σατανάς βασανίζει τους ανθρώπους
Πράγματι! Πόσο τους βασανίζει καθημερινά! Ξυπνούν οι δυστυχείς το πρωί, όσοι προσέχουν στα όνειρα, χωρίς όρεξη για εργασία και βυθισμένοι σε σκέψεις. Είναι σχεδόν σαν παράλυτοι. Τρέχουν κατόπιν στους ονειροκρίτες, δεν συμφωνούν ποτέ αναμεταξύ τους! Έλεγε κάποιος συγγραφέας στους φίλους του στο καφενείο: “Τώρα θα πάω να γράψω ό,τι ψευτιές κατεβάσει το κεφάλι, για τους χαζούς”. Και όμως πολλοί έχουν τον ονειροκρίτη σαν Ευαγγέλιο.
Πόσοι περνούν πικραμένη τη ζωή τους επειδή βλέπουν δυσάρεστα όνειρα! Ένας αξιωματικός στο Τεπελένι κατά τον πόλεμο του 1940 ξυπνούσε κάθε πρωί μελαγχολικός και καταστεναχωρημένος. – Γιατί είσαι στεναχωρημένος, κύριε ταγματάρχα; τον ρωτούσαν.
-Αχ! απαντούσε, είδα απόψε στο όνειρό μου, πως μου έφυγε η βέρα από το χέρι. Πάει η γυναίκα μου… Κι έτσι περνούσε τις μέρες του στεναχωρημένος ώσπου να λάβη γράμμα από το σπίτι του. Αλλά, εν τω μεταξύ, έβλεπε και άλλα όνειρα, που προσπαθούσε να εξηγήση.
– Είδα βροχή απόψε, έλεγε, είναι κακό όνειρο. Είδα σταφύλια, κάτι θα μου συμβή. Είδα ζάχαρη, πίκρες θα έχω. Είδα που έτρωγα πικραμύγδαλα, θα πικραθώ από στενοχώριες. Κι έτσι ο δυστυχής ζούσε θλιμμένος και πικραμένος.
6ον) Ο σατανάς με τα όνειρα ενσπείρει διχόνοιες
Η χαρά του σατανά είναι να μας δημιουργή μαλώματα και έχθρες. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί τα όνειρα… Είναι πρώτης τάξεως μέσο. Βλέπει κανείς στο όνειρό του, για παράδειγμα, ότι έχασε ένα αντικείμενο και ότι το πήρε κάποιος. Αρχίζει τότε να τον υποπτεύεται και να είναι βαρύς απέναντί του, ενώ ο άλλος να είναι αθώος.
Επίσης, όταν χαλάση το συνοικέσιο της κόρης του και δη στον ύπνο του δυό γνωστούς να κρυφομιλούν, το παίρνει στα σοβαρά. Γι’ αυτό όταν ξυπνήση, τα βάζει εναντίον τους ότι αυτοί τα χάλασαν όλα. Κι έτσι αρχίζει μίσος άσπονδο μεταξύ ατόμων και οικογενειών.
Πόσοι δεν μισούνται και εχθρεύονται και μένουν ακοινώνητοι και χάνουν την ψυχή τους εξ αιτίας των ονείρων!
7ον) Εκθέτει και ρεζιλεύει τον άνθρωπον
Τα πονηρά πνεύματα χαίρονται, όταν κατορθώνουν με τα όνειρα να μας εκθέσουν και να μας ρεζιλέψουν. Πόσοι δεν επιχείρησαν ανασκαφές, για να βρουν θησαυρούς, που τους είδαν στον ύπνο τους, χωρίς κατόπιν να βρουν τίποτε και έτσι γελοιοποιήθηκαν;
Κάποιος αφελής κάθε τόσο κατέσκαβε γύρω – γύρω τα θεμέλια του Κάστρου των Ιωαννίνων, για να βρη τους θησαυρούς του Αλή Πασά. Έτσι έβλεπε στον ύπνο του.
Χαραστηριστικό όμως είναι και το πάθημα ενός σπουδαίου θεολόγου και Ιεροκήρυκος. Αυτός περιοδεύοντας έφθασε στον Πύργο της Πελλοπονήσου. Εκεί είδε στον ύπνο του ένα όνειρο ότι δηλαδή θα γίνει σεισμός. Τόσο ζωηρό ήταν, ώστε το πίστεψε και την άλλη μέρα το είπε στο κήρυγμά του. Και όντως έγινε σεισμός. Όταν όμως κατόπιν έφθασε στην Πάτρα, είδε πάλι στο όνειρο του, ότι θα γίνη και εκεί σεισμός. Όταν κήρυξε την επομένη στην πλατεία της πόλεως, είπε με πεποίθηση στο πλήθος, ότι θα γίνη σεισμός εκείνο το βράδυ στην Πάτρα. Αλλά τίποτε! Τον εξαπάτησε ο σατανάς. Διότι σεισμός δεν έγινε. Έγινε όμως καταγέλαστος ο θεολόγος, που είχε πιστέψει στο όνειρο!
Λίγο έλειψε να ξεγελασθώ και εγώ το 1943 στον καιρό της επικατάρατης Γερμανικής κατοχής. Θα μου επιτρέψεις αναγνώστα, να διηγηθώ αυτό το όνειρο, διότι είναι διδακτικότατο.
Είχα τότε συλληφθή και φυλακισθή από τους Γερμανούς. Βλέπω μέσα στη φυλακή στον ύπνο μου ένα πολύ ζωηρό όνειρο. Πως μπήκαν στη φυλακή οι Γερμανοί, για να μας εκτελέσουν, αλλά σιγά-σιγά κατόρθωσα να ξεφύγω και να γλυτώσω.
Την άλλη μέρα, πράγματι, ήλθε ο Διοικητής της Γκεστάπο μαζί με Γερμανούς στρατιώτες, όπως ακριβώς τους είχα ειδή στο όνειρο. Είχε βγή η απόφαση από τους Γερμανούς να μας εκτελέσουν. Μας έβαλαν στη γραμμή και μπροστά μας ένα πολυβόλο. Εμείς κάναμε το Σταυρό μας και περιμέναμε να μας ρίξουν, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν μας εξετέλεσαν. Εν τω μεταξύ όμως, μεσολάβησαν άλλα γεγονότα. Κι έπειτα από σαράντα ημέρες, με μύριους κινδύνους και αγώνες και κυρίως με τη Βοήθεια του Θεού, τους ξέφυγα και γλύτωσα. Αυτό το γεγονός το ανάφερα κατόπιν στον πνευματικό μου, ο οποίος μου είπε: “Πρόσεξε, να μη σου κάνη τίποτε ο σατανάς με τα όνειρα …”.
Τον άκουσα και από τότε δεν έδινα καμιά σημασία στα όσα όνειρα έβλεπα. Το 1947 όμως, ενώ κοιμόμουνα τη νύχτα σε μια επαρχία, είδα στο όνειρό μου ένα γνωστό μου θεολόγο να χειροτονήται Ιερέας. Ήταν τόσο ζωηρό το όνειρο, ώστε ξύπνησα. Αλλά ξανακοιμήθηκα, είδα πάλι το ίδιο όνειρο. Το πρωί κλονίσθηκα, μήπως ήταν αληθινό. Αλλά δεν ήθελα να σκεφθώ, ενθυμούμενος όσα μου είπε ο πνευματικός μου. Όταν όμως σε λίγο βγήκα από το σπίτι, συνάντησα ένα γείτονα, ο οποίος μου λέγει χαρούμενος: “Απόψε είδα στον ύπνο μου, ότι χειροτονείτο Ιερεύς ο γνωστός μας θεολόγος …”.
Τότε είπα μέσα μου, ότι όντως θα είχε χειροτονηθή! Σκέφθηκα ότι, εφ’ όσον το είδα εγώ και ο γείτονας συγχρόνως, ίσως θα έπρεπε να ήταν γεγονός. Ευτυχώς όμως που συνεκρατήθηκα και δεν του έστειλα συγχαρητήριο τηλεγράφημα, οπότε θα είχα ρεζιλευθή! Και το σπουδαίο είναι ότι μολονότι από τότε έχουν περάσει περισσότερα από 25 χρόνια, ο θεολόγος εκείνος δεν έχει ακόμη χειροτονηθή, ενώ εγώ χειροτονήθηκα!
8ον) Επιδιώκει να μας καταστρέψη σωματικά
Ο διάβολος πάντοτε προσπαθεί από τη σκοπιά του να κάμη κακό στον άνθρωπο, και αν είναι δυνατόν, να τον καταστρέψη. Προς αυτό τον σκοπό χρησιμοποιεί και τα όνειρα.
Όπως γράφει ο πολυγραφότατος και εναρετότατος αείμνηστος Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Γιαννακόπουλος, το 1950 κάποιος στην Καλαμάτα είδε στον ύπνο του, ότι θα γίνη σεισμός. Η πόλις αναστατώθηκε και πολλοί κάτοικοι διανυκτέρευσαν στο ύπαιθρο. Το πίστευσαν αυτό και οι χωρικοί. Μόλις το άκουσαν αυτό οι κοπέλες, κατέβασαν τις προίκες τους στα υπόγεια, για να γλυτώσουν από τον σεισμό, κι εκείνες έμειναν όλη τη νύκτα στο ύπαιθρο. Γελάσθηκαν όμως, διότι αντί να γίνη σεισμός, έγινε καταποντισμός!
Καταρρακτώδης βροχή έπεσε και όλες οι προίκες, που ήταν στα υπόγεια, καταστράφηκαν από τη πλημμύρα… Να τι παθαίνουν όσοι δίνουν σημασία στα όνειρα!
Αναφέρουμε και το τρομερό πάθημα του Γέροντος ασκητού Ήρωνος. Ο διάβολος τον ξεγέλασε με τα όνειρα και τον έριξε από το μεγάλο ύψος της αρετής, εις το βάθος του θανάτου. Έζησε ο Ήρων πενήντα χρόνια στην έρημο, ως ασκητής και έκανε μεγάλη σκληραγωγία και πολλή εγκράτεια. Αγωνιζόταν μόνος του στην έρημο. Είχε περάσει όλους τους άλλους στην άσκηση και τους αγώνες. Δεν πρόσεξε όμως από τις εισηγήσεις του διαβόλου και δεν έλεγε ό,τι έβλεπε στον ύπνο του και στους άλλους αδελφούς.
Ο σατανάς με τα όνειρα, στα οποία του έδινε εντολές ως Χριστός, προσπαθούσε να τον απομακρύνη από τους άλλους για να προχωρήση, δήθεν, αυτός πολύ στη νηστεία και στην αγιότητα. Ούτε και στην Εορτή του Αγίου Πάσχα δεν πήγαινε στην Εκκλησία. Και τούτο για να μη φάγη στην τράπεζα με τους Πατέρες όσπρια ή κάτι άλλο που παρέθεταν και χαλάση έτσι τη μεγάλη νηστεία, που είχε αποφασίσει με το μυαλό του (μάλλον με εισήγηση του διαβόλου) να τηρήση.
Έτσι σιγά-σιγά τον ξεγελούσε ο σατανάς επί πολύν καιρό. Και ένα βράδυ, τα μεσάνυχτα, του παρουσιάσθηκε ένας σατανάς, σαν Άγγελος. Ο δυστυχής Ήρων τον προσκύνησε σαν Άγγελο. Διατάχθηκε, λοιπόν, από αυτόν να πέση εκείνη την ώρα στο πηγάδι, για να δη και ο ίδιος, ότι δεν θα πάθη τίποτε, επειδή είχε μεγάλη αρετή και αγιότητα και κατά Θεόν αγώνες.
Πράγματι! Έχοντας πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη επειδή τα προηγούμενα όνειρα του έβγαιναν αληθινά, πήδησε στο πηγάδι. Έτυχε να τον αντιληφθούν αμέσως οι άλλοι τριγύρω Μοναχοί, οι οποίοι με πολύ κόπο τον έβγαλαν από το πηγάδι. Δυστυχώς όμως έζησε δύο ημέρες και την τρίτη πέθανε ο ασκητής! Έτσι με το να πιστεύη στα όνειρα έχασε και τούτη τη ζωή.
Άλλος πάλιν ξεγελιόταν από τον διάβολο με όνειρα και αποκαλύψεις, που όντως επαλήθευαν. Πολλές φορές παρουσιαζόταν στο δωμάτιό του ο σατανάς με τη μορφή Αγγέλου και του απεκάλυπτε πολλά πράγματα. Τακτικά έβλεπε στο δωμάτιό του φως. Με αυτόν τον τρόπο εξαπατήθηκε και πίστευσε σε απατηλά φαινόμενα. Κάποτε ο δυστυχής έλαβε διαταγή από το σατανά, τον οποίον νόμιζε Άγγελο, να σφάξη τον υποτακτικό του, προσφέροντας θυσία στον Θεό σαν τον Αβραάμ, για να έχη και αυτός την τιμή και τον μισθό του Αβραάμ! Τόσο ήταν τυφλωμένος, ώστε ετοίμασε το σχοινί να τον δέση και ακόνιζε την μάχαιρα για να τον σφάξη. Όταν όμως ο νέος είδε αυτές τις ασυνήθιστες ετοιμασίες και την προσπάθεια να τον δέση, υποψιάσθηκε και τρέχοντας γλύτωσε!
9ον) Επιδιώκει να μας πάρη την ψυχή
Με τα όνειρα ο σατανάς επιδιώκει να μας κερδίση τη ψυχή, ρίχνοντάς μας σιγά-σιγά στην αμφιβολία και στην αμαρτία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρουμε το πάθημα μιας κοπέλας, όπως μας το διηγήθηκε η ίδια: Ήταν άρρωστη για έξη χρόνια. Υπέφερε, αλλά οι γιατροί δεν της εύρισκαν τίποτα. Βλέπει όμως στον ύπνο της την Παναγία, που της είπε,- Θα πας αύριο στην τάδε συνοικία, τάδε δρόμο, τάδε αριθμό. Εκεί θα βρης μια σιδερένια εξώπορτα. Θα κτυπήσης και θα βγή κάποια γυναίκα, που έχει έλθει από την Πάτρα. Θα την ρωτήσης και αυτή θα σε οδηγήση πού να πας να γιατρευτής!
Επήγε. Βρήκε πράγματι την οδό, τον αριθμό, την σιδερένια πόρτα και τη γυναίκα από την Πάτρα, όπως ακριβώς είχε δει στον ύπνο της. Αυτή της συνέστησε έναν που μπορούσε να την κάνη καλά. Πράγματι, πήγε και τον συνάντησε. Φαινόταν σοβαρός, ευσεβής και είχε στο σπίτι του πολλές εικόνες Αγίων.
Ήταν όμως μάγος μεταμφιεσμένος. Της είπε κατ’ αρχή να κάνη μερικά πράγματα και να ξαναπάη. Η κοπέλα πήγε επανειλημμένος, είδε δε και κάποια καλλιτέρευση. Αυτό την έκανε να του δώση την εμπιστοσύνη της. Τότε εκείνος της πρότεινε, ότι έπρεπε να πράξη με αυτόν την ανήθικη αμαρτία, για να γίνη τελείως καλά. Και της επιτέθηκε μάλιστα … Ευτυχώς η κοπέλα είχε φόβο Θεού! Ανέστη, έφυγε, και έτσι σώθηκε.
Πόσες όμως άλλες τις παρασύρει με τα όνειρα ο σατανάς! Τις ρίχνει στην αμαρτία και δεν το λέγουν σε κανένα! Δεν το μαθαίνει κανείς, παρά μονάχα ο Θεός. Και θα έλθη η Ημέρα της Κρίσεως, οπότε θα δώσουν λόγο και θα κολασθούν. Άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός του σατανά.
Στον Ευεργετινό, αναφέρεται, ότι ένας Μοναχός έδινε προσοχή στα όνειρα. Είδε λοιπόν στον ύπνο του ένα όνειρο, από το σατανά προφανώς, ότι θα ζήση πολλά χρόνια. Γι’ αυτό άρχισε να μαζεύη χρήματα για να έχη να ζήση με αυτά τα πολλά χρόνια της ζωής του. Αμέλησε τον πνευματικό αγώνα και επεδόθηκε στις εργασίες με την σκέψη, ότι έχει πολύ καιρό μπροστά του για να κοιτάξη την ψυχή του. Ξαφνικά όμως, ο δυστυχής απέθανε και άφησε τα χρήματα του να τα ξοδέψουν άλλοι. Αυτός ο ταλαίπωρος έφυγε με τη φιλαργυρία του. Και ασφαλώς έχασε την ψυχή του.
Γι’ αυτό εμείς ουδέποτε να δίνουμε σημασία στα όνειρα, οπότε θα είμαστε ασφαλείς.
ΜΕΡΟΣ Β΄: ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ
Εκτός των ονείρων έχουμε και τα οράματα. Αυτά λέγονται και οράσεις και οπτασίες.
Τι είναι τα οράματα; Όραμα είναι, όταν βλέπη ο άνθρωπος υπερφυσικά πράγματα, όχι στον ύπνο του όπως συμβαίνει στο όνειρο, αλλά στον ξύπνιο του, ξύπνιος. Λειτουργούν στο όραμα τελείως οι αισθήσεις του ανθρώπου.
Και για τα οράματα ισχύουν, όσα ακριβώς γράφτηκαν για τα όνειρα. Και τα οράματα προέρχονται από τον Θεό, αλλά επίσης και από τον σατανά.
1ον) ΟΡΑΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Τα εκ Θεού οράματα παρουσιάζονται συνήθως σε ενάρετους ανθρώπους και Αγίους και για ζητήματα σοβαρά που έχουν σχέση με την πίστη και την σωτηρία των ψυχών.
Ιδού μερικά:
Το όραμα του Αγίου Αντωνίου
Τέτοιο εκ Θεού όραμα είναι εκείνο, που είδε ο Άγιος Αντώνιος, όταν καθόταν στο βουνό και συζητούσε με τους μαθητές του. Είδε ξαφνικά να ανεβαίνη στους ουρανούς μια ολόλευκη ψυχή. Τη στιγμή εκείνη γινόταν μεγάλη χαρά στον ουρανό. Έβλεπε τους Αγγέλους να πανηγυρίζουν. Σηκώθηκε αμίλητος ο Αντώνιος και κοίταξε εκστατικός τον ουρανό. Μακάριζε εκείνη τη ψυχή, που βάδιζε για την αιώνια χαρά του ουρανού και παρακαλούσε μυστικά το Θεό να του φανερώση σε ποιoν ανήκε η λυτρωμένη εκείνη ψυχή.
Τότε άκουσε μια φωνή από τον ουρανό που του είπε: “Αυτή είναι η ψυχή του Αμμούν”.
Ο Αμμούν ήταν ασκητής στην έρημο της Νιτρίας, η οποία βρισκόταν δεκατρείς ημέρες πεζοπορία από το ερημητήριο του Μεγάλου Αντωνίου. Ο Αμμούν ήταν ενάρετος ασκητής και είχε μεγάλη πίστη στο Θεό. Κάποτε μάλιστα, με τη δύναμη της πίστεώς του, είχε περπατήση πάνω στο νερό του ποταμού και πέρασε αντίπερα, χωρίς να βραχούν καθόλου τα πόδια του.
Οι μαθητές του Οσίου Αντωνίου, μόλις τον είδαν έτσι να χαίρεται και να θαυμάζη, τον ρώτησαν: – Τι συμβαίνει; Βλέπεις τίποτε; Ακούς τίποτε;
Και ο μέγας ασκητής τους είπε: – Την ώρα αυτή κοιμήθηκε ο Αμμούν, ο συνασκητής και φίλος μου!
Οι μαθητές του εντυπωσιάσθηκαν. Σημείωσαν όμως την ημέρα αυτή και την ώρα, που είδε ο Άγιος ξύπνιος το όραμα.
Ύστερα από τριάντα ημέρες, έφθασαν στο ερημητήριο του Αγίου μερικοί Μοναχοί από τη Νιτρία και ανέφεραν την ημέρα και την ώρα του θανάτου του ασκητού Αμμούν.
Κατάλαβαν όλοι, ότι ο Αμμούν είχε πεθάνει την ημέρα, που ο Άγιος Αντώνιος έβλεπε την ψυχή του ολόλευκη ν’ ανεβαίνει στον ουρανό.
Και όλοι, όσοι μάθαιναν αυτά, χαίρονταν και θαύμαζαν τον μεγάλο ασκητή της ερήμου Αντώνιο.
Το όραμα του Μεγάλου Βασιλείου
Επίσης πολύ παραστατικό είναι το όραμα, που είδε ο Μέγας Βασίλειος…
Κάποτε ο ασεβής αυτοκράτορας Ιουλιανός εξεστράτευσε προς τα μέρη της Περσίας. Πέρασε όμως και από την Καισάρεια. Ειδοποίησε προτήτερα τον Μέγα Βασίλειο να βγη και να παραδώση το χρυσάφι της Εκκλησίας. Ο Βασίλειος τον είχε γνωρίσει στην Αθήνα, όταν ήταν φοιτητής, και βγήκε με τον λαό να τον υποδεχθή. Προσέφερε όμως στην βασιλική ακολουθία, αντί για χρυσάφι που ζήτησε ο Ιουλιανός, τρία κριθαρένια ψωμιά!
Ο Ιουλιανός, γεμάτος από οργή, δέχτηκε τα ψωμιά και είπε στους δούλους του, να αντιπροσφέρουν στον Επίσκοπο, χόρτο και σανό, που τρώνε τα ζώα. Μόλις είδε ο Άγιος την περιφρόνηση και την προσβολή του Βασιλιά του είπε:- Εμείς Βασιλιά, επειδή απαίτησες να σου προσφέρουμε, σου δώσαμε από εκείνο που εμείς τρώμε. Και συ μας προσφέρεις από αυτό που τρώγεις.
Ο Ιουλιανός γεμάτος πάθος κι εκδίκηση είπε στον Άγιο: – Τώρα δέξου την δωρεά αυτή και όταν επιστρέψω από την Περσία νικητής, τότε τη μεν πόλη θα κατακαύσω, τον δε από εσένα απατώμενο λαό θα αιχμαλωτίσω, διότι τους θεούς, τους οποίους εγώ προσκυνώ, ο λαός αυτός ατιμάζει. Εσύ θα λάβης την πρέπουσα αμοιβή…
Ο Μέγας Βασίλειος ήξερε τον άγριο εγωισμό του Ιουλιανού και τον βίαιο και παράλογο χαρακτήρα του. Γνώριζε επίσης καλά, ότι εκείνα που είπε, δεν ήταν απλώς απειλή, αλλά απόφαση. Κάλεσε, λοιπόν, τον λαό και του είπε τον κίνδυνο που περίμενε την πόλη, μόλις θα επέστρεφε ο Ιουλιανός. Συμβούλεψε έπειτα όλους να συγκεντρώσουν χρήματα, χρυσαφικά κι ασημικά, και να τα έχουν έτοιμα για να τα πετάξουν μπροστά στο δρόμο, απ’ όπου θα περνούσε επιστρέφοντας ο Ιουλιανός. – Έτσι, τους είπε, καθώς είναι φιλοχρήματος, θα καταπραϋνθή και δεν θα πραγματοποιήση την απειλή του.
Οι κάτοικοι της Καισάρειας έδωσαν τότε άφθονα χρήματα, χρυσαφικά και ασημικά. Ο Άγιος Βασίλειος τα συνγκέντρωσε και κατέγραψε σε κατάσταση ό,τι είχε δώσει ο καθένας.
Όταν πλησίαζε ο καιρός της επιστροφής του Ιουλιανού, κάλεσε ο Άγιος πλήθος Χριστιανών από άνδρες, γυναίκες και παιδιά και τους είπε, να νηστεύσουν τρεις ημέρες. Έπειτα τους πήρε και ανέβηκε μαζί τους στο όρος της Καισάρειας , που ονομάζεται Δίδυμο. Εκεί ήταν ο Ναός της Παναγίας.
Πάνω στο βουνό αυτό όλοι οι Χριστιανοί έκαναν τρεις Ολονυκτίες και προσευχήθηκαν θερμά. Παρακάλεσαν από το βάθος της καρδιάς τους την Παναγία, ν’ αλλάξη το μυαλό του εκδικητικού αυτοκράτορα.
Εκεί όμως, καθώς ο Ιεράρχης προσευχόταν μαζί με το λαό, είδε κάτι θαυμαστό: Είδε ένα πλήθος Αγγέλων, μια ουράνια στρατιά, να κυκλώνει το όρος. Στο μέσον είδε μια γυναίκα να κάθεται σε θρόνο λαμπερό! Ήταν η Παναγία.
Κάποια στιγμή η Παναγία μίλησε στους Αγγέλους που την υπηρετούσαν και τους είπε:
– Καλέστε μου τον Μερκούριο και πέστε του να πάη να κτυπήση τον εχθρό του Υιού μου, τον Ιουλιανό.
Έκπληκτος βλέπει τότε ο Μέγας Βασίλειος, να καταφθάνει αμέσως ο Μάρτυς Μερκούριος, φέροντας τα όπλα του, να παίρνει θεία προσταγή και να φεύγη!
Μετά την οπτασία αυτή, κατέβηκε ο Άγιος με τους άλλους στην πόλη. Εκεί ήταν ο Ναός του Μεγαλομάρτυρος Μερκουρίου, στον οποίο βρίσκονταν το Λείψανο και τα όπλα του.
Ο Μερκούριος μαρτύρησε στην Καισάρεια επί της βασιλείας των αυτοκρατόρων Βαλερίου και Βαλεριανού…
Ο Άγιος Βασίλειος μπήκε στο Ναό. Είδε όμως έκπληκτος, ότι έλειπαν και το λείψανο και τα όπλα του Μάρτυρος! Ρώτησε τον Σκευοφύλακα της Εκκλησίας και εκείνος τα έχασε. Δεν ήξερε τίποτα.
Κατάλαβε τότε ο Μέγας Βασίλειος, ότι ήταν αληθινό το όραμα.
Την ημέρα εκείνη, όπως έγινε γνωστό σε λίγο, σκοτώθηκε ο Ιουλιανός και είπε ξεψυχώντας: “Νενίκηκας με, Ναζωραίε”.
Αυτά τα οράματα προέρχονται εκ Θεού.
2ον) ΟΡΑΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ
Έχουμε όμως οράματα και εκ του σατανά. Ο σατανάς, όπως λέγει ο Aπόστολος Παύλος: “Μετασχηματίζεται και σε άγγελο φωτός”. Παρουσιάζεται με μορφή Aγίου ή της Παναγίας ή ως φως και δίνει εντολές, φαινομενικά Άγιες, με απώτερο όμως σκοπό να εξαπατήση και παραπλανήση τον άνθρωπο. Δίνει λύσεις παραπλανητικές και πείθει τους εύπιστους.
Στην εποχή μας συμβαίνουν πολλά τέτοια στις λεγόμενες οραματίστριες, οι οποίες συνήθως είναι μέντιουμ και όργανα του σατανά. Αυτές χρησιμοποιούν πολλές φορές και την απάτη εκτός από τη βοήθεια του σατανά.
Προ ετών, κάποια ψευτοαγία είχε αναστατώσει την Αθήνα με ένα φως που φαινόταν στο Αιγάλεω, όταν αυτή δήθεν προσεύχετο. Επρόκειτο όμως περί απάτης και αγυρτίας, που καμιά σχέση δεν είχε με Θεϊκά οράματα.
Εκτός όμως των αγυρτιών, έχουμε και πραγματικά οράματα, που προέρχονται εκ του σατανά. Σκοπός του σατανά είναι να παραπλανήση τους ανθρώπους.
Το 1953 έγραψαν οι εφημερίδες μακρόστηλα άρθρα, για τις εμφανίσεις της Αγίας Παρασκευής, σε κάποια κοπέλα εικοσάχρονη στην Αιτωλοακαρνανία. Παρουσιαζόταν σ’ αυτήν η Αγία Παρασκευή, δήθεν, και της έδινε εντολή να κατασκευάσουν εικονοστάσιο, να μετανοήσουν οι χωρικοί κλπ. Όλοι οι ανθρώποι των χωριών εκείνων πίστεψαν, ότι όντως αυτή, που ενεφανιζόταν, ήταν η Αγία Παρασκευή.
Σε μια εμφάνιση έλαβεν εντολή να πη στους χωρικούς να μεταβούν όλοι μαζί στην Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, ενός κοντινού χωριού. Συγχρόνως έχασε και τη λαλιά της και συνεννοείτο γραπτώς.
Πράγματι ξεκίνησε με πολυάριθμη συνοδεία χωρικών και μετέβη στο χωριό. Ο Ιερέας όμως του χωριού εκείνου, ο οποίος ήταν ευσεβέστατος, δεν παρεσύρθη καθώς και πολλοί άλλοι ευσεβείς. Όταν μπήκαν στην Εκκλησία αυτή πήγε στην ωραία Πύλη, σαν να ήταν Αρχιερέας, απήγγειλε το ” Πιστεύω” (λύθηκε η αφωνία της) και κατόπιν κήρυξε στους ανθρώπους να μετανοήσουν. Τι και αν ο Απόστολος Παύλος δεν επιτρέπει στις γυναίκες να κηρύττουν στην Εκκλησία!! Αυτή νόμιζε τον εαυτό της ανώτερο!!
Κατόπιν στράφηκε σε κάποιον και του είπε: – Εσύ γιατί δεν εξομολογείσαι; Εξομολογήθηκες μόνο προ τριάντα ετών σε ένα χωριό της Ανατολικής Μακεδονίας (και το ονόμασε), όταν ήσουνα στρατιώτης.
Εκείνος τα έχασε μπροστά στην αποκάλυψη αυτή, διότι το είχε ξεχάσει.
Έπειτα από το θαυμαστό αυτό γεγονός, όλοι έδωσαν πίστη σ’ αυτήν, ότι όντως της φανερώνεται η Αγία Παρασκευή. Από την Αμερική, που διάβασαν στις εφημερίδες, της έστελναν συνεχώς χρηματικά ποσά.
Μετά από έξι μήνες, πήγε με τους γονείς της σε παρακείμενη πόλη. Οι γονείς της, όταν έμαθαν ότι εγώ βρισκόμουν εκεί, της πρότειναν να με συμβουλευτούν. Αυτή δυστροπούσε. Στην επιμονή όμως των γονιών της ήλθε. Της ανέπτυξα τότε, ότι τα οράματα αυτά είναι εκ του σατανά και να προσέξη, διότι κάτι κακό θα της κάνει ο σατανάς. Δυστυχώς δεν θέλησε ν’ ακούση. Και … (άκουσον – άκουσον) την Μεγάλη Εβδομάδα απήγαγε κάποιον νέον και μετέβη στην Μητρόπολη, ζητώντας άδεια να στεφανωθή την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής (ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ – Η ΠΙΟ ΠΕΝΘΙΜΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ) !!! Έτσι της είχε πη να πράξη η Αγία Παρασκευή…
Δύο χρόνια από τότε οι εφημερίδες των Αθηνών ασχολούνταν με άλλα οράματα, που συνέβαιναν στην ορεινή Ναυπακτία σε κάποια νέα. Αυτή έβλεπε, δήθεν, την Παναγία και ελάμβανε διάφορες εντολές, να κηρύξη στον κόσμο μετάνοια κλπ., κλπ.
Μια Κυριακή στο Αγρίνιο, προτού ανέλθω στον άμβωνα να κηρύξω, μου έφερε ο Πρόεδρος του χωριού της έγγραφο μακροσκελές, υπογεγραμμένο από τον Ιερέα, τον διδάσκαλον, και από αυτόν, να το διαβάσω στο πολυπληθές ακροατήριο κατ’ εντολή της εμφανιζομένης Παναγίας στο όραμα της νέας. Αρνήθηκα και τους είπα, φυσικά, τα δέοντα.
Σε λίγους μήνες ήλθε στο εξομολογητήριό μου μεταξύ των άλλων εξομολογουμένων και η ίδια η νέα και εξομολογήθηκε. Πράγματι, ήταν πολύ σεμνή και ενάρετη κοπέλα.
Μετά την εξομολόγηση, όταν θα έφευγε, μου λέγει: – Εγώ Πάτερ, βλέπω την Παναγία.
– Α! Εσύ είσαι; Πώς την βλέπεις; Την ρώτησα.
– Σαν μια γυναίκα μαυροφόρα.
– Την έχεις δη πολλές φορές;
– Καμμιά δεκαριά.
– Και τι σου λέγει;
– Την πρώτη φορά ήταν Κυριακή απόγευμα, και έψαχνα να βρω ένα πρόβατο, που έχασα από το κοπάδι μου. Την είδα ξαφνικά μπροστά μου και μου είπε: – Εγώ είμαι η Παναγία. Να πας στο χωριό αυτή την ώρα που οι χωρικοί εργάζονται και φτιάχνουν το δρόμο και να τους πης να σταματήσουν γιατί είναι Κυριακή.
– Πράγματι πήγα, τους το είπα και σταμάτησαν.
Άλλη μια φορά ήταν παραμονές Χριστουγέννων και μου είπε:- Να πης στους χωρικούς, ότι φέτος τα Χριστούγεννα πέφτουν Παρασκευή και να μην αρτυθή κανείς. Δεν κάνει.
Και πράγματι, το χωριό όλο νήστεψε την ημέρα των Χριστουγέννων.
– Δεν βλέπεις, παιδί μου, της είπα, πως είναι ο σατανάς και όχι η Παναγία; Υπάρχει καλλίτερο πράγμα από την εργασία αυτή, που έκαναν οι χωρικοί και έφτιαχναν αγαπημένοι το κοινωφελές έργο, το δρόμο; Ο σατανάς όμως ήθελε να μην κάμουν αυτό το έργο, αλλά να κάθονται στα καφενεία, να χαρτοπαίζουν και να βλασφημούν.
Εξ άλλου πού ακούστηκε να νηστεύουν οι Χριστιανοί την χαρμόσυνη ημέρα των Χριστουγέννων; Καταλαβαίνεις, ότι πρόκειται περί σατανά; Όταν λοιπόν την ξαναδής να πης; Είσαι ο σατανάς και να κάμης το Σταυρό σου.
– Μα πάτερ, δεν μου λέγει κακό. Μου λέγει να βγω να κηρύξω να μετανοήσουν.
– Και συ να πής: “Αν ήταν να κηρύττω, θα με έκαμνε ο Θεός άνδρα, Ιερέα, Ιεροκήρυκα, Δεσπότη και θα μάθαινα γράμματα”. Γι’ αυτό να σε αφήση ήσυχη και να έλθη σε μένα.
Επειδή όμως είχε καλή διάθεση, παραδέχθηκε, τις συμβουλές, ησύχασε και δεν της έφερε μεγαλύτερη ζημιά ο σατανάς.
Σκοπός του σατανά είναι, πώς να βλάψη ψυχικώς τον άνθρωπο με τα διάφορα οράματα και να τον στείλη στην αιώνια κόλαση. Αυτό φαίνεται καθαρά από το εξής παράδειγμα:
Κάποιος ασκητής από τη Μεσοποταμία έδειξε μεγάλη εγκράτεια. Επί πολλά έτη έζησε έγκλειστος μέσα σε ένα κελλί, αγωνιζόμενος. Γελάσθηκε όμως από τα όνειρα αν και είχε ξεπεράσει όλους τους Μοναχούς στην Άσκηση. Θέλοντας να τον ξεγελάση και να τον πλανήση ο διάβολος, πολλές φορές του παρουσίαζε όνειρα που έβγαιναν αληθινά. Και τούτο για να τον καταφέρη να δεχτή και την τελική πλάνη που θα τον οδηγούσε στην απώλεια.
Του παρουσίασε λοιπόν μπροστά του κάποτε όλους τους Χριστιανούς και τους Αποστόλους. Ήταν μαύροι, σκοτεινοί, ντροπιασμένοι, λυπημένοι και κλαίοντες. Του παρουσίασε επίσης από το άλλο μέρος και τους Ιουδαίους, με τον Μωυσή και τους Προφήτες. Αυτούς τους έβλεπε λαμπρούς, μέσα σε έκπλαγον φως, που ζούσαν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Αν θέλης, του λέγει τότε που του παρουσιάσθηκε ως Χριστός, να πετύχης τη χαρά και την ευτυχία των Ιουδαίων και όχι την δυστυχία και το πένθος των Χριστιανών, πρέπει να περιτμηθής και να γίνης Εβραίος.
Πράγματι, ο δυστυχής περιετμήθη και έγινε Εβραίος!!! Και, φυσικά έχασε την ψυχή του!
Ιδού που οδηγούν τα οράματα.
Συμπέρασμα
Εσύ αναγνώστη, που είχες την υπομονή να διαβάσης αυτά, είδες πόθεν προέρχονται τα όνειρα και ποιες είναι οι αιτίες και οι πηγές τους. Τρεις είναι: “Η φυσική, η Θεϊκή και η δαιμονική”.
Όσα λοιπόν όνειρα προέρχονται από φυσικά αίτια, μας είναι αδιάφορα. Είναι σαν ένα είδος κινηματογράφου … αλλά ας μην τα αφήνουμε ανεξέλεγκτα. Διότι, αν κάποιος δεν προσέξη κατά τη διάρκεια της ημέρας και διαβάζει ανήθικα βιβλία, ή βλέπει στον κινηματογράφο ή αλλού άσεμνα θεάματα, τότε και τη νύκτα βλέπει αισχρά και βρωμερά όνειρα και έχει ευθύνη ενώπιον του Θεού και θα δώση λόγο την Ημέρα της Κρίσεως.
Όσον αφορά τα εκ Θεού όνειρα, αυτά είναι σπανιότατα και παρουσιάζονται σε ευσεβείς και Άγιους για σοβαρότατα και ψυχωφελή ζητήματα. Είναι τόσο σπάνια τα εκ Θεού όνειρα, ώστε είναι απίθανο να δη κανείς έστω και ένα στη ζωή του. Θα είναι ασφαλισμένος και σίγουρος ο άνθρωπος, εάν ουδέποτε τα προσέχη.
Μόνο λοιπόν τα εκ του σατανά προερχόμενα, τα δαιμονικά είναι πολυάριθμα. Με αυτά ο σατανάς έχει σκοπό να μας παραπλανήση, να μας εξάψη τη φαντασία, να μας καλλιεργήση μίση και έχθρες, να μας ρεζιλέψη, να μας κλονίση την πίστη, να μας κάνη να περνούμε δυστυχισμένοι τις μέρες μας, να μας βυθίζει σε αμφιβολίες, να μας δημιουργεί ψευδαισθήσεις, να μας υποβάλλει να πιστεύουμε ότι επικοινωνούμε με τον Χριστό την Παναγία και πολλά άλλα. Και τέλος, το χειρότερο, να μας εξαπατά, για να χάσουμε την αθάνατη ψυχή μας.
Το συμπέρασμα λοιπόν, απ’ όλα αυτά είναι:
Για να είσαι ασφαλής, μην δίνεις ποτέ σημασία στα όνειρα.
Αν θέλης, βεβαίως! Αν δεν θέλης, εσύ θα βγεις ζημιωμένος. Και η ζημιά ίσως θα είναι ανεπανόρθωτη. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Δ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ + Αρχιμανδρίτου
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ (ΠΩΣ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ)
ΑΘΗΝΑΙ 1989
Χθες το βράδυ αναγνώστα, ίσως είδες κάποιο όνειρο στον ύπνο σου. Αν σκεφθής τώρα και προσπαθήσης να μετρήσης όσα όνειρα είδες κατά την διάρκεια του βίου σου, ασφαλώς δεν θα το κατορθώσης, γιατί ο αριθμός τους δεν έχει τελειωμό. Και δεν βλέπεις μόνο εσύ όνειρα, αλλά και όλοι οι συνανθρώποι σου.
Δεν υπήρξε άτομο, που να μην είδε όνειρα. Πολλοί μάλιστα βλέπουν συνέχεια δύο και τρία όνειρα την νύκτα. Αφήνω δε, ότι οι περισσότεροι “ζουν με όνειρα”.
Μερικοί συνήθως, δίνουν σ’ αυτά μεγάλη σημασία και αναστατώνουν πολύ τη ζωή τους. Γι’ αυτό ανησυχούν και αγωνιούν, όταν ξυπνήσουν.
Την μεν νύκτα ονειρεύονται, την δε ημέρα την διαθέτουν για να τα εξηγήσουν. Το πρωί τα ανακοινώνουν σε όποιον βρουν μπροστά τους. Τρέχουν σε μάντισσες και συμβουλεύονται ονειροκρίτες. Αν πη κάποιος το όνειρο του, αμέσως μερικοί από τους παριστάμενους θα προσπαθήσουν να του το εξηγήσουν. Άλλοι όμως θ’ αντιδράσουν, γιατί δεν παραδέχονται τα όνειρα και τις διδόμενες σ’ αυτά ερμηνείες.
Είναι πολλοί οι άνδρες και προ παντός οι γυναίκες, που δίνουν μεγάλη πίστη στα όνειρα. Εξ’ αντιθέτου άλλοι δεν δίνουν καμιά σημασία στα όνειρα και χαρακτηρίζουν ως προληπτικούς εκείνους, που τα παραδέχονται. Το θέμα των ονείρων είναι σκοτεινό. Γι’ αυτό, γύρω από αυτό υπάρχει μεγάλη σύγχυσις, άγνοια και διχογνωμία. Δεν γνωρίζει κανείς τι να πράξη σχετικώς:Να τα παραδέχεται ή να τα απορρίπτη;Να τα προσέχη ή να αδιαφορεί;Να πιστεύει σ’ αυτά ή όχι;Τι συμβαίνει άραγε και πώς εξηγείται το όντως περίεργο φαινόμενο των ονείρων;
Καταλαβαίνεις επομένως, αναγνώστα, ότι αυτό το ζήτημα μας ενδιαφέρει όλους. Γι’ αυτό, όσα γράφουμε στο παρόν βιβλιαράκι έχουν σκοπό να αποκτήσωμε πραγματική γνώση και να μάθομε την αλήθεια, όσον αφορά τα όνειρα. Θα σε παρακαλέσω, λοιπόν, να δώσης την δέουσα προσοχή. Άλλωστε το πραγματευόμενον σ’ αυτό το θέμα των ονείρων είναι τόσο ζωηρό, ώστε προκαλεί πάντοτε ενδιαφέρον.
Στις μέρες μας μάλιστα, είναι ανάγκη να διαβαστή το βιβλίο αυτό από όλους, διότι ο Σατανάς κάνει μεγάλη θραύση με τις λεγόμενες “φωτισμένες”. Τι είναι αυτές; Οι γυναίκες αυτές, από τις οποίες γέμισαν οι πόλεις και ιδίως η Αθήνα, νομίζουν, ότι η Παναγία επικοινωνεί με αυτές δια μέσω ονείρων. Γι’ αυτό ξυπνούν κάθε βράδυ και γράφουν τα όνειρα που είδαν. Ολόκληρα τετράδια και βιβλία γεμίζουν. Αυτές δεν είναι φωτισμένες, αλλά σκοτισμένες. Τις σκοτίζει και τις πλανά ο σατανάς. Αυτές έχουν ένα εωσφορικό εγωισμό και δεν ακούνε συμβουλή Πνευματικού και Εκκλησίας. Προχωρούν στην απώλεια. Κρίμα!
ΜΕΡΟΣ Α΄: ΠΟΘΕΝ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ;
Η επιστήμη δεν μπόρεσε να λύση ικανοποιητικός το πρόβλημα των ονείρων. Η ψυχολογία και η παραψυχολογία δεν κατόρθωσαν να εισδύσουν και να ερμηνεύσουν πλήρως το θέμα των ονείρων. Το φαινόμενο των ονείρων παραμένει μυστήριο. Η περιοχή του είναι μέχρι σήμερα ανεξερεύνητη. Η ψυχολογία προσπάθησε, βεβαίως, να δώση διάφορες ερμηνείες κατ’ εικασία ή να κάνη περιγραφές, αλλά θετική εξήγηση δεν μας προσέφερε. Και τούτο, διότι δεν θέλει να παραδεχθεί τον υπερφυσικό παράγοντα. Είναι δηλαδή, ψυχολογία χωρίς ψυχή.
Αλλά στο θέμα των ονείρων δεν μπορούν να εξηγηθούν όλα φυσικώς, διότι εκτός του φυσικού παράγοντος, του υλικού δηλαδή σώματος και του εγκεφάλου, υπάρχει και ο πνευματικός παράγων η ψυχή, η οποία, καθώς είναι πνεύμα, έρχεται σ’ επαφή και επικοινωνία με τον υπερφυσικό κόσμο, με τον Θεό, και με τον κόσμο των πνευμάτων, δηλαδή των Αγγέλων και των πονηρών δαιμόνων.
Η ψυχολογία, που προσπαθεί να ερμηνεύση υλιστικά και ορθολογιστικά την προέλευση και την αιτία των ονείρων, περιορίζει την έρευνα της στον υλικό παράγοντα, στο σώμα και στο νου. Δηλαδή στο εξωτερικό περίβλημα, στο σπίτι της ψυχής και όχι στη ψυχή, που είναι συνήθως η κύρια αιτία.
Είναι σαv να παρατηρούμε όσα συμβαίνουν στη συνηθισμένη καθημερινή κίνηση ενός σπιτιού, του οποίου ακούμε διάφορους θορύβους που προέρχονται από τα τηλεφωνήματα, τις συζητήσεις κ.λ.π. αλλά δεν παραδεχόμαστε την πηγή της προέλευσής τους, την οικοδέσποινα του σπιτιού, η οποία βασικά προκαλεί όλη αυτή τη κίνηση.
Για να εξηγήσουμε, λοιπόν, τα όνειρα θα λάβουμε υπ’ όψιν και τους δύο παράγοντες, τον φυσικό και τον υπερφυσικό, τον υλικό και τον ψυχικό.
Έχουμε επομένως όνειρα που προέρχονται: 1) Από φυσικές αιτίες. 2) Από τον Θεό. 3) Από τον σατανά.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ : ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ
1ον. Από εξωτερικούς ερεθισμούς.
Όταν κοιμάται ο άνθρωπος, στο σώμα του αδρανούν οι αισθήσεις, με τις οποίες έρχεται σ΄ επαφή η ψυχή με τον έξω κόσμο. Αδρανούν η όραση, η γεύση, η όσφρηση, η αφή και τέλος η ακοή. Λειτουργούν όμως η αναπνοή, η κυκλοφορία του αίματος και η χώνευση.
Από την ψυχή, όταν κοιμόμαστε αδρανεί η βούληση, η θέληση, δηλαδή ο θυρωρός αυτός και χωροφύλακας της ψυχής. Παραμένουν όμως και αγρυπνούν τα συναισθήματα, η φαντασία και η κρίση. Επειδή αδρανεί ο φύλακας αυτός η βούληση, γι’ αυτό στον ύπνο μας τα συναισθήματα μας αφηνιάζουν και η φαντασία οργιάζει, σαν παιδιά κλεισμένα στην αίθουσα σχολείου όταν λείπη ο δάσκαλος. Γι’ αυτό τα όνειρα μας είναι ασυνάρτητα και βλέπει κανείς πράγματα και συναισθάνεται συναισθήματα, που ουδέποτε σκέφθηκε ή έζησε.
Επομένως τα φυσικά όνειρα προκαλούνται πολλές φορές από εξωτερικούς ερεθισμούς, τους οποίους παραποιεί και παραμορφώνει η ψυχή. Εκείνος δηλαδή που εύκολα αναπνέει, βλέπει ότι πετά στα ύψη. Αντίθετα δε, εκείνος που δύσκολα αναπνέει, βλέπη εφιάλτες, σαν ένα βάρος να τον πιέζη. Αισθάνεται δηλαδή να τον κυνηγούν και αυτός να μη μπορή να φύγη. Νομίζει, ότι τον πνίγουν από το λαιμό. Επίσης εκείνος, που του έπεσαν τα κλινοσκεπάσματα ονειρεύεται ότι είναι γυμνός. Ο βαρυστομαχιασμένος βλέπει εφιάλτες και ο νηστικός ονειρεύεται ψωμιά, ενώ ο διψασμένος, που έφαγε αλμυρά, ονειρεύεται βρύσες και ποτάμια για να ξεδιψάση· η βροντή άμα βρέχει του φαίνεται πυροβολισμός και το τρίξιμο της πόρτας το ονειρεύεται σαν διάρρηξη του σπιτιού. Ο Καρτέσιος, που τον τσίμπησε στον ύπνο ένας ψύλλος, ονειρεύθηκε, ότι τον δάγκασε ένα φίδι.
2ον. Από εικόνες και εντυπώσεις του παρελθόντος.
Τα φυσικά όνειρα προκαλούνται όχι μόνο από εξωτερικά αίτια της στιγμής, που παράγουν τις παραισθήσεις, αλλά και από εικόνες και εντυπώσεις διαφόρων συμβάντων του παρελθόντος, καθώς και από ερεθισμούς του μυαλού.
Οι εικόνες και εντυπώσεις, λέγουν, ότι τοποθετούνται στο υποσυνείδητο της ψυχής. Σκέψεις, επιθυμίες, παραστάσεις, πηγαίνουν εκεί και τη νύκτα ανασύρονται και αναπλάσσονται. Εκείνος π.χ. που πήγε στον κινηματογράφο το βράδυ, βλέπει σκηνές του έργου στον ύπνο του. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στα παιδιά, που ταράσσονται από τα όνειρα στον ύπνο τους. Όταν έχης καλές σκέψεις την ημέρα, το βράδυ θα δεις καλά όνειρα. Όταν πριν τον ύπνο διαβάσης ένα καλό βιβλίο, κατόπιν θα ονειρευθής τις παραστάσεις του. Εντυπώθηκαν στο μυαλό σου. Κακώς, λοιπόν, κάνουν όσοι πηγαίνουν στον κινηματογράφο ή παρακολουθούν τηλεόραση με άσεμνο περιεχόμενο.
Επίσης εκείνος, που σκέπτεται πριν κοιμηθή στρατούς, ονειρεύεται μάχες, ο φιλάργυρος χρήματα, ο μαθητής τους δασκάλους του και ο μοναχός της ευχής συνεχίζει την ευχή του στον ύπνο του.
Το νευρικό σύστημα ξεκουράζεται με τον ύπνο και η κρίσις βρίσκει ευχερέστερα την λύση των ζητημάτων, που μας απασχολούν. Γι’ αυτό εκείνος, που τον βασανίζει ένα πρόβλημα, όταν είναι ξύπνιος, βρίσκει τη λύση του προβλήματος στο όνειρο του…
Όπως λοιπόν, από αυτά φαίνεται: α) Έχουμε όνειρα που προέρχονται από σωματικούς και υλικούς λόγους, β) έχουμε όνειρα πνευματικά, που έχουν αφετηρία τη ψυχή στο υποσυνείδητο μας.
Σε όλα αυτά τα όνειρα, τα φυσικά, κοιμούνται και παύουν οι εξωτερικές αισθήσεις της οράσεως, της γεύσεως, της οσφρήσεως και της ακοής δια των οποίων επικοινωνεί η ψυχή με τον έξω κόσμο. Και ενώ αυτός που κοιμάται βλέπει με τα αισθητά μάτια του, δεν ακούει τίποτε από τον εξωτερικό κόσμο, ούτε γεύεται, ούτε οσφραίνεται, εν τούτοις εσωτερικώς μπορεί ν’ ακούει μουσικές χορωδίες, συναυλίες, παραδεισιακά πτηνά να κελαηδούν, να βλέπη πανύψηλα βουνά και βαθειά λαγκάδια, γάργαρα νερά και στρατούς ετοιμοπόλεμους, Εκκλησίες με ψαλμωδίες, Αγρυπνίες κ.τ.λ. Και όλα αυτά, καθώς τα μάτια του είναι κλειστά, το στόμα του και η όσφρηση του εξωτερικά να σταματούν να λειτουργούν. Αυτός όμως μέσα του, στον κόσμο των ονείρων του, με ευχαρίστηση οσφραίνεται και απολαμβάνει θυμιάματα και άνθη ευωδέστατα.
Και αυτά μεν τα όνειρα είναι αδιάφορα. Δεν έχουν καμία σημασία για τη ζωή μας. Μόνο μία ωφέλεια μας δίνουν· το ότι είναι μια ισχυρή απόδειξη της υπάρξεως της ψυχής. Διότι τα όνειρα είναι, ως γνωστό, ψεύτικα. Όσα ακούμε, βλέπουμε, οσφραινόμαστε, γευόμαστε στον ύπνο μας δεν ανταποκρίνονται στον εξωτερικό κόσμο. Είναι φανταστικά. Αλλά εκείνος, που τα γεύεται, που τα ακούει ή τα αγγίζει δεν είναι ψεύτικος, διότι ξυπνά πολλές φορές έντρομος και λέγει ” Ευτυχώς ήταν όνειρο!”.
Αλλά το όνειρο πώς το βλέπει; Μήπως μόνο με κάποιο υλικό μέρος του εγκεφάλου; Αλλά πού είναι το υλικό τούτο μέρος, που μπορεί να αναπληρώνη τις αισθήσεις μας, ώστε να βλέπη, ν’ ακούη και να οσφραίνεται; Η φυσιολογία σ’ αυτό σιωπά. Η ψυχολογία και ειδικότερα η παραψυχολογία είναι αδύνατο ν’ αρνηθούν, ότι εκείνη που βλέπει και ακούει, που γεύεται την ώρα του ύπνου, είναι η ψυχή του ανθρώπου!! Δεν είναι κάτι το υλικό, αλλά άϋλη ψυχή. Και έτσι το όνειρο, όπως φαίνεται, είναι μια ισχυρή απόδειξη της ύπαρξης της ψυχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ : ΟΝΕΙΡΑ ΕΚ ΘΕΟΥ
Οι αρχαίοι λαοί: Χαλδαίοι, Βαβυλώνιοι, Ασύριοι και Αιγύπτιοι, με τις ειδωλολατρικές τους θρησκείες, έδιναν μεγάλη σημασία στα όνειρα. Σε όλη την Ανατολή πίστευαν, ότι τα όνειρα ήταν μυνήματα των υπερφυσικών δυνάμεων ή των διαφόρων θεοτήτων προς τους ανθρώπους. Μεγαλύτερη σπουδαιότητα έδιναν στα όνειρα των βασιλέων, των ιερέων και άλλων εξεχόντων προσώπων. Επίστευαν, ότι δια μέσου αυτών, οι θεοί γνωστοποιούσαν στους ανθρώπους τις προθέσεις και τα σχέδιά τους.
Μερικές μάλιστα φορές, για να τους πη ο Θεός τους στο όνειρο κάτι που επιζητούσαν, εκοιμόνταν μέσα στον ναό. Αυτό γινόταν ιδίως στη Βαβυλώνα … Γενικά στην αρχαιότητα επικρατούσε η αντίληψη, ότι τα όνειρα ήταν ένα μέσο, με το οποίο επικοινωνούσαν οι θεοί με τους ανθρώπους. ” Και γαρ τ’ όναρ εκ Διός εστίν…” δηλαδή το όνειρο προέρχεται από τον Δία, λέγει ο Όμηρος (Ιλιάδα α,63).
Αλλά και ο αληθινός Θεός χρησιμοποίησε στην Παλαιά Διαθήκη το όνειρο, για να επικοινωνίση με τους ανθρώπους. Ο Θεός στις αδυναμίες τους φάνηκε συγκαταβατικός, χρησιμοποίησε το όνειρο που χρησιμοποιούσαν (πίστευαν) και αυτοί.
Μήπως δεν επέτρεψε να Τον δοξάζουν με το ίδιο τελετουργικό τυπικό, που χρησιμοποιούσαν εώς τότε; Μήπως δεν δέχθηκε και τις θυσίες; Ο ειδωλολατρικός κόσμος τις είχε ευρύτατα εν χρήσει. Και ο Θεός τις επέβαλε στον περιούσιο λαό Του, εώς ότου ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και τις κατάργησε με τη Μία Θυσία, τη Θυσία του Χριστού.
Αυτά τα προερχόμενα από τον Θεό όνειρα αναφέρει η Αγία Γραφή τα εξής:
Τα όνειρα της Παλαιάς Διαθήκης
1ον. Ο Αβραάμ μετέβη με την σύζυγο του Σάρρα, στην περιοχή, όπου βασίλευε ο Αβιμέλεχ. Επειδή εκεί τα ήθη και οι κάτοικοι ήσαν άγριοι, φοβήθηκαν μήπως τον φονεύσουν, για να του πάρουν την σύζυγο. Γι’ αυτό συμφώνησαν να πουν, ότι η Σάρρα ήταν αδελφή και όχι σύζυγος του Αβραάμ. Πράγματι, όταν την είδε ο βασιλεύς Αβιμέλεχ· την πήρε στο μέγαρο του. Αλλά “ήλθεν ο Θεός προς Αβιμέλεχ εν ύπνο την νύκτα και του είπεν, ιδού εσύ αποθνήσκεις περί της γυναικός”. Εκείνος τότε είπεν στο Θεόν: “Δεν ήξερα, ότι ήταν παντρεμένη. Μου είπαν, ότι ήταν αδελφή του Αβραάμ.”. Και προσθέτει η Γραφή: “Είπε δε σ’ αυτόν ο Θεός στον ύπνο … Και Εγώ γνωρίζω, ότι με καθαρή καρδιά εποίησες αυτό, και σου αφήνω , το αμάρτημα σου σ’ εμένα, γι’ αυτό δεν σε άφησα να την αγγίξεις. Τώρα δώσε την γυναίκα στον άνθρωπο, αλλίως αν δεν τη δώσης, γνώριζε ότι θα πεθάνης εσύ και όλα τα υπάρχοντα σου” (Γεν. κ,3).
2ον. Ο Λαβάν αδικούσε στη μοιρασιά των αιγοπροβάτων τον Ιακώβ, τον γαμπρό του. Ο Ιακώβ υποχώρησε και του ζήτησε να παίρνη αυτός όσα αρνιά ή κατσίκια θα γεννιώντουσαν με παρδαλό τρίχωμα, που είναι συνήθως τα λιγότερα. Αλλά η σύζυγος του, του είπε ότι έτσι αδικείται διότι τα παρδαλά θα ήταν ελάχιστα. Ο Ιακώβ όμως της απάντησε: Όχι θα γεννώνται πολλά παρδαλά, διότι “Είπεν Άγγελος του Θεού στον ύπνο … Ιακώβ, δες τους τράγους και τα κριάρια που ανεβαίνουν …” κ.λ.π. (Γεν. λα, 12).
3ον. Και όταν ο Ιακώβ, επί τέλους, πήρε τα δικά του και την οικογένεια του και έφυγε κρυφά από τον Λαβάν, αυτός σκεφτόταν να τον καταδιώξη, σαν κλέφτη. Αλλά λέγει η Γραφή: “Ήλθε δε ο Θεός προς Λαβάν τον Σύρον στον ύπνο, την νύκτα και είπεν σ’ αυτόν … Φύλαξε τον εαυτό σου να μην λαλήσει ποτέ πονηρά πράγματα για τον Ιακώβ …” (Γεν. λα, 24).
4ον. Τα όνειρα του Παγκάλου Ιωσήφ. Πασίγνωστα είναι και τα όνειρα του Ιωσήφ του Παγκάλου, που αναφέρει η Παλαιά Διαθήκη. Ο μικρός Ιωσήφ είδε το εξής όνειρο: “Είδα, είπε στους αδελφούς του, πως είχε ο καθένας μας από ένα δεμάτι σιτάρι στο χωράφι. Στάθηκε όμως το δικό μου δεμάτι όρθιο. Γύρισαν τότε τα δικά σας δεμάτια και προσκύνησαν το δικό μου. Είδα, τους είπε, και άλλο όνειρο· τον ήλιο και τη σελήνη και έντεκα αστέρια, που έπεφταν και με προσκυνούσαν… “.
Τότε τον επέπληξαν τα αδέλφια του: “Μήπως θα γίνεις βασιλιάς μας και θα μας κυριέψης;” του είπαν.
Και ο πατέρας του ο Ιακώβ επίσης του είπε:” Τι είναι αυτά που ονειρεύτηκες; Μήπως εγώ, η μητέρα σου και τα αδέλφια σου θα έλθουμε να σε προσκυνήσουμε, σαν βασιλιά;”.
Και όμως όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, ο Ιωσήφ έγινε αντιβασιλέας της Αιγύπτου και τον προσκύνησαν. Τα όνειρα εκείνα ασφαλώς ήταν εκ Θεού.
Ας προσέξουμε τι εξήγηση έδωσε ο Ιωσήφ στα όνειρα των συμφυλακισμένων του στην Αίγυπτο. Εκεί, στην φυλακή που είχαν ριχτεί, ο αρχιοινοχόος και ο αρχισιτοποιός του Φαραώ, είδαν ο καθένας τους από ένα όνειρο. Ο αρχιοινοχόος είδε τρία σταφύλια κατακόκκινα. Τα έστιψε στο ποτήρι του Φαραώ και του το έδωσε στο χέρι, για να πιή.
Ο δε Ιωσήφ του εξήγησε το όνειρο λέγοντας:” Σε τρεις μέρες θα σε καλέση ο Φαραώ και θα σε διορίση στη θέση που είχες προτήτερα. Τότε θυμήσου να πης κανένα καλό λόγο στο βασιλιά και για μένα…”.
Ο αρχισιτοποιός, είδε στο όνειρο του, ότι είχε στο κεφάλι του τρία κοφίνια γεμάτα ψωμιά, από εκείνα, που συνήθιζε να τρώει ο Φαραώ. Αλλά στο επάνω το κοφίνι έρχονταν τα πετεινά του ουρανού και του τα έτρωγαν. Και ο Ιωσήφ με τη δύναμη του Θεού εξήγησε και αυτό το όνειρο: “Σε τρεις μέρες, του είπε, θα σου πάρη το κεφάλι ο Φαραώ. Θα σε κρεμάση επάνω σε ξύλο και θα έρχονται τα όρνεα του ουρανού να τρώγουν τις σάρκες σου…” Έτσι ακριβώς και έγινε. Ασφαλώς και αυτά τα όνειρα ήσαν εκ του Θεού.
Ποιός όμως δεν γνωρίζη το όνειρο του Φαραώ με τις ισχνές και παχιές αγελάδες; Ο Φαραώ, είδε στον ύπνο του, πως βγήκαν από το Νείλο ποταμό επτά παχιές αγελάδες κι έβοσκαν. Κατόπιν είδε, πως βγήκαν και άλλες επτά ισχνές και αδύνατες. Οι ισχνές όμως έφαγαν τις παχιές, αλλά έμειναν και πάλι ισχνές, αδύνατες και κοκκαλιάρικες.
Επίσης είδε και δεύτερο όνειρο ο Φαραώ. Είδε επτά στάχυα, που ανέβηκαν καλά και γεμάτα καρπό. Εφύτρωσαν όμως και άλλα επτά στάχυα ισχνά και αδύνατα. Τα ισχνά στάχυα κατέπιαν τα παχιά και πάλι ισχνά έμειναν. Ο Ιωσήφ, όταν τον κάλεσε ο Φαραώ, με τη δύναμη του Θεού εξήγησε τα όνειρα του λέγοντας: “Και τα δύο όνειρα σημαίνουν το ίδιο. Εννοούν, ότι θα έλθουν πρώτα επτά χρόνια μεγάλης ευφορίας της γης. Θα επακολουθήσουν όμως και άλλα επτά χρόνια πείνας. Ο λιμός θα είναι βαρύς και η δυστυχία μεγάλη”.
Και αυτό το όνειρο είχε θεία προέλευση. Ήταν εκ του Θεού. Διότι η ερμηνεία επαληθεύτικαν κατά γράμμα. Ήλθαν τα επτά χρόνια της ευφορίας και επακολούθησαν άλλα επτά χρόνια πείνας και δυστυχίας.
5ον. Το όνειρο του Ναβουχοδονόσορος.
Εκ Θεού ήταν επίσης και το περίφημο όνειρο του Ναβουχοδονόσορος, του βασιλιά των Βαβυλωνίων. Το είδε τη νύκτα και τρόμαξε. Αλλά την άλλη ημέρα το ξέχασε. Εκάλεσε, λοιπόν, το πρωί τους μάγους, τους επαοιδούς, και τους σοφούς Χαλδαίους, να του πουν τι όνειρο είδε και να του το εξηγήσουν. Τους τόνισε μάλιστα, ότι εάν δεν του το πουν θα τους αποκεφαλίση.
Ο Προφήτης Δανιήλ παρουσιάσθηκε στο βασιλιά και του είπε: “Το όνειρο σου Βασιλιά, δεν μπορούν να σου το πουν και να σου το εξηγήσουν οι μάγοι, οι σοφοί και οι επαοιδοί. Μόνο ο Θεός του ουρανού μπορεί. Αυτός σου το παρουσίασε, για να γνωρίσης τι θα συμβεί αργότερα.
Εσύ βασιλιά, του είπε, είδες μια εικόνα μεγάλη μπροστά σου. Ήταν φοβερή.
Η κεφαλή της ήταν από χρυσάφι καλό. Τα χέρια και το στήθος της αργυρά. Η κοιλιά και οι μηροί της ήσαν χάλκινοι. Οι κνήμες της από σίδηρο. Τα πόδια της ήσαν ένα μέρος από σίδηρο και ένα μέρος από όστρακο. Είδες, επίσης του είπε, ψηλά στο βουνό, ότι κόπηκε μόνος του και χωρίς χέρια κανενός μια πέτρα μικρή. Αυτή κύλισε και κτύπησε την εικόνα στα πόδια τα αργυρά και τα οστράκινα και τα έκανε συντρίμματα.
Συνέτριψε τελείως όλα και έγιναν σκόνη. Την σκόνη την πήρε ο αέρας αι εξαφανίσθηκε πιά. Η πέτρα αυτή όμως αυτή που κτύπησε την εικόνα, έγινε κατόπιν ένα όρος μεγάλο και γέμισε όλη η γη. Αυτό ήταν το όνειρο σου. Άκουσε τώρα την εξήγησή του”.
“Η εξήγηση του ονείρου”, είπε ο Προφήτης Δανιήλ, “είναι η εξής: Εσύ είσαι η κεφαλή η χρυσή, διότι η βασιλεία σου είναι ισχυρή και πλουσιωτάτη. Μετά από εσένα θα έλθη μια βασιλεία κατώτερη σου. Κι έπειτα θα έλθη τρίτη βασιλεία, που θα είναι χαλκός. Αυτή θα κυριεύση όλη τη γη. Θα επακολουθήση τέταρτη βασιλεία, που θα είναι ισχυρή σαν το σίδηρο. Όπως ο σίδηρος λυγίζει και δαμάζει τα πάντα, έτσι κι αυτή θα δαμάση τα πάντα. Το ότι όμως είδες τα πόδια και τα δάκτυλα να είναι ένα μέρος σιδερένιο και οστράκινο αυτό σημαίνει, ότι η βασιλεία αυτή θα είναι διηρημένη. Κι όπως ο σίδηρος και το όστρακο δεν μπορούν να κολλήσουν καλά και να αποτελέσουν ένα ισχυρό σώμα, έτσι και οι ανθρώποι εκείνοι δεν θα έχουν πραγματική ενότητα. Τον καιρό της βασιλείας εκείνης θα αναστήση ο Θεός μια άλλη Βασιλεία. Στην αρχή θα είναι μικρή, αλλά θα αποβή αιώνια. Δεν θα την διαδεχθή πλέον καμιά άλλη. Αυτή θα μεταβάλλη σε σκόνη και θα εξαφανίση όλες τις προηγούμενες βασιλείες.”
Κι αυτό το όνειρο, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, είχε από πάνω από τον Θεόν την προέλευση του, διότι επαληθεύτηκε πλήρως. Η εικόνα του ονείρου παρουσίαζε τις βασιλείες του κόσμου:
α) Η χρυσή κεφαλή, σήμαινε την Βαβυλώνα, που έπλεε στο χρυσάφι.
β) Το αργυρό στήθος, την βασιλεία των Περσών, που στηριζόταν στον άργυρον.
γ) Η χάλκινη κοιλιά, την Μακεδονική δυναστεία. Τότε ήταν η εποχή του χαλκού.
δ) Τα οστράκινα και σιδερένια πόδια, σήμαιναν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, την διηρημένην, με τους πολλούς υπηκόους, οι οποίοι ποτέ δεν μπορούσαν να έχουν ενότητα.
Η πέτρα η αχειρότμητος εξ όρους, που έπεσε και συνέτριψε και εξαφάνισε την εικόνα και όλες τις βασιλείες, είναι ο Χριστός. Ο Χριστός ήλθε από τον Ουρανό, και εξαφάνισε όλες εκείνες τις βασιλείες και ίδρυσε Μίαν, χωρίς διάδοχον, Βασιλεία. “Η Βασιλεία Σου Χριστέ, Βασιλεία πάντων των αιώνων και η Δεσποτεία Σου εν πάση γενεά και γενεά” ψάλλουμε σήμερα. “Και της Βασιλείας Αυτού ουκ έσται τέλος”, λέγει το Σύμβολο της Πίστεως. Και να βλέπουμε ότι η πέτρα εκείνη αυξήθηκε και έγινε όρος μεγάλο και κάλυψε όλη τη γη…
Ε, λοιπόν, αυτό το όνειρο δεν ήταν εκ Θεού;
Τα όνειρα της Καινής Διαθήκης
Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν μερικά όνειρα, που και αυτά προέρχονται από τον Θεό. Αυτά είναι τα όνειρα του δίκαιου Ιωσήφ.
1ον. Στον δίκαιον Ιωσήφ, όταν ήθελε λαθραία να απολύση την Παρθένον Μαρίαν δια την εγκυμοσύνη, ο Άγγελος στο όνειρο του είπε: “Ιωσήφ, μη φοβηθής να παραλάβεις για σύζυγο την Μαριάμ …”.
2ον. “Άγγελος επίσης Κυρίου φαίνεται στο όνειρο του Ιωσήφ λέγωντας: “Να σηκωθείς να παραλάβεις το παιδί και την Μητέρα Αυτού και φύγε στην Αίγυπτο”.
3ον. Το ίδιο και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος λέγει περί των Μάγων: “Και συμβουλευόμενοι στο όνειρο να μην ανακάμψουν προς τον Ηρώδη, δια άλλης οδού αναχώρησαν στην χώρα τους” (Ματθ. β,12).
4ον. Ο Απόστολος Παύλος, όταν ήταν στην Τρωάδα της Μικράς Ασίας, είδε στον ύπνο του ένα Μακεδόνα, που τον παρακαλούσε να έλθη στην Ευρώπη. “Όραμα την νύκτα είδε ο Παύλος· άνδρας Μακεδόνας στάθηκε παρακαλώντας τον λέγοντας: Διάβου στην Μακεδονία να μας βοηθείσης” (Πραξ. ιστ,9).
5ον. Επίσης την ώρα που ο Πιλάτος βασάνιζε με συνεχείς ανακρίσεις τον Ιησού, η γυναίκα του Πιλάτου είπεν στον άνδρα της: “Μην πράξεις εσύ τίποτα σ’ Αυτόν το δίκαιον, γιατί πολλά έμαθα σήμερα στο όνειρο μου γι’ Αυτόν.” (Ματθ. κζ,19).
Ποιός λοιπόν έπειτα από αυτά, που αναφέρουν η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, μπορεί να αμφισβητήση, ότι έχουμε όνειρα, τα οποία προέρχονται από τον Θεό;
Όνειρα στην ζωή των Χριστιανών
Αυτό άλλωστε, το ότι υπάρχουν και Θεϊκά όνειρα, αποδεικνύεται και από την ιστορία της Εκκλησίας. Κατά το χρονικό διάστημα των δύο χιλιάδων ετών, που πέρασαν μέχρι σήμερα, έχουμε πολλά όνειρα, που είδαν Άγιοι ανθρώποι, και τα οποία ήσαν όντως εκ Θεού. Αναφέρουμε μόνο μερικά ενδεικτικώς!
Ο Επαρχος του Ιλλυρικού
Το 412 μ.Χ. ο Έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος, θεραπεύθη από θαύμα του Αγίου Δημητρίου. Απο ευγνωμοσύνη έκτισε πάνω στον τάφο του Μεγαλομάρτυρος μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου. Όταν κατόπιν ξεκίνησε να πάη στη Νέα Βλαχιά, όπου διορίστηκε, θέλησε να πάρη και ένα μέρος από το λείψανο του Αγίου. Λογάριαζε να κτίση και εκεί εκκλησία του Αγίου.
Ο Άγιος Δημήτριος όμως του φανερώθηκε στον ύπνο του και του είπε: “Να μη με χωρίσης, αλλά να μ’ αφήσης ακέραιο στην πατρίδα μου!”.
Τελικά δεν τόλμησε να πειράξη το Άγιο Λείψανο. Πήρε μόνο χώμα από τον τάφο του Αγίου. Βρήκε επίσης το δακτυλίδι του και το μαντήλι, που τα είχε πάρει ο χριστιανός Λούπος, την ώρα που μαρτύρησε ο Άγιος. Τα έβαλε όλα μέσα σ’ ένα κιβώτιο κι έφυγε.
Όταν έφθασε στον ποταμό Δούναβη, τον βρήκε πλημμυρισμένο και δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να τον περάση. Την νύκτα του παρουσιάστηκε ο Άγιος Δημήτριος και του είπε: “Μη στεναχωρείσαι, Λεόντιε! Αύριο να πάρης το κουτί με το δακτυλίδι και το μαντήλι μου και να περάσης άφοβα τον ποταμό. Μαζί με σένα να προχωρήσουν και όλοι οι άλλοι ανθρώποι, που είναι κοντά σου. Έτσι θα περάσετε τον ποταμό, με τη βοήθεια του Θεού, αβλαβείς”.
Το πρωί, πράγματι, ο Λεόντιος έπραξε όπως του υπέδειξε στον ύπνο του ο Άγιος Δημήτριος. Πέρασαν όλοι τον ποταμό σώοι και αβλαβείς και πήγε στην επαρχία του. Εκεί όταν έφθασε, έκτισε κι άλλο ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ντιμίτρι Σαλούνσκι
Αναφέρουμε τον Άγιο Δημήτριο, που παρουσιάστηκε σε όνειρο στο Πσκώφ της Ρωσίας, τον Οκτώβριο του 1965. Το Θαύμα αυτό δεν μπόρεσε να το σκεπάση εντελώς ούτε ο αθεΐστικος τύπος της Ρωσίας. Αναγκάσθηκε να γράψη γι’ αυτό, έστω στεγνά και παραμορφωμένα. Το παραθέτουμε εδώ, όπως ακριβώς είναι γραμμένο στο βιβλίο μας ” ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ “, που είναι μετάφραση επιστολής σταλμένης μέσα από τη Σοβιετική Ένωση …
“Αγαπητοί μας,
Διαβάσαμε με συγκίνηση όλες τις λεπτομέρειες, πως βρέθηκαν στη νήσο του Αιγαίου Λέσβο τα λείψανα των Ελλήνων που μαρτύρησαν για το Χριστό. Εάν είναι δυνατόν στείλε μας την εικόνα (μικρή) του Αγίου και θαυματουργού Έλληνα μάρτυρος Ραφαήλ. Αυτά τα οποία μας γράφεις, ότι σχεδόν ολόκληρο το ελληνικό χωριό έβλεπε συχνά να τους παρουσιάζεται στον ύπνο τους ο ίδιος ο Άγιος και να τους προστάζη να σκάψουν, για να βρουν τα λείψανα τα δικά του και των μαρτυρησάντων μαζί του, μας προξένησαν μεγάλη εντύπωση. Λέγαμε: “Μα είναι δυνατόν να παρουσιάζεται ο ίδιος ο Άγιος και μάλιστα σε αμαρτωλούς;”. Μα πίστεψέ με, προτού περάσουν καν 7 ημέρες, τιμωρηθήκαμε για την ολιγοπιστία μας! Από αδελφή μας, που μένει πλησίον του Πσκώφ, λάβαμε ένα γράμμα μαζί με αποκόμματα από τοπικές εφημερίδες. Και τώρα σας αντιγράφω από το γράμμα κατά λέξη:
“Στις 26 του Οκτωβρίου αρχίσαμε προετοιμασίες για τους εορτασμούς της Οκτωβριανής Επαναστάσεως, γιατί θα έρχονταν πολλοί επίσημοι από διάφορα μέρη εδώ, για να επισκεφθούν τα μνημεία πεσόντων στον πόλεμο. Δουλέψαμε όλοι εθελοντικά και καθαρίσαμε τα ξηρά χόρτα και στρώσαμε τα δρομάκια με ψιλές πέτρες. Το βράδυ κοιμηθήκαμε στη λέσχη του χωριού, κάπου 45 γυναίκες, από τα γύρω χωριά. Πέσαμε σαν σκοτωμένες από την κούραση.
Την νύκτα ξυπνά μια από μας και φωνάζει:- Βοήθεια συντρόφισσες! Βλέπω εφιάλτες.
– Τι είδες: ρωτήσαμε όλες.
– Είδα ένα αστραφτερό νέο επάνω σε άλογο, που βάσταγε στα χέρια του ένα χρυσό ποτήρι. Ο καβαλάρης μου είπε:- Κοίταξε αυτό το άγιο ποτήρι, που είναι γεμάτο με το Αίμα του Χριστού, που θα σας φωτίση όλους και θα φέρει την αγάπη και ειρήνη.
Θέλησα να τον ρωτήσω: ” Ποιός είσαι;” , μα δεν μπόρεσα. Αλλά αυτός μου είπε: ” Να σκάψετε στο τάδε σημείο και θα μάθης ποιός είμαι”!
Το όνειρο ήταν ολοφάνερο. Ύστερα ξαναπέσαμε να κοιμηθούμε. Αυτή τη φορά το ίδιο όνειρο είδαν 17 γυναίκες και κορίτσια (από αυτές 11 είναι κομματικά μέλη). Πάλι ο καβαλάρης! Πάλι το χρυσό ποτήρι, που έλαμπε στα χέρια του! Και πάλι πρόσταξε:” Να σκάψετε εκεί, να μάθετε ποιός είμαι εγώ”!!
Κάναμε συμβούλιο. Στην περιοχή μας δεν υπάρχει ούτε ένας παπάς. Σκεφθήκαμε να πάμε στο Λένινγκραντ. Πήγαμε. Αλλά παντού μας έκλεισαν τις πόρτες και μας κοροΐδεψαν, για τρελές και υστερικές. Τελικά κάποιος είπε να πάμε σε αρχαιολόγους. Πήγαμε. Αυτοί μας είπαν, πως μέχρι τώρα κανείς δεν έκαμε ανασκαφές βάσει ονείρων, και πως τα χρήματα του δημοσίου δεν είναι για πέταμα. Γυρίσαμε απελπισμένες στο ξενοδοχείο μας. Στις 4 το πρωί, κτυπά το τηλέφωνο. Οι αρχαιολόγοι μας ζητούν! Με φωνές που τρέμουν, μας λέγουν να πάμε να τους ξαναβρούμε, με το πρώτο λεωφορείο. Ξαναπήγαμε. Αυτοί ήταν άνω κάτω. Είδαν το ίδιο όνειρο! Επάνω στο χρυσό ποτήρι ήταν η μορφή του Χριστού. Το πράγμα διαδόθηκε, πλατιά σχόλια στο τύπο, χλευασμοί, κοροϊδίες. Τα καταφέραμε όμως.
Έφυγε αποστολή από εργάτες και εθελοντές μαζί με αρχαιολόγους. Ύστερα από τρεις ημέρες βρέθηκαν τα πρώτα ερείπια. Ένα ολόκληρο συγκρότημα κάπου σαράντα Εκκλησίες. Κάθε μέρα στον ύπνο τους όλοι έβλεπαν τον Άγιο καβαλάρη, που πρόσταζε:- Σκάψτε! Σκάψτε! Σκάψτε!
Την τέταρτη νύκτα, όλοι κατόπιν συνεννοήσεως τον ρώτησαν:
– Ποίος είσαι;
Αγρίεψε ο Άγιος και φώναξε δυνατά:
– Μα δεν με ξέρετε; Είμαι ο ΝΤΙΜΙΤΡΙ ΣΑΛΟΥΝΣΚΙ (ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ) και με έστειλε ο Χριστός κοντά σας, να σας φέρω και πάλι αγάπη και ειρήνη! Την 13η ημέρα, σκάβοντας, βρήκαμε επί τέλους τον μεγαλοπρεπή Ναό του, την εικόνα του, καθώς και το Άγιο ποτήρι που βαστούσε στο χέρι … Σάλος! Μεγάλος Σάλος! Ως και ο τύπος έγραψε περί αυτού. Στεγανά όμως. Παραμορφωμένα. Αλλά όλοι μας τώρα ξέρουμε την αλήθεια …”.
ΣΣ. : Λυπόμαστε, διότι δεν μπορούμε να γράψουμε περισσότερες λεπτομέρειες, για ευνόητους λόγους. Αλλά το κενό, ας συμπληρώση η μετάφραση αποκόμματος από σοβιετική εφημερίδα της 15/1/66, την οποία παραθέτουμε:
“Μοναδική αποκάλυψη
Σύμφωνα με αρχαία χειρόγραφα, ήταν γνωστό, ότι στην περιοχή της πόλης Δοβμόντοβο, κάπου πλησίον του Πσκώφ, υπήρχαν περισσότερες από 20 πέτρινες Εκκλησίες, μια ολόκληρη Πομπηία. Πριν λίγο η αρχαιολογική αποστολή κατόρθωσε να ανακαλύψη ένα από τους Ναούς- τον Ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονικέως, ο οποίος ανεγέρθη σύμφωνα με αρχαία χειρόγραφα το 1144.
Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών αρχαιολόγοι, ανεκάλυψαν ένα πήλινο δοχείο μοναδικής αξίας. Επάνω του διατηρήθηκε η μορφή ανδρός, η οποία δεν έχει όμως σχέση με την αφηρημένη μάσκα του Αγίου.
Αυτό το μοναδικό ανάγλυφο μας δίνει την πρώτη γνωριμία με την τέχνη της περιοχής του Πσκώφ, αφιερωμένη σε θρησκεία”.
Η Μεγαλόχαρη Της Τήνου
Εκ Θεού ήταν το όνειρο, που συνδέεται με την ανεύρεση της Εικόνας της Παναγίας της Τήνου.
Στη Τήνο κοιμότανε στο κελλί της μια ευλαβής Μοναχή, η Πελαγία. Βλέπει στον ύπνο της μια γυναίκα με χρυσή στολή, που άστραφτε από θείο κάλλος κι έμοιαζε σαν Βασίλισσα. Αυτή η γυναίκα είπε στην Πελαγία: “Πήγαινε στον επίτροπο της Μονής, τον Καγκάδη και να του πής να σκάψουν τον οίκον Μου στα κτήματα του Αντωνίου Δοξαρά και να επιστατήση να κτιστή μεγαλοπρεπής Ναός.”
Η Πελαγία ξύπνησε τρομαγμένη και προσευχόταν. Βρέθηκε σε αμφιβολία. Ήταν από τον Θεό το όνειρο ή γέννημα της φαντασίας της; Δεν είπε σε κανένα τίποτα.
Την άλλη Κυριακή, την ίδια ώρα, είδε το ίδιο όνειρο. Τότε η Βασίλισσα την διέταξε να πάη στον Καγκάδη ξανά. Πέρασε όμως μιά εβδομάδα και δεν το αποφάσισε.
Την τρίτη Κυριακή 23 Ιουλίου 1821 η Πελαγία είδε πάλι μ’ έκπληξη το ίδιο όνειρο. Αλλά τώρα η γυναίκα με οργή και αυστηρή φωνή της είπε: – Πελαγία, γιατί δεν εξετέλεσες την διαταγή μου;
Η Πελαγία ξύπνησε τρομαγμένη. Και τότε βλέπει την γυναίκα μπροστά της να σηκώνη το χέρι και να της λέγει:- Να υπακούσης. Για τελευταία φορά …
– Ποιά είσαι Κυρία; είπε με τρομαγμένη φωνή η γερόντισσα, που οργίζεσαι τόσο πολύ μαζί μου και διατάζεις αυτά;
Τότε Εκείνη της είπε:- Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλη.
– Αινείται ουρανοί Θεού την δόξαν, απάντησε γονατισμένη η Πελαγία.
Αμέσως έπειτα η Παναγία έγινε άφαντη, η δε Πελαγία διηγήθηκε το όνειρο της στην Ηγουμένη, κι εκείνη την έστειλε στον Καγκάδη, αυτός δε στον Επίσκοπο Γαβριήλ.
– Πελαγία, ησύχασε, της είπε ο Δεσπότης. Το όνειρο σου είναι σοβαρό. Την Θείαν σου αποστολή καλώς εξετέλεσες.
Πράγματι έσκαψαν και βρήκαν τη Θαυματουργό Εικόνα της Ευαγγελίστριας, στα κτήματα του Δοξαρά.
Το όνειρο αυτό ήταν εκ Θεού. Διότι με την ανεύρεση της Εικόνος, ήθελε ο Θεός να τονώση τον υπέρ Πίστης και Πατρίδας αγώνα, που διεξήγαγαν οι Έλληνες εκείνη την εποχή. Επίσης με την ανεύρεση της Εικόνας ήθελε να κρατήση στην Ορθοδοξία τους κατοίκους των Κυκλάδων νησιών, διότι οι παπικοί διενεργούσαν μεγάλη προπαγάνδα. Έπερναν τα ορφανά Ελληνόπουλα, που σκοτώθηκαν οι γονείς τους στην επανάσταση, δήθεν να τα προστατέψουν, αλλά είχαν σκοπό να τα κάνουν παπικούς.
Τόση ήταν η προπαγάνδα των αιρετικών παπικών, ώστε δεν θα έμενε κανείς Ορθόδοξος εκεί. Με την ανεύρεση όμως της εικόνος και τα θαύματα της Μεγαλόχαρης, που επακολούθησαν και συνεχίζονται, οι νησιώτες έμειναν πιστοί στην Ορθοδοξία.
Και αυτά, βεβαίως, τα εκ Θεού όνειρα που αναφέραμε, είναι ελάχιστα μπροστά στα πολλά που έχουν γίνει.
Επομένως, έχουμε εκ Θεού όνειρα, τόσο στην Αγία Γραφή, όσο και στην ιστορία της Εκκλησίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ : ΟΝΕΙΡΑ ΕΚ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ
Έχουμε όμως και όνειρα που προέρχονται από τον σατανά. Αυτό δεν είναι δύσκολο στον σατανά, διότι και αυτός είναι πνεύμα. Και σαν πνεύμα, εύκολα επικοινωνεί με το πνεύμα μας. Εάν ο σατανάς μπορεί και βάζει την ημέρα στο μυαλό του ανθρώπου κακές σκέψεις, πονηρές και βέβηλες, πολύ περισσότερο μπορεί να κάμη το ίδιο και τη νύκτα στον ύπνο μας.
” Ου θαυμαστόν”, λέγει ο απόστολος Παύλος, “αυτός γαρ ο σατανάς μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός” (Κορ. ια,14). Δεν πρέπει, επομένως, να μας εκπλήσση αυτό, αφού ο σατανάς, προκειμένου να εξαπατήση τον άνθρωπο, παίρνει και μορφή αγγέλου ακόμη!!
Ούτε πάλι να εξαπατώμαστε διότι μερικά όνειρα βγαίνουν καμιά φορά αληθινά. Αυτό εξηγείται, επειδή, όπως λέγουν οι Πατέρες, ο σατανάς είναι ο ταχύτερος ταχυδρόμος. Γνωρίζει, σαν πνεύμα που είναι, ότι ο συγγενής σου π.χ. στην Αμερική κοιμήθηκε στο μνήμα. Σπεύδει και σου το λέγει στο όνειρό σου. Ή, όπως λέγει ο Μέγας Αντώνιος, βλέπει ότι βρέχει επάνω στην Αβησσανία, στις πηγές του Νείλου. Τρέχει κάτω στην Αλεξάνδρεια και σου βάζει στο όνειρο, ότι πλημμύρισε ο Νείλος. Και πράγματι μετά δύο ή τρεις ημέρες έρχεται η κατεβασιά. “Οι δαίμονες” , λέγει ο Ευεργετίνος, “όσα δούνε, σαν κλέφτες, προτρέχουν και αναγγέλλουν”. Γι’ αυτό ουδέποτε να δίνουμε προσοχή στα όνειρα.
Ο ευσεβέστατος και λόγιος Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Ματθόπουλος, είδε στον ύπνο του, ότι ήλθε στο δωμάτιο του στην Αθήνα ένας γνωστός του από το Αιτωλικό και του έφερε μια αρμάθα, ωραία ψάρια και το κονιάκ. Πράγματι. Την επομένη, όπως το είδε κι’ έγινε. Ήλθε ο επισκέπτης με τα ψάρια και το κονιάκ. Αλλά μόλις τα πρόσφερε , ο άγιος εκείνος Κληρικός τα πήρε και τα πέταξε στο απέναντι οικόπεδο, από το παράθυρό του.
– Γιατί Πάτερ, τα πετάξατε; του λέγει έκπληκτος και σαστισμένος ο χωρικός. Εγώ σας τα έφερα από αγάπη.
– Εσύ παιδί μου, του είπε, καλά έκαμες και μου τα έφερες, σ’ ευχαριστώ. Δεν ήθελα να τρέξη εκείνος ο άλλος, ο σατανάς, και να μου το πη στον ύπνο μου χθες το βράδυ!! Έτσι κάνουν όσοι δεν θέλουν να πέσουν στις παγίδες του σατανά.
Τα εκ του σατανά όνειρα είναι αναρίθμητα. Σκοπός του είναι πως να εξαπατήση και να βλάψη τον άνθρωπο. Γι΄ αυτό δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στα όνειρα, διότι τότε, και μόνο τότε, θα είμαστε ασφαλείς. Ουδέποτε δεν πρέπει να δίνουμε σημασία για τους εξής λόγους:
1ον) Το απαγορεύη η Αγία Γραφή
Στην Αγία Γραφή μιλάει ο Θεός. Λοιπόν, στην Παλαιά Διαθήκη μας λέει να προσέχουμε, για να μην απατούμαστε από τα όνειρα στα οποία ανακατεύεται ο σατανάς: “Κενές ελπίδες και ψευδείς ασύνετων ανδρών και όνειρα αναπτερώνουν τους ανόητους” (Σοφία Σειράχ λδ, 1-7). Στον ανόητο λέγει άνδρα, οι κούφιες, οι άδειες, οι ψεύτικες ελπίδες, όπως και τα όνειρα, αναπτερώνουν και δίνουν ψεύτικα φτερά και εντυπωσιάζουν τους άφρονες και ανόητους.
Και πάλιν συνεχίζει η Σοφία Σειράχ: “Όπως ματαιοπονεί αυτός που θέλει να πιάση τις σκιές ή τρέχει να κυνηγήση τον άνεμο, έτσι ματαιοπονεί και εκείνος που προσέχει στα όνειρα”
Γι’ αυτό λέγει, στη συνέχεια, επιγραμματικά: “Οι μαντείες και οι οιωνισμοί, τα μαντολογήματα και τα όνειρα είναι ψεύτικα. Και υποφέρη η καρδιά του ανθρώπου από αυτά, όπως η γυναίκα από τους πόνους της γέννας”.
“Πρόσεξε”, λέγει, “να μη δώσης την καρδία σου και την προσοχή σου στα όνειρα. Διότι, τα όνειρα επλάνησαν πολλούς και έπεσαν έξω, όσοι ήλπιζαν σ’ αυτά.”
2ον) Το απαγορεύη η Εκκλησία
Ο σατανάς έχει πλανίσει με τα όνειρα πολλούς ακόμη και Αγίους. Είναι τεχνίτης στο σημείο αυτό. Ξέρει καλά τη δουλειά του και τα παρουσιάζει σαν θεϊκά. Γι’ αυτό οι ασκητές, οι Πατέρες της ερήμου, μπροστά στην αδυναμία να διακρίνουν την πηγή των ονείρων, εάν είναι φυσική, θεία ή δαιμονική μας συνιστούν να τα αντιπαρεχόμαστε χωρίς να δίνουμε προσοχή και να τα απορρίπτουμε τελείως.
Ο Άγιος Νικόδημος στο “εξομολογητήριό” του συνιστά στον πνευματικό να ρωτάει τον εξομολογούμενο, μαζί με τα άλλα αμαρτήματα, και εάν προσέχη στα όνειρα.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος στον Ευεργετινό γράφει: “Είναι, μεγάλη αρετή, να μην πιστεύη κανείς στα όνειρα. Διότι τα όνειρα δεν είναι τίποτα άλλο, ως επί το πλείστον, είδωλα και εικόνες διαφόρων σκέψεων, που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας ή προέρχονται από τον διάβολο που μας εμπέζει και μας εξαπατά”.
Ο Μέγας Βασίλειος αποδίδοντας τη σημασία των ονείρων, αποκαλεί ειδωλολάτρες και λέγει ειρωνικά: “Μόλις σε πειράξη κανένα όνειρο τρέχεις στον ονειροσκόπο”.
Ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης, Πατριάρχης Αντιοχείας λέγει: “Είναι γραμμένο από τον Σολομώντα, ότι τα όνειρα δίνουν ενθουσιασμούς και ψεύτικα φτερά στους ανόητους. Και γι’ αυτό έχουμε παραγγελία να μη τα πιστεύουμε, αλλά να τα περιφρονούμε”.
Και όμως νομίζουν πολλοί, ότι είναι μεγάλη ευσέβεια και αρετή να βλέπουν όνειρα. Μερικοί, μάλιστα, επαίρονται και διηγούνται με υπερηφάνεια τα όνειρα που βλέπουν. Λέγουν επιγραμματικά, όταν τους συμβεί κάτι: “Το ήξερα εγώ, ότι θα γινόταν αυτό. Το είχα δει στο όνειρο μου!”.
Ακόμη και από τον Θεό, εάν προέρχεται το όνειρο, εμείς για να είμαστε ασφαλής, μήπως και μας πλανεί ο Σατανάς, να μην το δεχόμαστε.
Ο Άγιος Γρηγόριος που αναφέραμε προηγουμένως λέγει τα εξής: “Εάν, εμφανισθή ο Ίδιος ο Κύριος και από το φόβον, μήπως είναι ο σατανάς – αφού μετασχηματίζεται σε Άγγελον φωτός – να του πούμε: “Ύπαγε οπίσω μου σατανά”, ο Κύριος τότε δεν θα οργισθή αλλά τουναντίον θα ευχαριστηθή, διότι ξέρει ότι αυτό το κάνουμε, για να προφυλαχθούμε από τις πλεκτάνες του διαβόλου”.
Φέρνει μάλιστα ο Άγιος Γρηγόριος και ένα παράδειγμα: “Ένα αφεντικό, λέγει, αναχωρεί και αφήνει στο σπίτι του τον δούλο του, τον υπηρέτη, να του φυλάξη τους θησαυρούς του. Έπειτα όμως από καιρό επιστρέφει κατά τη νύκτα και κτυπά την πόρτα του σπιτιού του. Ο υπηρέτης ακούει μεν τη φωνή και το κτύπημα του κυρίου του, αλλά επειδή φοβάται, μη τυχόν αυτός που κτυπά την πόρτα είναι κανένας κλέφτης και απατεώνας και μιμείται την φωνή του κυρίου του, δεν του ανοίγει την πόρτα. Το πρωί όμως, που θα δη τη μορφή του κυρίου του, ανοίγει την πόρτα… Ε! Λοιπόν, θα οργησθή ο Κύριος για τη νυκτερινή διαγωγή του υπηρέτη, όταν μάθη τα ελατήριά του; Ασφαλώς όχι. Τουναντίον θα τον επαινέση. Έτσι”, λέγει ο Άγιος Γρηγόριος, “και ο Κύριος θα αμείψη τους Χριστιανούς, οι οποίοι από φόβο, μη τυχόν στα όνειρα ανακατεύεται ο σατανάς , δεν τα πιστεύουν.”
3ον) Τα εκ Θεού είναι ελάχιστα
Άλλωστε τα εκ Θεού όνειρα, είναι όχι ελάχιστα, αλλά ελαχιστότατα. Σε διάστημα τεσσάρων χιλιάδων χρόνων τα όνειρα, που μας αναφέρει η Αγία Γραφή, μετρούνται μόλις στα δάκτυλα των δύο χεριών. Επίσης και τα όνειρα που βρίσκονται στη ζωή των Αγίων, είναι περιορισμένα.
Τι είναι όμως αυτά τα ελαχιστότατα μπροστά στα δισεκατομμύρια όνειρα, που βλέπουν οι άνθρωποι κάθε νύχτα, πολλοί από αυτούς ακόμη και την ημέρα;
Ο πλανήτης μας έχει σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια κατοίκους. Όλοι σχεδόν, βλέπουν κάθε νύκτα όνειρα και ο καθένας τους μάλιστα και δύο, τρία ή και περισσότερα. Επομένως δισεκατομμύρια είναι μόνο τα όνειρα σε μια νύκτα που βλέπουν οι άνθρωποι. Ε! Λοιπόν, σ’ αυτά τα δισεκατομμύρια των ονείρων, τα δικά σου θα είναι από το Θεό;
4ον) Τα εκ Θεού έρχονται σε Άγιους και για σοβαρότατα ζητήματα
Εξ άλλου τα εκ Θεού όνειρα είναι ελάχιστα, και φαίνονται συνήθως μόνο σε Αγίους και ενάρετους ανθρώπους. Μήπως έχεις και εσύ, αναγνώστη, την ιδέα, ότι είσαι Άγιος; Μα θα πης “είδα όνειρα και βγήκαν σωστά”. Αλλά με την επαλήθευση μερικών ονείρων, αυτό προσπαθεί να επιτύχη ο διάβολος. Να σου σφηνώση την ιδέα, ότι είσαι Άγιος, ώστε να σε κάμη μισητόν στο Θεό, διότι ο Θεός “υπερήφανους αντιτάσσεται, ταπεινούς δίνει χάριν”. Δεν υπάρχη χειρότερο πράγμα από την υπερηφάνεια, τον εγωισμό, την σκληροκεφαλιά, που αποκτούν όσοι βλέπουν παρόμοια όνειρα. Εκτός του ότι τα εκ Θεού όνειρα παρουσιάζονται συνήθως σε Αγίους, είναι πάντοτε ψυχωφελή και για σοβαρότατα ζητήματα. Είδε, βεβαίως, και ο ασεβής Ναβουχοδονόσορ Θεϊκό όνειρο, αλλά εκεί, λόγω της θέσεώς του σαν βασιλιάς, το όνειρό του είχε παγκόσμιο ενδιαφέρον.
Σκεφθήτε, λοιπόν, πόσο απατά τους διάφορους αφελείς ο διάβολος, που νομίζουν, ότι τα όνειρα τους είναι εκ του Θεού!
Όσα είναι εκ Θεού, όπως είπαμε, είναι ελάχιστα και παρουσιάζονται σε άγιες ψυχές. Αλλά και εκείνες δεν τα παραδέχονται αμέσως, όπως συνέβη στην περίπτωση της γερόντισσας Μοναχής Πελαγίας κατά την ανεύρεση της Εικόνας της Παναγίας της Τήνου.
Φέρνουμε σαν δεύτερο παράδειγμα την Εικόνα της Ελεήστριας, που βρέθηκε κατόπιν ονείρου στην Κορώνη της Μεσσηνίας. Αλλά να τι έγραφε σχετικώς για το ιστορικό της ευρέσεώς της, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος: “Η εύρεσις της Ιεράς Εικόνος εγένετο την 22α Ιανουαρίου 1897, κατόπιν οραμάτων ευσεβούς γραίας, καλουμένης Μαρίας Σταθάκη, της πρώτης σ’ αυτήν οπτασίας γίνηκε κατά μήνα Ιανουάριο του 1882”. Επομένως επί 15 χρόνια από το 1882 μέχρι το 1897, έβλεπε την Παναγία στο όνειρό της η γερόντισσα και είχε αμφιβολίες.
Συνεχίζει η Ιερά Σύνοδος στο έγγραφό της: “Φανερώθηκε σε μια κορασίδα, αυτή που την οδήγησε στον τόπο (η Θεοτόκος), υπέδειξε σαφώς τον τόπο, όπου η Εικόνα ήταν καταχωμένη, και έγινε άφαντη. Αυτή (το κορίτσι), μετά από λίγο συνήλθε από τον λήθαργο, και ξύπνησε , έδειξεν ακριβώς την κρύπτη με τον θησαυρό. Ανοίξαν αυτοί που ζητούσαν την Εικόνα και ήλθε στο φως η Θεία Εικόνα της Θεομήτορος”.
Συγκρίνατε τώρα την Θαυματουργική αυτή εύρεση της Εικόνας με το τόσα όνειρα, τα καθημερινά! Δεκαπέντε χρόνια επέμεναν τα οράματα της Ελεήστριας της Κορώνης, και η γραία που τα έβλεπε, δεν προέβαινε σε καμιά ενέργεια!! Πόσον προσεκτικοί πρέπει να είμαστε, για να μην γίνουμε παίγνια του διαβόλου … Εδώ πρέπει να είμαστε Θωμάδες …
5ον) Με τα όνειρα ο σατανάς βασανίζει τους ανθρώπους
Πράγματι! Πόσο τους βασανίζει καθημερινά! Ξυπνούν οι δυστυχείς το πρωί, όσοι προσέχουν στα όνειρα, χωρίς όρεξη για εργασία και βυθισμένοι σε σκέψεις. Είναι σχεδόν σαν παράλυτοι. Τρέχουν κατόπιν στους ονειροκρίτες, δεν συμφωνούν ποτέ αναμεταξύ τους! Έλεγε κάποιος συγγραφέας στους φίλους του στο καφενείο: “Τώρα θα πάω να γράψω ό,τι ψευτιές κατεβάσει το κεφάλι, για τους χαζούς”. Και όμως πολλοί έχουν τον ονειροκρίτη σαν Ευαγγέλιο.
Πόσοι περνούν πικραμένη τη ζωή τους επειδή βλέπουν δυσάρεστα όνειρα! Ένας αξιωματικός στο Τεπελένι κατά τον πόλεμο του 1940 ξυπνούσε κάθε πρωί μελαγχολικός και καταστεναχωρημένος. – Γιατί είσαι στεναχωρημένος, κύριε ταγματάρχα; τον ρωτούσαν.
-Αχ! απαντούσε, είδα απόψε στο όνειρό μου, πως μου έφυγε η βέρα από το χέρι. Πάει η γυναίκα μου… Κι έτσι περνούσε τις μέρες του στεναχωρημένος ώσπου να λάβη γράμμα από το σπίτι του. Αλλά, εν τω μεταξύ, έβλεπε και άλλα όνειρα, που προσπαθούσε να εξηγήση.
– Είδα βροχή απόψε, έλεγε, είναι κακό όνειρο. Είδα σταφύλια, κάτι θα μου συμβή. Είδα ζάχαρη, πίκρες θα έχω. Είδα που έτρωγα πικραμύγδαλα, θα πικραθώ από στενοχώριες. Κι έτσι ο δυστυχής ζούσε θλιμμένος και πικραμένος.
6ον) Ο σατανάς με τα όνειρα ενσπείρει διχόνοιες
Η χαρά του σατανά είναι να μας δημιουργή μαλώματα και έχθρες. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί τα όνειρα… Είναι πρώτης τάξεως μέσο. Βλέπει κανείς στο όνειρό του, για παράδειγμα, ότι έχασε ένα αντικείμενο και ότι το πήρε κάποιος. Αρχίζει τότε να τον υποπτεύεται και να είναι βαρύς απέναντί του, ενώ ο άλλος να είναι αθώος.
Επίσης, όταν χαλάση το συνοικέσιο της κόρης του και δη στον ύπνο του δυό γνωστούς να κρυφομιλούν, το παίρνει στα σοβαρά. Γι’ αυτό όταν ξυπνήση, τα βάζει εναντίον τους ότι αυτοί τα χάλασαν όλα. Κι έτσι αρχίζει μίσος άσπονδο μεταξύ ατόμων και οικογενειών.
Πόσοι δεν μισούνται και εχθρεύονται και μένουν ακοινώνητοι και χάνουν την ψυχή τους εξ αιτίας των ονείρων!
7ον) Εκθέτει και ρεζιλεύει τον άνθρωπον
Τα πονηρά πνεύματα χαίρονται, όταν κατορθώνουν με τα όνειρα να μας εκθέσουν και να μας ρεζιλέψουν. Πόσοι δεν επιχείρησαν ανασκαφές, για να βρουν θησαυρούς, που τους είδαν στον ύπνο τους, χωρίς κατόπιν να βρουν τίποτε και έτσι γελοιοποιήθηκαν;
Κάποιος αφελής κάθε τόσο κατέσκαβε γύρω – γύρω τα θεμέλια του Κάστρου των Ιωαννίνων, για να βρη τους θησαυρούς του Αλή Πασά. Έτσι έβλεπε στον ύπνο του.
Χαραστηριστικό όμως είναι και το πάθημα ενός σπουδαίου θεολόγου και Ιεροκήρυκος. Αυτός περιοδεύοντας έφθασε στον Πύργο της Πελλοπονήσου. Εκεί είδε στον ύπνο του ένα όνειρο ότι δηλαδή θα γίνει σεισμός. Τόσο ζωηρό ήταν, ώστε το πίστεψε και την άλλη μέρα το είπε στο κήρυγμά του. Και όντως έγινε σεισμός. Όταν όμως κατόπιν έφθασε στην Πάτρα, είδε πάλι στο όνειρο του, ότι θα γίνη και εκεί σεισμός. Όταν κήρυξε την επομένη στην πλατεία της πόλεως, είπε με πεποίθηση στο πλήθος, ότι θα γίνη σεισμός εκείνο το βράδυ στην Πάτρα. Αλλά τίποτε! Τον εξαπάτησε ο σατανάς. Διότι σεισμός δεν έγινε. Έγινε όμως καταγέλαστος ο θεολόγος, που είχε πιστέψει στο όνειρο!
Λίγο έλειψε να ξεγελασθώ και εγώ το 1943 στον καιρό της επικατάρατης Γερμανικής κατοχής. Θα μου επιτρέψεις αναγνώστα, να διηγηθώ αυτό το όνειρο, διότι είναι διδακτικότατο.
Είχα τότε συλληφθή και φυλακισθή από τους Γερμανούς. Βλέπω μέσα στη φυλακή στον ύπνο μου ένα πολύ ζωηρό όνειρο. Πως μπήκαν στη φυλακή οι Γερμανοί, για να μας εκτελέσουν, αλλά σιγά-σιγά κατόρθωσα να ξεφύγω και να γλυτώσω.
Την άλλη μέρα, πράγματι, ήλθε ο Διοικητής της Γκεστάπο μαζί με Γερμανούς στρατιώτες, όπως ακριβώς τους είχα ειδή στο όνειρο. Είχε βγή η απόφαση από τους Γερμανούς να μας εκτελέσουν. Μας έβαλαν στη γραμμή και μπροστά μας ένα πολυβόλο. Εμείς κάναμε το Σταυρό μας και περιμέναμε να μας ρίξουν, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν μας εξετέλεσαν. Εν τω μεταξύ όμως, μεσολάβησαν άλλα γεγονότα. Κι έπειτα από σαράντα ημέρες, με μύριους κινδύνους και αγώνες και κυρίως με τη Βοήθεια του Θεού, τους ξέφυγα και γλύτωσα. Αυτό το γεγονός το ανάφερα κατόπιν στον πνευματικό μου, ο οποίος μου είπε: “Πρόσεξε, να μη σου κάνη τίποτε ο σατανάς με τα όνειρα …”.
Τον άκουσα και από τότε δεν έδινα καμιά σημασία στα όσα όνειρα έβλεπα. Το 1947 όμως, ενώ κοιμόμουνα τη νύχτα σε μια επαρχία, είδα στο όνειρό μου ένα γνωστό μου θεολόγο να χειροτονήται Ιερέας. Ήταν τόσο ζωηρό το όνειρο, ώστε ξύπνησα. Αλλά ξανακοιμήθηκα, είδα πάλι το ίδιο όνειρο. Το πρωί κλονίσθηκα, μήπως ήταν αληθινό. Αλλά δεν ήθελα να σκεφθώ, ενθυμούμενος όσα μου είπε ο πνευματικός μου. Όταν όμως σε λίγο βγήκα από το σπίτι, συνάντησα ένα γείτονα, ο οποίος μου λέγει χαρούμενος: “Απόψε είδα στον ύπνο μου, ότι χειροτονείτο Ιερεύς ο γνωστός μας θεολόγος …”.
Τότε είπα μέσα μου, ότι όντως θα είχε χειροτονηθή! Σκέφθηκα ότι, εφ’ όσον το είδα εγώ και ο γείτονας συγχρόνως, ίσως θα έπρεπε να ήταν γεγονός. Ευτυχώς όμως που συνεκρατήθηκα και δεν του έστειλα συγχαρητήριο τηλεγράφημα, οπότε θα είχα ρεζιλευθή! Και το σπουδαίο είναι ότι μολονότι από τότε έχουν περάσει περισσότερα από 25 χρόνια, ο θεολόγος εκείνος δεν έχει ακόμη χειροτονηθή, ενώ εγώ χειροτονήθηκα!
8ον) Επιδιώκει να μας καταστρέψη σωματικά
Ο διάβολος πάντοτε προσπαθεί από τη σκοπιά του να κάμη κακό στον άνθρωπο, και αν είναι δυνατόν, να τον καταστρέψη. Προς αυτό τον σκοπό χρησιμοποιεί και τα όνειρα.
Όπως γράφει ο πολυγραφότατος και εναρετότατος αείμνηστος Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Γιαννακόπουλος, το 1950 κάποιος στην Καλαμάτα είδε στον ύπνο του, ότι θα γίνη σεισμός. Η πόλις αναστατώθηκε και πολλοί κάτοικοι διανυκτέρευσαν στο ύπαιθρο. Το πίστευσαν αυτό και οι χωρικοί. Μόλις το άκουσαν αυτό οι κοπέλες, κατέβασαν τις προίκες τους στα υπόγεια, για να γλυτώσουν από τον σεισμό, κι εκείνες έμειναν όλη τη νύκτα στο ύπαιθρο. Γελάσθηκαν όμως, διότι αντί να γίνη σεισμός, έγινε καταποντισμός!
Καταρρακτώδης βροχή έπεσε και όλες οι προίκες, που ήταν στα υπόγεια, καταστράφηκαν από τη πλημμύρα… Να τι παθαίνουν όσοι δίνουν σημασία στα όνειρα!
Αναφέρουμε και το τρομερό πάθημα του Γέροντος ασκητού Ήρωνος. Ο διάβολος τον ξεγέλασε με τα όνειρα και τον έριξε από το μεγάλο ύψος της αρετής, εις το βάθος του θανάτου. Έζησε ο Ήρων πενήντα χρόνια στην έρημο, ως ασκητής και έκανε μεγάλη σκληραγωγία και πολλή εγκράτεια. Αγωνιζόταν μόνος του στην έρημο. Είχε περάσει όλους τους άλλους στην άσκηση και τους αγώνες. Δεν πρόσεξε όμως από τις εισηγήσεις του διαβόλου και δεν έλεγε ό,τι έβλεπε στον ύπνο του και στους άλλους αδελφούς.
Ο σατανάς με τα όνειρα, στα οποία του έδινε εντολές ως Χριστός, προσπαθούσε να τον απομακρύνη από τους άλλους για να προχωρήση, δήθεν, αυτός πολύ στη νηστεία και στην αγιότητα. Ούτε και στην Εορτή του Αγίου Πάσχα δεν πήγαινε στην Εκκλησία. Και τούτο για να μη φάγη στην τράπεζα με τους Πατέρες όσπρια ή κάτι άλλο που παρέθεταν και χαλάση έτσι τη μεγάλη νηστεία, που είχε αποφασίσει με το μυαλό του (μάλλον με εισήγηση του διαβόλου) να τηρήση.
Έτσι σιγά-σιγά τον ξεγελούσε ο σατανάς επί πολύν καιρό. Και ένα βράδυ, τα μεσάνυχτα, του παρουσιάσθηκε ένας σατανάς, σαν Άγγελος. Ο δυστυχής Ήρων τον προσκύνησε σαν Άγγελο. Διατάχθηκε, λοιπόν, από αυτόν να πέση εκείνη την ώρα στο πηγάδι, για να δη και ο ίδιος, ότι δεν θα πάθη τίποτε, επειδή είχε μεγάλη αρετή και αγιότητα και κατά Θεόν αγώνες.
Πράγματι! Έχοντας πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη επειδή τα προηγούμενα όνειρα του έβγαιναν αληθινά, πήδησε στο πηγάδι. Έτυχε να τον αντιληφθούν αμέσως οι άλλοι τριγύρω Μοναχοί, οι οποίοι με πολύ κόπο τον έβγαλαν από το πηγάδι. Δυστυχώς όμως έζησε δύο ημέρες και την τρίτη πέθανε ο ασκητής! Έτσι με το να πιστεύη στα όνειρα έχασε και τούτη τη ζωή.
Άλλος πάλιν ξεγελιόταν από τον διάβολο με όνειρα και αποκαλύψεις, που όντως επαλήθευαν. Πολλές φορές παρουσιαζόταν στο δωμάτιό του ο σατανάς με τη μορφή Αγγέλου και του απεκάλυπτε πολλά πράγματα. Τακτικά έβλεπε στο δωμάτιό του φως. Με αυτόν τον τρόπο εξαπατήθηκε και πίστευσε σε απατηλά φαινόμενα. Κάποτε ο δυστυχής έλαβε διαταγή από το σατανά, τον οποίον νόμιζε Άγγελο, να σφάξη τον υποτακτικό του, προσφέροντας θυσία στον Θεό σαν τον Αβραάμ, για να έχη και αυτός την τιμή και τον μισθό του Αβραάμ! Τόσο ήταν τυφλωμένος, ώστε ετοίμασε το σχοινί να τον δέση και ακόνιζε την μάχαιρα για να τον σφάξη. Όταν όμως ο νέος είδε αυτές τις ασυνήθιστες ετοιμασίες και την προσπάθεια να τον δέση, υποψιάσθηκε και τρέχοντας γλύτωσε!
9ον) Επιδιώκει να μας πάρη την ψυχή
Με τα όνειρα ο σατανάς επιδιώκει να μας κερδίση τη ψυχή, ρίχνοντάς μας σιγά-σιγά στην αμφιβολία και στην αμαρτία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρουμε το πάθημα μιας κοπέλας, όπως μας το διηγήθηκε η ίδια: Ήταν άρρωστη για έξη χρόνια. Υπέφερε, αλλά οι γιατροί δεν της εύρισκαν τίποτα. Βλέπει όμως στον ύπνο της την Παναγία, που της είπε,- Θα πας αύριο στην τάδε συνοικία, τάδε δρόμο, τάδε αριθμό. Εκεί θα βρης μια σιδερένια εξώπορτα. Θα κτυπήσης και θα βγή κάποια γυναίκα, που έχει έλθει από την Πάτρα. Θα την ρωτήσης και αυτή θα σε οδηγήση πού να πας να γιατρευτής!
Επήγε. Βρήκε πράγματι την οδό, τον αριθμό, την σιδερένια πόρτα και τη γυναίκα από την Πάτρα, όπως ακριβώς είχε δει στον ύπνο της. Αυτή της συνέστησε έναν που μπορούσε να την κάνη καλά. Πράγματι, πήγε και τον συνάντησε. Φαινόταν σοβαρός, ευσεβής και είχε στο σπίτι του πολλές εικόνες Αγίων.
Ήταν όμως μάγος μεταμφιεσμένος. Της είπε κατ’ αρχή να κάνη μερικά πράγματα και να ξαναπάη. Η κοπέλα πήγε επανειλημμένος, είδε δε και κάποια καλλιτέρευση. Αυτό την έκανε να του δώση την εμπιστοσύνη της. Τότε εκείνος της πρότεινε, ότι έπρεπε να πράξη με αυτόν την ανήθικη αμαρτία, για να γίνη τελείως καλά. Και της επιτέθηκε μάλιστα … Ευτυχώς η κοπέλα είχε φόβο Θεού! Ανέστη, έφυγε, και έτσι σώθηκε.
Πόσες όμως άλλες τις παρασύρει με τα όνειρα ο σατανάς! Τις ρίχνει στην αμαρτία και δεν το λέγουν σε κανένα! Δεν το μαθαίνει κανείς, παρά μονάχα ο Θεός. Και θα έλθη η Ημέρα της Κρίσεως, οπότε θα δώσουν λόγο και θα κολασθούν. Άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός του σατανά.
Στον Ευεργετινό, αναφέρεται, ότι ένας Μοναχός έδινε προσοχή στα όνειρα. Είδε λοιπόν στον ύπνο του ένα όνειρο, από το σατανά προφανώς, ότι θα ζήση πολλά χρόνια. Γι’ αυτό άρχισε να μαζεύη χρήματα για να έχη να ζήση με αυτά τα πολλά χρόνια της ζωής του. Αμέλησε τον πνευματικό αγώνα και επεδόθηκε στις εργασίες με την σκέψη, ότι έχει πολύ καιρό μπροστά του για να κοιτάξη την ψυχή του. Ξαφνικά όμως, ο δυστυχής απέθανε και άφησε τα χρήματα του να τα ξοδέψουν άλλοι. Αυτός ο ταλαίπωρος έφυγε με τη φιλαργυρία του. Και ασφαλώς έχασε την ψυχή του.
Γι’ αυτό εμείς ουδέποτε να δίνουμε σημασία στα όνειρα, οπότε θα είμαστε ασφαλείς.
ΜΕΡΟΣ Β΄: ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ
Εκτός των ονείρων έχουμε και τα οράματα. Αυτά λέγονται και οράσεις και οπτασίες.
Τι είναι τα οράματα; Όραμα είναι, όταν βλέπη ο άνθρωπος υπερφυσικά πράγματα, όχι στον ύπνο του όπως συμβαίνει στο όνειρο, αλλά στον ξύπνιο του, ξύπνιος. Λειτουργούν στο όραμα τελείως οι αισθήσεις του ανθρώπου.
Και για τα οράματα ισχύουν, όσα ακριβώς γράφτηκαν για τα όνειρα. Και τα οράματα προέρχονται από τον Θεό, αλλά επίσης και από τον σατανά.
1ον) ΟΡΑΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Τα εκ Θεού οράματα παρουσιάζονται συνήθως σε ενάρετους ανθρώπους και Αγίους και για ζητήματα σοβαρά που έχουν σχέση με την πίστη και την σωτηρία των ψυχών.
Ιδού μερικά:
Το όραμα του Αγίου Αντωνίου
Τέτοιο εκ Θεού όραμα είναι εκείνο, που είδε ο Άγιος Αντώνιος, όταν καθόταν στο βουνό και συζητούσε με τους μαθητές του. Είδε ξαφνικά να ανεβαίνη στους ουρανούς μια ολόλευκη ψυχή. Τη στιγμή εκείνη γινόταν μεγάλη χαρά στον ουρανό. Έβλεπε τους Αγγέλους να πανηγυρίζουν. Σηκώθηκε αμίλητος ο Αντώνιος και κοίταξε εκστατικός τον ουρανό. Μακάριζε εκείνη τη ψυχή, που βάδιζε για την αιώνια χαρά του ουρανού και παρακαλούσε μυστικά το Θεό να του φανερώση σε ποιoν ανήκε η λυτρωμένη εκείνη ψυχή.
Τότε άκουσε μια φωνή από τον ουρανό που του είπε: “Αυτή είναι η ψυχή του Αμμούν”.
Ο Αμμούν ήταν ασκητής στην έρημο της Νιτρίας, η οποία βρισκόταν δεκατρείς ημέρες πεζοπορία από το ερημητήριο του Μεγάλου Αντωνίου. Ο Αμμούν ήταν ενάρετος ασκητής και είχε μεγάλη πίστη στο Θεό. Κάποτε μάλιστα, με τη δύναμη της πίστεώς του, είχε περπατήση πάνω στο νερό του ποταμού και πέρασε αντίπερα, χωρίς να βραχούν καθόλου τα πόδια του.
Οι μαθητές του Οσίου Αντωνίου, μόλις τον είδαν έτσι να χαίρεται και να θαυμάζη, τον ρώτησαν: – Τι συμβαίνει; Βλέπεις τίποτε; Ακούς τίποτε;
Και ο μέγας ασκητής τους είπε: – Την ώρα αυτή κοιμήθηκε ο Αμμούν, ο συνασκητής και φίλος μου!
Οι μαθητές του εντυπωσιάσθηκαν. Σημείωσαν όμως την ημέρα αυτή και την ώρα, που είδε ο Άγιος ξύπνιος το όραμα.
Ύστερα από τριάντα ημέρες, έφθασαν στο ερημητήριο του Αγίου μερικοί Μοναχοί από τη Νιτρία και ανέφεραν την ημέρα και την ώρα του θανάτου του ασκητού Αμμούν.
Κατάλαβαν όλοι, ότι ο Αμμούν είχε πεθάνει την ημέρα, που ο Άγιος Αντώνιος έβλεπε την ψυχή του ολόλευκη ν’ ανεβαίνει στον ουρανό.
Και όλοι, όσοι μάθαιναν αυτά, χαίρονταν και θαύμαζαν τον μεγάλο ασκητή της ερήμου Αντώνιο.
Το όραμα του Μεγάλου Βασιλείου
Επίσης πολύ παραστατικό είναι το όραμα, που είδε ο Μέγας Βασίλειος…
Κάποτε ο ασεβής αυτοκράτορας Ιουλιανός εξεστράτευσε προς τα μέρη της Περσίας. Πέρασε όμως και από την Καισάρεια. Ειδοποίησε προτήτερα τον Μέγα Βασίλειο να βγη και να παραδώση το χρυσάφι της Εκκλησίας. Ο Βασίλειος τον είχε γνωρίσει στην Αθήνα, όταν ήταν φοιτητής, και βγήκε με τον λαό να τον υποδεχθή. Προσέφερε όμως στην βασιλική ακολουθία, αντί για χρυσάφι που ζήτησε ο Ιουλιανός, τρία κριθαρένια ψωμιά!
Ο Ιουλιανός, γεμάτος από οργή, δέχτηκε τα ψωμιά και είπε στους δούλους του, να αντιπροσφέρουν στον Επίσκοπο, χόρτο και σανό, που τρώνε τα ζώα. Μόλις είδε ο Άγιος την περιφρόνηση και την προσβολή του Βασιλιά του είπε:- Εμείς Βασιλιά, επειδή απαίτησες να σου προσφέρουμε, σου δώσαμε από εκείνο που εμείς τρώμε. Και συ μας προσφέρεις από αυτό που τρώγεις.
Ο Ιουλιανός γεμάτος πάθος κι εκδίκηση είπε στον Άγιο: – Τώρα δέξου την δωρεά αυτή και όταν επιστρέψω από την Περσία νικητής, τότε τη μεν πόλη θα κατακαύσω, τον δε από εσένα απατώμενο λαό θα αιχμαλωτίσω, διότι τους θεούς, τους οποίους εγώ προσκυνώ, ο λαός αυτός ατιμάζει. Εσύ θα λάβης την πρέπουσα αμοιβή…
Ο Μέγας Βασίλειος ήξερε τον άγριο εγωισμό του Ιουλιανού και τον βίαιο και παράλογο χαρακτήρα του. Γνώριζε επίσης καλά, ότι εκείνα που είπε, δεν ήταν απλώς απειλή, αλλά απόφαση. Κάλεσε, λοιπόν, τον λαό και του είπε τον κίνδυνο που περίμενε την πόλη, μόλις θα επέστρεφε ο Ιουλιανός. Συμβούλεψε έπειτα όλους να συγκεντρώσουν χρήματα, χρυσαφικά κι ασημικά, και να τα έχουν έτοιμα για να τα πετάξουν μπροστά στο δρόμο, απ’ όπου θα περνούσε επιστρέφοντας ο Ιουλιανός. – Έτσι, τους είπε, καθώς είναι φιλοχρήματος, θα καταπραϋνθή και δεν θα πραγματοποιήση την απειλή του.
Οι κάτοικοι της Καισάρειας έδωσαν τότε άφθονα χρήματα, χρυσαφικά και ασημικά. Ο Άγιος Βασίλειος τα συνγκέντρωσε και κατέγραψε σε κατάσταση ό,τι είχε δώσει ο καθένας.
Όταν πλησίαζε ο καιρός της επιστροφής του Ιουλιανού, κάλεσε ο Άγιος πλήθος Χριστιανών από άνδρες, γυναίκες και παιδιά και τους είπε, να νηστεύσουν τρεις ημέρες. Έπειτα τους πήρε και ανέβηκε μαζί τους στο όρος της Καισάρειας , που ονομάζεται Δίδυμο. Εκεί ήταν ο Ναός της Παναγίας.
Πάνω στο βουνό αυτό όλοι οι Χριστιανοί έκαναν τρεις Ολονυκτίες και προσευχήθηκαν θερμά. Παρακάλεσαν από το βάθος της καρδιάς τους την Παναγία, ν’ αλλάξη το μυαλό του εκδικητικού αυτοκράτορα.
Εκεί όμως, καθώς ο Ιεράρχης προσευχόταν μαζί με το λαό, είδε κάτι θαυμαστό: Είδε ένα πλήθος Αγγέλων, μια ουράνια στρατιά, να κυκλώνει το όρος. Στο μέσον είδε μια γυναίκα να κάθεται σε θρόνο λαμπερό! Ήταν η Παναγία.
Κάποια στιγμή η Παναγία μίλησε στους Αγγέλους που την υπηρετούσαν και τους είπε:
– Καλέστε μου τον Μερκούριο και πέστε του να πάη να κτυπήση τον εχθρό του Υιού μου, τον Ιουλιανό.
Έκπληκτος βλέπει τότε ο Μέγας Βασίλειος, να καταφθάνει αμέσως ο Μάρτυς Μερκούριος, φέροντας τα όπλα του, να παίρνει θεία προσταγή και να φεύγη!
Μετά την οπτασία αυτή, κατέβηκε ο Άγιος με τους άλλους στην πόλη. Εκεί ήταν ο Ναός του Μεγαλομάρτυρος Μερκουρίου, στον οποίο βρίσκονταν το Λείψανο και τα όπλα του.
Ο Μερκούριος μαρτύρησε στην Καισάρεια επί της βασιλείας των αυτοκρατόρων Βαλερίου και Βαλεριανού…
Ο Άγιος Βασίλειος μπήκε στο Ναό. Είδε όμως έκπληκτος, ότι έλειπαν και το λείψανο και τα όπλα του Μάρτυρος! Ρώτησε τον Σκευοφύλακα της Εκκλησίας και εκείνος τα έχασε. Δεν ήξερε τίποτα.
Κατάλαβε τότε ο Μέγας Βασίλειος, ότι ήταν αληθινό το όραμα.
Την ημέρα εκείνη, όπως έγινε γνωστό σε λίγο, σκοτώθηκε ο Ιουλιανός και είπε ξεψυχώντας: “Νενίκηκας με, Ναζωραίε”.
Αυτά τα οράματα προέρχονται εκ Θεού.
2ον) ΟΡΑΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ
Έχουμε όμως οράματα και εκ του σατανά. Ο σατανάς, όπως λέγει ο Aπόστολος Παύλος: “Μετασχηματίζεται και σε άγγελο φωτός”. Παρουσιάζεται με μορφή Aγίου ή της Παναγίας ή ως φως και δίνει εντολές, φαινομενικά Άγιες, με απώτερο όμως σκοπό να εξαπατήση και παραπλανήση τον άνθρωπο. Δίνει λύσεις παραπλανητικές και πείθει τους εύπιστους.
Στην εποχή μας συμβαίνουν πολλά τέτοια στις λεγόμενες οραματίστριες, οι οποίες συνήθως είναι μέντιουμ και όργανα του σατανά. Αυτές χρησιμοποιούν πολλές φορές και την απάτη εκτός από τη βοήθεια του σατανά.
Προ ετών, κάποια ψευτοαγία είχε αναστατώσει την Αθήνα με ένα φως που φαινόταν στο Αιγάλεω, όταν αυτή δήθεν προσεύχετο. Επρόκειτο όμως περί απάτης και αγυρτίας, που καμιά σχέση δεν είχε με Θεϊκά οράματα.
Εκτός όμως των αγυρτιών, έχουμε και πραγματικά οράματα, που προέρχονται εκ του σατανά. Σκοπός του σατανά είναι να παραπλανήση τους ανθρώπους.
Το 1953 έγραψαν οι εφημερίδες μακρόστηλα άρθρα, για τις εμφανίσεις της Αγίας Παρασκευής, σε κάποια κοπέλα εικοσάχρονη στην Αιτωλοακαρνανία. Παρουσιαζόταν σ’ αυτήν η Αγία Παρασκευή, δήθεν, και της έδινε εντολή να κατασκευάσουν εικονοστάσιο, να μετανοήσουν οι χωρικοί κλπ. Όλοι οι ανθρώποι των χωριών εκείνων πίστεψαν, ότι όντως αυτή, που ενεφανιζόταν, ήταν η Αγία Παρασκευή.
Σε μια εμφάνιση έλαβεν εντολή να πη στους χωρικούς να μεταβούν όλοι μαζί στην Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, ενός κοντινού χωριού. Συγχρόνως έχασε και τη λαλιά της και συνεννοείτο γραπτώς.
Πράγματι ξεκίνησε με πολυάριθμη συνοδεία χωρικών και μετέβη στο χωριό. Ο Ιερέας όμως του χωριού εκείνου, ο οποίος ήταν ευσεβέστατος, δεν παρεσύρθη καθώς και πολλοί άλλοι ευσεβείς. Όταν μπήκαν στην Εκκλησία αυτή πήγε στην ωραία Πύλη, σαν να ήταν Αρχιερέας, απήγγειλε το ” Πιστεύω” (λύθηκε η αφωνία της) και κατόπιν κήρυξε στους ανθρώπους να μετανοήσουν. Τι και αν ο Απόστολος Παύλος δεν επιτρέπει στις γυναίκες να κηρύττουν στην Εκκλησία!! Αυτή νόμιζε τον εαυτό της ανώτερο!!
Κατόπιν στράφηκε σε κάποιον και του είπε: – Εσύ γιατί δεν εξομολογείσαι; Εξομολογήθηκες μόνο προ τριάντα ετών σε ένα χωριό της Ανατολικής Μακεδονίας (και το ονόμασε), όταν ήσουνα στρατιώτης.
Εκείνος τα έχασε μπροστά στην αποκάλυψη αυτή, διότι το είχε ξεχάσει.
Έπειτα από το θαυμαστό αυτό γεγονός, όλοι έδωσαν πίστη σ’ αυτήν, ότι όντως της φανερώνεται η Αγία Παρασκευή. Από την Αμερική, που διάβασαν στις εφημερίδες, της έστελναν συνεχώς χρηματικά ποσά.
Μετά από έξι μήνες, πήγε με τους γονείς της σε παρακείμενη πόλη. Οι γονείς της, όταν έμαθαν ότι εγώ βρισκόμουν εκεί, της πρότειναν να με συμβουλευτούν. Αυτή δυστροπούσε. Στην επιμονή όμως των γονιών της ήλθε. Της ανέπτυξα τότε, ότι τα οράματα αυτά είναι εκ του σατανά και να προσέξη, διότι κάτι κακό θα της κάνει ο σατανάς. Δυστυχώς δεν θέλησε ν’ ακούση. Και … (άκουσον – άκουσον) την Μεγάλη Εβδομάδα απήγαγε κάποιον νέον και μετέβη στην Μητρόπολη, ζητώντας άδεια να στεφανωθή την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής (ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ – Η ΠΙΟ ΠΕΝΘΙΜΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ) !!! Έτσι της είχε πη να πράξη η Αγία Παρασκευή…
Δύο χρόνια από τότε οι εφημερίδες των Αθηνών ασχολούνταν με άλλα οράματα, που συνέβαιναν στην ορεινή Ναυπακτία σε κάποια νέα. Αυτή έβλεπε, δήθεν, την Παναγία και ελάμβανε διάφορες εντολές, να κηρύξη στον κόσμο μετάνοια κλπ., κλπ.
Μια Κυριακή στο Αγρίνιο, προτού ανέλθω στον άμβωνα να κηρύξω, μου έφερε ο Πρόεδρος του χωριού της έγγραφο μακροσκελές, υπογεγραμμένο από τον Ιερέα, τον διδάσκαλον, και από αυτόν, να το διαβάσω στο πολυπληθές ακροατήριο κατ’ εντολή της εμφανιζομένης Παναγίας στο όραμα της νέας. Αρνήθηκα και τους είπα, φυσικά, τα δέοντα.
Σε λίγους μήνες ήλθε στο εξομολογητήριό μου μεταξύ των άλλων εξομολογουμένων και η ίδια η νέα και εξομολογήθηκε. Πράγματι, ήταν πολύ σεμνή και ενάρετη κοπέλα.
Μετά την εξομολόγηση, όταν θα έφευγε, μου λέγει: – Εγώ Πάτερ, βλέπω την Παναγία.
– Α! Εσύ είσαι; Πώς την βλέπεις; Την ρώτησα.
– Σαν μια γυναίκα μαυροφόρα.
– Την έχεις δη πολλές φορές;
– Καμμιά δεκαριά.
– Και τι σου λέγει;
– Την πρώτη φορά ήταν Κυριακή απόγευμα, και έψαχνα να βρω ένα πρόβατο, που έχασα από το κοπάδι μου. Την είδα ξαφνικά μπροστά μου και μου είπε: – Εγώ είμαι η Παναγία. Να πας στο χωριό αυτή την ώρα που οι χωρικοί εργάζονται και φτιάχνουν το δρόμο και να τους πης να σταματήσουν γιατί είναι Κυριακή.
– Πράγματι πήγα, τους το είπα και σταμάτησαν.
Άλλη μια φορά ήταν παραμονές Χριστουγέννων και μου είπε:- Να πης στους χωρικούς, ότι φέτος τα Χριστούγεννα πέφτουν Παρασκευή και να μην αρτυθή κανείς. Δεν κάνει.
Και πράγματι, το χωριό όλο νήστεψε την ημέρα των Χριστουγέννων.
– Δεν βλέπεις, παιδί μου, της είπα, πως είναι ο σατανάς και όχι η Παναγία; Υπάρχει καλλίτερο πράγμα από την εργασία αυτή, που έκαναν οι χωρικοί και έφτιαχναν αγαπημένοι το κοινωφελές έργο, το δρόμο; Ο σατανάς όμως ήθελε να μην κάμουν αυτό το έργο, αλλά να κάθονται στα καφενεία, να χαρτοπαίζουν και να βλασφημούν.
Εξ άλλου πού ακούστηκε να νηστεύουν οι Χριστιανοί την χαρμόσυνη ημέρα των Χριστουγέννων; Καταλαβαίνεις, ότι πρόκειται περί σατανά; Όταν λοιπόν την ξαναδής να πης; Είσαι ο σατανάς και να κάμης το Σταυρό σου.
– Μα πάτερ, δεν μου λέγει κακό. Μου λέγει να βγω να κηρύξω να μετανοήσουν.
– Και συ να πής: “Αν ήταν να κηρύττω, θα με έκαμνε ο Θεός άνδρα, Ιερέα, Ιεροκήρυκα, Δεσπότη και θα μάθαινα γράμματα”. Γι’ αυτό να σε αφήση ήσυχη και να έλθη σε μένα.
Επειδή όμως είχε καλή διάθεση, παραδέχθηκε, τις συμβουλές, ησύχασε και δεν της έφερε μεγαλύτερη ζημιά ο σατανάς.
Σκοπός του σατανά είναι, πώς να βλάψη ψυχικώς τον άνθρωπο με τα διάφορα οράματα και να τον στείλη στην αιώνια κόλαση. Αυτό φαίνεται καθαρά από το εξής παράδειγμα:
Κάποιος ασκητής από τη Μεσοποταμία έδειξε μεγάλη εγκράτεια. Επί πολλά έτη έζησε έγκλειστος μέσα σε ένα κελλί, αγωνιζόμενος. Γελάσθηκε όμως από τα όνειρα αν και είχε ξεπεράσει όλους τους Μοναχούς στην Άσκηση. Θέλοντας να τον ξεγελάση και να τον πλανήση ο διάβολος, πολλές φορές του παρουσίαζε όνειρα που έβγαιναν αληθινά. Και τούτο για να τον καταφέρη να δεχτή και την τελική πλάνη που θα τον οδηγούσε στην απώλεια.
Του παρουσίασε λοιπόν μπροστά του κάποτε όλους τους Χριστιανούς και τους Αποστόλους. Ήταν μαύροι, σκοτεινοί, ντροπιασμένοι, λυπημένοι και κλαίοντες. Του παρουσίασε επίσης από το άλλο μέρος και τους Ιουδαίους, με τον Μωυσή και τους Προφήτες. Αυτούς τους έβλεπε λαμπρούς, μέσα σε έκπλαγον φως, που ζούσαν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Αν θέλης, του λέγει τότε που του παρουσιάσθηκε ως Χριστός, να πετύχης τη χαρά και την ευτυχία των Ιουδαίων και όχι την δυστυχία και το πένθος των Χριστιανών, πρέπει να περιτμηθής και να γίνης Εβραίος.
Πράγματι, ο δυστυχής περιετμήθη και έγινε Εβραίος!!! Και, φυσικά έχασε την ψυχή του!
Ιδού που οδηγούν τα οράματα.
Συμπέρασμα
Εσύ αναγνώστη, που είχες την υπομονή να διαβάσης αυτά, είδες πόθεν προέρχονται τα όνειρα και ποιες είναι οι αιτίες και οι πηγές τους. Τρεις είναι: “Η φυσική, η Θεϊκή και η δαιμονική”.
Όσα λοιπόν όνειρα προέρχονται από φυσικά αίτια, μας είναι αδιάφορα. Είναι σαν ένα είδος κινηματογράφου … αλλά ας μην τα αφήνουμε ανεξέλεγκτα. Διότι, αν κάποιος δεν προσέξη κατά τη διάρκεια της ημέρας και διαβάζει ανήθικα βιβλία, ή βλέπει στον κινηματογράφο ή αλλού άσεμνα θεάματα, τότε και τη νύκτα βλέπει αισχρά και βρωμερά όνειρα και έχει ευθύνη ενώπιον του Θεού και θα δώση λόγο την Ημέρα της Κρίσεως.
Όσον αφορά τα εκ Θεού όνειρα, αυτά είναι σπανιότατα και παρουσιάζονται σε ευσεβείς και Άγιους για σοβαρότατα και ψυχωφελή ζητήματα. Είναι τόσο σπάνια τα εκ Θεού όνειρα, ώστε είναι απίθανο να δη κανείς έστω και ένα στη ζωή του. Θα είναι ασφαλισμένος και σίγουρος ο άνθρωπος, εάν ουδέποτε τα προσέχη.
Μόνο λοιπόν τα εκ του σατανά προερχόμενα, τα δαιμονικά είναι πολυάριθμα. Με αυτά ο σατανάς έχει σκοπό να μας παραπλανήση, να μας εξάψη τη φαντασία, να μας καλλιεργήση μίση και έχθρες, να μας ρεζιλέψη, να μας κλονίση την πίστη, να μας κάνη να περνούμε δυστυχισμένοι τις μέρες μας, να μας βυθίζει σε αμφιβολίες, να μας δημιουργεί ψευδαισθήσεις, να μας υποβάλλει να πιστεύουμε ότι επικοινωνούμε με τον Χριστό την Παναγία και πολλά άλλα. Και τέλος, το χειρότερο, να μας εξαπατά, για να χάσουμε την αθάνατη ψυχή μας.
Το συμπέρασμα λοιπόν, απ’ όλα αυτά είναι:
Για να είσαι ασφαλής, μην δίνεις ποτέ σημασία στα όνειρα.
Αν θέλης, βεβαίως! Αν δεν θέλης, εσύ θα βγεις ζημιωμένος. Και η ζημιά ίσως θα είναι ανεπανόρθωτη. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Δ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ + Αρχιμανδρίτου
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ (ΠΩΣ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ)
ΑΘΗΝΑΙ 1989
