του Αρχιμ.Παύλου Παπαδόπουλου
Φίλος δεν είναι αυτός που θα γελάσει μαζί σου με κάποιο σου πάθημα.
Φίλος δεν είναι αυτός που θα σε κοροϊδέψει, θα σε μειώσει μπροστά στους άλλους.
Φίλος δεν είναι αυτός που κάνεις παρέα και απλά περνάτε καλά επειδή έτυχε να γνωριστείτε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στην δουλειά…
Φίλος είναι εκείνος που στο αντίκρυσμα των ματιών σου βλέπει τον άνθρωπό του.
Φίλος είναι εκείνος που στο λάθος σου θα σε αγκαλιάσει, που στο ξέσπασμά σου θα σιωπήσει, θα υπομείνει…
Στην δυσκολία σου θα προσευχηθεί, στο δάκρυ σου θα σιωπήσει, στην χαρά σου θα δακρύσει ευτυχισμένος χωρίς να ντραπεί.Τον έρωτά σου θα τον σεβαστεί…
Φίλος είναι εκείνος ο άγνωστος που ήρθε στην ζωή σου…και τον είδες, τον γνώρισες, τον αγάπησες…και το ίδιο έκανε και αυτός, όχι γιατί είχει κάποιο συμφέρον, αλλά γιατί έτσι…
Σίγουρα έχεις πολλούς για παρέα…Φίλους;
