Η εξομολόγηση είναι ένα από τα επτά θεοΐδρυτα μυστήρια
της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Είναι μάλιστα υποχρεωτικό μυστήριο,
πράγμα που δηλώνει την αναγκαιότητα της για την πνευματική
καλλιέργεια και τη σωτηρία του ανθρώπου. Με αυτό το μυστήριο
ο Θεάνθρωπος Κύριος χαρίζει ανεκτίμητα δώρα σε κάθε
εξομολογούμενο. Ας τα δούμε με συντομία ευθύς αμέσως:
Συμφιλίωση με τον Θεό
Mε τις αμαρτίες μας παροργίζουμε το Θεό, βλάπτουμε τις
Πανάγιες πληγές του Εσταυρωμένου Λυτρωτού μας και
λυπούμε το Πανάγιο Πνεύμα. Έτσι αποξενωνόμαστε από
το Θεό και γινόμαστε εχθροί του. Για να συμφιλιωθούμε
μαζί Του, πρέπει να καταθέσουμε στα πόδια του Εσταυρωμένου
τις αμαρτίες μας. Αυτό γίνεται μόνο στο φιλανθρωπότατο
μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως.
Άφεση των αμαρτιών
Ο φιλάνθρωπος Κύριος και Θεός μας, ο Ιησούς Χριστός,
την ημέρα που αναστήθηκε, ίδρυσε το σωτήριο μυστήριο
της εξομολογήσεως λέγοντας στους μαθητές του:
«Λάβετε πνεύμα άγιονž αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται
αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται» (Ιωαν. κ, 22-23).
Έτσι, έδωσε την εξουσία στους Αποστόλους και στους
διαδόχους αυτών, επισκόπους και ιερείς, να παρέχουν την
πολυπόθητη άφεση των αμαρτιών στους
μετανοημένους ανθρώπους.
Απελευθέρωση από τα ασφυκτικά δεσμά της αμαρτίας
και των παθών και από την τυραννική εξουσία του
ανθρωποκτόνου διαβόλου και των μισανθρώπων δαιμόνων.
Ο Κύριος είπε: «Πας ο ποιών την αμαρτίαν, δούλος εστιν της
αμαρτίας», «Εάν ουν ο Υιός υμάς ελευθερώση, όντως ελεύθεροι
έσεσθε» (Ιωαν. δ, 34,36).
Απαλλαγή από τις ψυχοφθόρες ενοχές και από τις
βασανιστικές τύψεις της συνειδήσεως που κάνουν τη
ζωή μας αφόρητη και γεμίζουν τις νευρολογικές κλινικές.
Ανακούφιση και ανάπαυση
Ο Κύριος μας είπε: «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και
πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω ημάς» (Ματθ. ια, 28).
Τι κρίμα, να υπάρχει τέτοιος Σωτήρας και οι άνθρωποι να
πηγαίνουν σε άλλους φωτισμένους δήθεν σωτήρες για να
βρουν την ανάπαυση της ψυχής τους.
Ειρήνη
Πολλοί άνθρωποι ομολογούν ότι βρήκαν την ειρήνη
και τη γαλήνη της ψυχής τους, όταν πήγαν και εξομολογήθηκαν
με ειλικρίνεια τις αμαρτίες τους. Έτσι βεβαιώνεται ο
λόγος του Κυρίου μας: «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην
την εμήν δίδωμι υμίν.ž ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν,
εγώ δίδωμι υμίν» (Ιωαν. δ, 22).
Χαρά
Ο πρώτος λόγος του Αναστάντος Κυρίου μας προς τις Μυροφόρες
γυναίκες ήταν: «Χαίρετε». Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας
Ντοστογιέφσκι στα εφηβικά του χρόνια ήταν άθεος.
Όταν συνήλθε, πήγε να εξομολογηθεί και κατόπιν γεμάτος
ευγνωμοσύνη δήλωσε: «εξομολογήθηκα σε ένα Ρώσο παπά
και παράδεισος χαράς φύτρωσε μέσα στην ψυχή μου».
Ελπίδα
Ο αμαρτωλός άνθρωπος ζει μέσα στο σκοτάδι και την
απελπισία. Όταν όμως πάρει την απόφαση ν’ αλλάξει ζωή και
να μετανοήσει, τότε η ψυχή του γεμίζει από το φως και την
ελπίδα που του χαρίζει ο Πανάγαθος και Παντοδύναμος
Χριστός. Τότε όσες δυσκολίες κι αδιέξοδα συναντήσει στη
ζωή του, τις ξεπερνά με την ελπίδα στην άπειρη Χάρη και
στην καταπληκτική πρόνοια του Θεού.
Δύναμη
Κάθε φορά που εξομολογείται ο άνθρωπος, παίρνει μεγάλη
δύναμη να συνεχίσει το δύσκολο πνευματικό του αγώνα.
Ξέρει ότι δεν παλεύει μόνος κατά του παλαιού εαυτού του,
κατά του αμαρτωλού κόσμου και κατά του διαβόλου, αλλά
έχει μαζί του Αυτόν που νίκησε το διάβολο, την αμαρτία
και το θάνατο.
Γνώση του θελήματος του Θεού
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν γνωρίζουμε το
θέλημα του Θεού. Το εξομολογητήριο είναι διδασκαλείο του
θελήματος του Θεού. Ο πνευματικός μας πατέρας, ο
σοφός μας δάσκαλος και εμείς οι υπάκουοι και ταπεινοί
μαθητές. Καλό είναι, όταν δεν καταλαβαίνουμε κάτι από το
λόγο του Θεού, να μην προσπαθούμε με το φτωχό μας μυαλό
να το καταλάβουμε, διότι μπορεί να πλανηθούμε, αλλά να
ρωτάμε τον πνευματικό μας πατέρα να μας το εξηγήσει.
Μετάδοση της πείρας του πνευματικού
Ο πνευματικός μας πατέρας έχει αποκτήσει πείρα από τον
προσωπικό του αγώνα, από τη μελέτη της Αγίας Γραφής και
των έργων των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας και
από την εξομολόγηση πολλών ανθρώπων. Αυτή η πείρα
μεταδίδεται σε μας λίγο-λίγο κάθε φορά που εξομολογούμεθα.
Γι΄ αυτό και μόνο πρέπει να νιώθουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη
προς τον πνευματικό μας πατέρα.
Καθοδήγηση σωστή
Ο πνευματικός αγώνας δεν είναι εύκολο πράγμα. Αν κάποιος
κάνει το λάθος να αγωνιστεί όπως αυτός νομίζει, σίγουρα
θα πλανηθεί και θα πέσει πτώσιν οικτράν. Γι΄ αυτό μας χρειάζεται
έμπειρος και φωτισμένος από το Θεό καθοδηγητής. Αυτός θα
είναι ο πνευματικός μας πατέρας, τον οποίο πρέπει να τον
ακούμε με πολλή προσοχή και σεβασμό. Η υπακοή μας σ΄ αυτόν
πρέπει να είναι ακριβής και αδιάκριτη.
Φωτισμός του νου και της καρδιάς
Οι αμαρτίες θολώνουν και σκοτίζουν το νου και την καρδιά
του ανθρώπου. Όταν όμως ο άνθρωπος εξομολογείται συχνά
και τακτικά, η χάρις του Αγίου Πνεύματος διώχνει τη θολούρα
και το σκοτάδι από το νου και την καρδιά του και χαρίζει
άπλετο φως, ώστε ο άνθρωπος να βλέπει, να σκέπτεται και να
ενεργεί σοφά και συνετά, σύμφωνα με το θέλημα του
Αγίου Τριαδικού Θεού μας.
Ασφάλεια
Η υπακοή στον πνευματικό ασφαλίζει, διαφυλάττει και
διασώζει από πολλούς κινδύνους τον εξομολογούμενο.
Αυτό βεβαιώνει η υπακοή πολλών καλών υποτακτικών,
αλλά και η ανυπακοή κάποιων άλλων, οι οποίοι πολλά
έπαθαν εξ αιτίας της ανυπακοής τους.
Συμμετοχή στο μέγιστο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας
Όποιος εξομολογείται τακτικά, μπορεί με την ευλογία του
πνευματικού του και να κοινωνεί τακτικά. Όποιος όμως δεν
εξομολογείται, δεν επιτρέπεται να κοινωνεί και καλά
θα κάνει να μην μεταλαμβάνει ούτε τη Μεγάλη Πέμπτη,
διότι για μεν τους μετανοημένους και εξομολογημένους η
Θεία Κοινωνία είναι φως, για δε τους αμετανοήτους και
ανεξομολογήτους είναι φωτιά.
Βλέπετε, αγαπητοί μου, πόσο μεγάλα δώρα μας
χαρίζει ο Χριστός με την εξομολόγηση; Ας προσερχώμεθα,
λοιπόν, ειλικρινά μετανοημένοι και όσο το δυνατόν
συχνότερα σ’ αυτό το μυστήριο, για να έχουμε την ευλογία
και την προστασία του Χριστού στη ζωή μας και να κ
ληρονομήσουμε τη βασιλεία του Θεού.
της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Είναι μάλιστα υποχρεωτικό μυστήριο,
πράγμα που δηλώνει την αναγκαιότητα της για την πνευματική
καλλιέργεια και τη σωτηρία του ανθρώπου. Με αυτό το μυστήριο
ο Θεάνθρωπος Κύριος χαρίζει ανεκτίμητα δώρα σε κάθε
εξομολογούμενο. Ας τα δούμε με συντομία ευθύς αμέσως:
Συμφιλίωση με τον Θεό
Mε τις αμαρτίες μας παροργίζουμε το Θεό, βλάπτουμε τις
Πανάγιες πληγές του Εσταυρωμένου Λυτρωτού μας και
λυπούμε το Πανάγιο Πνεύμα. Έτσι αποξενωνόμαστε από
το Θεό και γινόμαστε εχθροί του. Για να συμφιλιωθούμε
μαζί Του, πρέπει να καταθέσουμε στα πόδια του Εσταυρωμένου
τις αμαρτίες μας. Αυτό γίνεται μόνο στο φιλανθρωπότατο
μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως.
Άφεση των αμαρτιών
Ο φιλάνθρωπος Κύριος και Θεός μας, ο Ιησούς Χριστός,
την ημέρα που αναστήθηκε, ίδρυσε το σωτήριο μυστήριο
της εξομολογήσεως λέγοντας στους μαθητές του:
«Λάβετε πνεύμα άγιονž αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται
αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται» (Ιωαν. κ, 22-23).
Έτσι, έδωσε την εξουσία στους Αποστόλους και στους
διαδόχους αυτών, επισκόπους και ιερείς, να παρέχουν την
πολυπόθητη άφεση των αμαρτιών στους
μετανοημένους ανθρώπους.
Απελευθέρωση από τα ασφυκτικά δεσμά της αμαρτίας
και των παθών και από την τυραννική εξουσία του
ανθρωποκτόνου διαβόλου και των μισανθρώπων δαιμόνων.
Ο Κύριος είπε: «Πας ο ποιών την αμαρτίαν, δούλος εστιν της
αμαρτίας», «Εάν ουν ο Υιός υμάς ελευθερώση, όντως ελεύθεροι
έσεσθε» (Ιωαν. δ, 34,36).
Απαλλαγή από τις ψυχοφθόρες ενοχές και από τις
βασανιστικές τύψεις της συνειδήσεως που κάνουν τη
ζωή μας αφόρητη και γεμίζουν τις νευρολογικές κλινικές.
Ανακούφιση και ανάπαυση
Ο Κύριος μας είπε: «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και
πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω ημάς» (Ματθ. ια, 28).
Τι κρίμα, να υπάρχει τέτοιος Σωτήρας και οι άνθρωποι να
πηγαίνουν σε άλλους φωτισμένους δήθεν σωτήρες για να
βρουν την ανάπαυση της ψυχής τους.
Ειρήνη
Πολλοί άνθρωποι ομολογούν ότι βρήκαν την ειρήνη
και τη γαλήνη της ψυχής τους, όταν πήγαν και εξομολογήθηκαν
με ειλικρίνεια τις αμαρτίες τους. Έτσι βεβαιώνεται ο
λόγος του Κυρίου μας: «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην
την εμήν δίδωμι υμίν.ž ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν,
εγώ δίδωμι υμίν» (Ιωαν. δ, 22).
Χαρά
Ο πρώτος λόγος του Αναστάντος Κυρίου μας προς τις Μυροφόρες
γυναίκες ήταν: «Χαίρετε». Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας
Ντοστογιέφσκι στα εφηβικά του χρόνια ήταν άθεος.
Όταν συνήλθε, πήγε να εξομολογηθεί και κατόπιν γεμάτος
ευγνωμοσύνη δήλωσε: «εξομολογήθηκα σε ένα Ρώσο παπά
και παράδεισος χαράς φύτρωσε μέσα στην ψυχή μου».
Ελπίδα
Ο αμαρτωλός άνθρωπος ζει μέσα στο σκοτάδι και την
απελπισία. Όταν όμως πάρει την απόφαση ν’ αλλάξει ζωή και
να μετανοήσει, τότε η ψυχή του γεμίζει από το φως και την
ελπίδα που του χαρίζει ο Πανάγαθος και Παντοδύναμος
Χριστός. Τότε όσες δυσκολίες κι αδιέξοδα συναντήσει στη
ζωή του, τις ξεπερνά με την ελπίδα στην άπειρη Χάρη και
στην καταπληκτική πρόνοια του Θεού.
Δύναμη
Κάθε φορά που εξομολογείται ο άνθρωπος, παίρνει μεγάλη
δύναμη να συνεχίσει το δύσκολο πνευματικό του αγώνα.
Ξέρει ότι δεν παλεύει μόνος κατά του παλαιού εαυτού του,
κατά του αμαρτωλού κόσμου και κατά του διαβόλου, αλλά
έχει μαζί του Αυτόν που νίκησε το διάβολο, την αμαρτία
και το θάνατο.
Γνώση του θελήματος του Θεού
Πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν γνωρίζουμε το
θέλημα του Θεού. Το εξομολογητήριο είναι διδασκαλείο του
θελήματος του Θεού. Ο πνευματικός μας πατέρας, ο
σοφός μας δάσκαλος και εμείς οι υπάκουοι και ταπεινοί
μαθητές. Καλό είναι, όταν δεν καταλαβαίνουμε κάτι από το
λόγο του Θεού, να μην προσπαθούμε με το φτωχό μας μυαλό
να το καταλάβουμε, διότι μπορεί να πλανηθούμε, αλλά να
ρωτάμε τον πνευματικό μας πατέρα να μας το εξηγήσει.
Μετάδοση της πείρας του πνευματικού
Ο πνευματικός μας πατέρας έχει αποκτήσει πείρα από τον
προσωπικό του αγώνα, από τη μελέτη της Αγίας Γραφής και
των έργων των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας και
από την εξομολόγηση πολλών ανθρώπων. Αυτή η πείρα
μεταδίδεται σε μας λίγο-λίγο κάθε φορά που εξομολογούμεθα.
Γι΄ αυτό και μόνο πρέπει να νιώθουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη
προς τον πνευματικό μας πατέρα.
Καθοδήγηση σωστή
Ο πνευματικός αγώνας δεν είναι εύκολο πράγμα. Αν κάποιος
κάνει το λάθος να αγωνιστεί όπως αυτός νομίζει, σίγουρα
θα πλανηθεί και θα πέσει πτώσιν οικτράν. Γι΄ αυτό μας χρειάζεται
έμπειρος και φωτισμένος από το Θεό καθοδηγητής. Αυτός θα
είναι ο πνευματικός μας πατέρας, τον οποίο πρέπει να τον
ακούμε με πολλή προσοχή και σεβασμό. Η υπακοή μας σ΄ αυτόν
πρέπει να είναι ακριβής και αδιάκριτη.
Φωτισμός του νου και της καρδιάς
Οι αμαρτίες θολώνουν και σκοτίζουν το νου και την καρδιά
του ανθρώπου. Όταν όμως ο άνθρωπος εξομολογείται συχνά
και τακτικά, η χάρις του Αγίου Πνεύματος διώχνει τη θολούρα
και το σκοτάδι από το νου και την καρδιά του και χαρίζει
άπλετο φως, ώστε ο άνθρωπος να βλέπει, να σκέπτεται και να
ενεργεί σοφά και συνετά, σύμφωνα με το θέλημα του
Αγίου Τριαδικού Θεού μας.
Ασφάλεια
Η υπακοή στον πνευματικό ασφαλίζει, διαφυλάττει και
διασώζει από πολλούς κινδύνους τον εξομολογούμενο.
Αυτό βεβαιώνει η υπακοή πολλών καλών υποτακτικών,
αλλά και η ανυπακοή κάποιων άλλων, οι οποίοι πολλά
έπαθαν εξ αιτίας της ανυπακοής τους.
Συμμετοχή στο μέγιστο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας
Όποιος εξομολογείται τακτικά, μπορεί με την ευλογία του
πνευματικού του και να κοινωνεί τακτικά. Όποιος όμως δεν
εξομολογείται, δεν επιτρέπεται να κοινωνεί και καλά
θα κάνει να μην μεταλαμβάνει ούτε τη Μεγάλη Πέμπτη,
διότι για μεν τους μετανοημένους και εξομολογημένους η
Θεία Κοινωνία είναι φως, για δε τους αμετανοήτους και
ανεξομολογήτους είναι φωτιά.
Βλέπετε, αγαπητοί μου, πόσο μεγάλα δώρα μας
χαρίζει ο Χριστός με την εξομολόγηση; Ας προσερχώμεθα,
λοιπόν, ειλικρινά μετανοημένοι και όσο το δυνατόν
συχνότερα σ’ αυτό το μυστήριο, για να έχουμε την ευλογία
και την προστασία του Χριστού στη ζωή μας και να κ
ληρονομήσουμε τη βασιλεία του Θεού.
