Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται ως εποχή της τέχνης των επιστημών, του πολιτισμού, της προόδου σ’ όλα τα επίπεδα. Κατά κάποιο τρόπο ο άνθρωπος φαίνεται ότι είναι πλήρης και μπορεί να λύνει τα προβλήματά του. Οπότε έρχεται εύλογα το ερώτημα: Του χρειάζεται σήμερα ο Χριστός;
Εξ άλλου έχουμε τόσες αφθονίες. Ναι,αλλά έχουμε και αφθονία κακού!
Ειδικότερα σήμερα:
Διαλύεται ο Θεσμός της οικογένειας.
Διαστρέφεται η αλήθεια.
Ξεπέφτει η αυθεντία.
Συσκοτίζεται το φως.
Χάνεται το δώρο της ελευθερίας.
Κυριαρχεί η τυραννία.
Υποχωρεί το αίσθημα της ευθύνης.
Εξευτελίζεται η ανθρώπινη προσωπικότητα.
Χάνεται η αιδώς.
Σήμερα η ανθρωπότητα ζει τη μοναξιά της και κρίνεται η τύχη της
Οπότε; Θέλει και ρώτημα αν μας χρειάζεται ο Χριστός; Οπωσδήποτε και μας χρειάζεται.
Γιατί;
Γιατί μας δίνει το φως το αληθινό.
Γίνεται ο αλάνθαστος και απλανής οδηγός μας.
Μπορεί να μας κάνει αθώους σαν τα μικρά παιδιά.
Μας γεμίζει με αλήθεια και με αγάπη την καρδιά.
Ο Χριστός μας χρειάζεται για να χρησιμοποιούμε σωστά την τέχνη, την επιστήμη, τον πολιτισμό και να κάνουμε ευχαριστιακή χρήση του κόσμου.
Ο άνθρωπος έχει πολλά πράγματα και αναζητάει περισσότερα.
Όλοι ζητάμε κάτι άλλο στη ζωή μας. Και αυτό είναι, έστω κι αν δεν το καταλαβαίνουμε ο Ιησούς Χριστός. Αυτόν πεινάμε, Αυτόν διψάμε, Αυτόν αναζητούμε.
Μήπως τα εφετινά Χριστούγεννα ήρθε η ώρα να λυτρωθούμε από την πείνα και τη δίψα της αναζήτησή μας και να συναντήσουμε το Θ. Βρέφος.
