Ανεκτίμητο, πράγματι, δακτυλίδι…!
Τέτοιο όμως «δακτυλίδι» έχουμε όλοι μας.
Είναι η συνείδησή μας.
Αυτή η πολύτιμη δωρεά του Θεού μέσα μας!
Πριν να ενεργήσουμε μας ενθαρρύνει, μας προτρέπει, μας ενισχύει αν η οι πράξεις μας είναιθεάρεστες. Αντίθετα μας αποτρέπει, μας αποθαρρύνει αν οι πράξεις μας δεν είναι θεάρεστες.
Και μετά από κάθε ενέργειά μας, μας επιβραβεύει ή μας ελέγχει και μας τύπτει αντίστοιχα.Αυτές είναι οι τύψεις της συνειδήσεως. Κι αυτές μεγάλη ευεργεσία γιατί με τον εσωτερικό πόνοπου μας προκαλούν μας κατευθύνουν τελικά προς διόρθωση.
Ευτυχισμένοι όσοι κρατούν ανεπηρέαστη αυτή την εσωτερική πυξίδα. Όσοι ακούν αυτή τηφωνή και δεν την αγνοούν ή δεν την φιμώνουν. Γιατί θα προχωρούν στο δρόμο της ζωής μεασφάλεια, χωρίς ναυάγεια. Αλλὰ και όσοι βρίσκουν το κουράγιο να την καθαρίζουν και πάλι καινα την λαμπρύνουν με τα μυστήρια της Εκκλησίας!
