Γιά νά λάβουμε πρέπει νά δώσουμε.
Τί μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά δώσει στόν Θεό; τίποτε. Ὅλα εἶναι δικά του.
«Τά σά ἐκ τῶν σῶν σοί προσφέρομεν». Τοῦ προσφέρουμε αὐτά πού μᾶς ἔδωσε.
Ἕνα μόνο μπορεῖ νά δώσει ὁ ἄνθρωπος στόν Θεό. Τήν ἑκούσια ἄσκηση.

Νά κόψει κάτι ἀπό τό φαΐ του, ἀπό τόν ὕπνο του, ἀπό τά λόγια του, ἀπό τήν ξεκούρασή του, ἀπό τήν ἀνάπαυσή του.

Αὐτό ἀρέσει στόν Θεό πολύ. Ὄχι ὅτι θέλει νά βασανιζόμαστε, ὄχι.
Δέν κερδίζει ἀπολύτως τίποτε ὁ Θεός ἀπό τή νηστεία μας καί ἀπό τήν ἀγρυπνία μας.
Ἐμεῖς κερδίζουμε καί ὠφελούμαστε.
Γινόμαστε ὑγιέστεροι, ἐγκρατέστεροι, ὡραιότεροι, ἀληθινότεροι, ἐν ἐγρηγόρσει, ἐν ἀνατάσει.
Ἀφήνουμε τό μισοκακόμοιρο, τό χαζοχαρούμενο, τό ρηχό καί τό μέτριο.
«Ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται στούς λεβέντες», ἔλεγε ὁ Γέροντας Παΐσιος». 

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ
ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
ΕΤΟΣ ΙΔ΄-  TEYXOΣ 59 – ΑΠΡΙΛΙΟΣ – ΙΟΥΝΙΟΣ 2014