ΡΗΣΕΙΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

gerontas_paisios


ΡΗΣΕΙΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
– Ὁ προκομμένος ἄνθρωπος, ὅπου καί νά βρεθῆ, εἴτε στόν γάμο εἴτε στόν μοναχισμό, θά εἶναι ἐπιτυχημένος, ἔστω κι ἄν πάρη λάθος δρόμο ἀπό κακή διάγνωση του Πνευματικοῦ του.

– Ὅταν στήν προσευχή δέν νιώθουμε παρηγοριά καί χαρά, ὅπως τό μικρό παιδί πού πηγαίνει στήν ἀγκαλιά τῆς μάννας του, τότε ἤ κάποιον ἔχουμε πληγώσει μέ τήν συμπεριφορά μας καί τήν σκληρότητα ἤ ὑπάρχει ὑπερηφάνεια.


– Ὅταν στήν προσευχή δέν αἰσθανώμαστε παρηγοριά, τότε κάτι συμβαίνει. Θά πρέπει νά μετανοήσουμε  καί νά τό διορθώσουμε. Δέν εἶναι ὅπως λένε μερικοί ὅτι ἀπό φθόνο τοῦ διαβόλου συμβαίνει, ἀλλά σάν νά μᾶς λέη ὁ Θεός, ῾δέν σέ καταλαβαίνω ὅπως μοῦ μιλᾶς᾽. Ἡ προσευχή ὅπως καί ἡ θεία Κοινωνία εἶναι μυστική βρώση. Γι᾽ αὐτό χρειάζεται προετοιμασία, καθαρή συνείδηση.


– Νά ἔχεις πάντα ἕνα βιβλίο ἀνοιχτό πάνω στό τραπέζι, γιά νά μή βρίσκη εὐκαιρία ὁ διάβολος νά φέρνη λογισμούς.


– Λίγη μελέτη καί πολλή εὐχή. Στήν προσευχή καί στήν λατρεία πρέπει νά συμμετέχουμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά.


– Ὅταν κάποιος εἶναι νευριασμένος, καλύτερα νά μήν τοῦ μιλήσης καθόλου, ἔστω καί μέ καλό τρόπο. Διότι μοιάζει μέ τόν πληγωμένο, πού δέν δέχεται οὔτε καί τό χάδι, γιατί ἐρεθίζει τίς πληγές του.


– Μοῦ ἔλεγε ἕνας μάγος ὅτι, ὅταν ἀνάβη κερί καθαρό, τά δαιμόνια δέν τολμοῦν νά πλησιάσουν ὅταν τά καλῆ, ὅπως πλησιάζουν ὅταν ἀνάβη σπαρματσέτο.


– ῾Η ἐποχή μας εἶναι πολύ δύσκολη. Καί πρέπει σήμερα οἱ Χριστιανοί νά κάνουν πολλή ὑπομονή, γιά νά ἔχουν μεγάλο μισθό. Πολλοί ῞Αγιοι θά ἐπιθυμοῦσαν νά ζοῦσαν στήν σημερινή ἐποχή, γιά νἄχουν μεγαλύτερο μισθό.


– Πρέπει νά ἀγωνιστοῦμε νά ξερριζώσουμε τά μεγάλα πάθη, διότι ξερριζώνοντας ἕνα μεγάλο πάθος, ξερριζώνονται καί πολλά ἄλλα μικρά.


– ῾Η ταπείνωση καί ἡ ἀγάπη, νά, αὐτό εἶναι τό πᾶν.


– ῾Ο διάβολος ἔπεσε ἀπό τήν ὑπερηφάνειά του. Πά, πά, φοβερό πράγμα! Ὁ πρῶτος ῎Αγγελος, κ α ί  ἔγινε ἐχθρός τοῦ Θεοῦ  κ α ί  τῶν ἀνθρώπων. Δέν πρέπει νά αἰσθάνεται κανείς μῖσος, ἀλλά συμπάθεια, οἶκτο γιά τό κατάντημά του.


– Πρέπει ὁ καθένας νά ἁγιάση τήν κλίση του, αὐτό πού μπορεῖ νά κάνη. ῎Ας ποῦμε τώρα ἐγώ νά πήγαινα γιά ψάλτης στό Πρωτᾶτο, νά πάρω τήν θέση τοῦ Φιρφιρῆ. Γίνεται αὐτό; Δέν μπορῶ. Θά κοιτάξω τί ἄλλο μπορῶ, νά ἁγιάσω τήν κλίση μου, σάν τόν ἀχθοφόρο τοῦ Πειραιᾶ πού ἀνέστησε τόν νεκρό πεθερό του. Αὐτός μέ τήν ἁγία του ζωή ἁγίασε καί ὁλόκληρο τό λιμάνι καί πολλοί ἀλλοιώθηκαν ἀπό τήν ζωή του. Καί ὅμως δέν ἔλεγε, ῾γιατί νά μή γίνω καλόγηρος;᾽. ῎Αν ἦταν γιά καλόγερος, δέν θά παντρευόταν.


– Βασικά πράγματα εἶναι ἡ ταπείνωση, ἡ καλωσύνη καί ἡ ἁπλότητα. Καλωσύνη εἶναι νά σκέπτεται κανείς τί ἀναπαύει πρῶτα τόν ἄλλον, ὄχι τί μᾶς βολεύει ἐμᾶς. Καί ὁ Θεός δέν εἶναι ἄδικος. ῎Επειτα ἀναπληρώνει ὅ,τι χάσαμε στήν προσπάθειά μας νά βοηθήσουμε τόν ἀδελφό μας.


– Ὅ,τι εἶναι γιά μία μηχανή ἡ βενζίνη, ἔτσι εἶναι καί ἡ καρδιά γιά τήν πνευματική ζωή. Ὅ,τι κάνει ὁ ἄνθρωπος ἀπό τήν καρδιά του δέν κουράζει. Γι᾽αυτό σέ ὅσους μέ ρωτᾶν, τί νά σπουδάσουν, τούς λέω ὅ,τι ἀγαπᾶνε. ᾽Ιδίως μερικά ἐπαγγέλματα, ὅπως γιατρός, δάσκαλος, θέλουν νά τ᾽ ἀγαπᾶ κανείς πολύ. Καί στήν πνευματική ζωή, στήν προσευχή πρέπει νά συμμετέχει ἡ καρδιά.


– Δέν μέ φοβίζει τό ὅτι ἔχει κανείς πολλά πάθη, μέ φοβίζει ὅμως ὅταν δέν μπῆ μέσα του ἡ καλή ἀνησυχία ν᾽ ἀρχίση ἀγῶνα καί νά προσέχη νά διορθωθῆ.


– Ὁ Θεός θέλει νά Τόν παρακαλοῦμε νά μᾶς βοηθήση γιά νά ἐπέμβη, γιατί σέβεται τό αὐτεξούσιό μας.


– Τά παθήματα, ὁ πόνος, ἡ ντροπή ξοφλᾶν τήν κόλαση, όπως λέγει ὁ ἀββᾶς ᾽Ισαάκ ῾τρῶνε τήν κόλαση᾽.


– Ὅσοι ἁγίασαν δέν εἶχαν ὅλοι ἁγίους Γεροντάδες, ἀλλά εἶχαν ἁγίους λογισμούς.


– Νά ζῆς τόν πόνο σου σάν νά μήν ὑπάρχει.


– ῞Ενας φοιτητής πῆγε καί ἔμεινε τριάμισι χρόνια στήν ᾽Ινδία, ἀσχολήθηκε μέ διάφορες θρησκεῖες καί μέ τήν μαγεία. ῎Εψαχνε νά βρῆ ποῦ βρίσκεται ἡ ἀλήθεια μέ τίς θρησκεῖες κ.ἄ. Τελικά ἐπισκέφθηκε ἕνα μάγο μέ μεγάλη φήμη καί ἄκουσε ἔκπληκτος νά τοῦ λέη: ῾Τί ἦρθες ἐδῶ; Αὐτό πού ζητᾶς θά τό βρεῖς στήν ᾽Ορθοδοξία. ᾽Εκεῖ εἶναι τό φῶς. Νά πᾶς στόν ῞Αγιον ῎Ορος καί νά διαβάσης Φιλοκαλία. ᾽Εκεῖ θά βρεῖς αὐτό πού ζητᾶς. Τἄχασε, δέν περίμενε νά ἀκούση ἀπό ἕναν μάγο αὐτά. ᾽Επέστρεψε στήν ῾Ελλάδα, ἦρθε στόν ῞Αγιον ῎Ορος καί μοῦ τά διηγήθηκε ὅλα.


– Εἶναι ἀνάγκη νά βάλη ὁ ἄνθρωπος Χριστό μέσα του, ἀλλοιῶς εἶναι κολοκύθι.


– Ὁ Χριστός θά λυπηθῆ τόν κόσμο ἐκεῖ πού θά φτάσει καί θά φανερώσει ἕνα σημεῖο. Αὐτό τό σημεῖο δέν θά εἶναι ἡ Δευτέρα Παρουσία. Μετά δέν θά ὑπάρχει ἄπιστος. Θά πιστέψουν ὅλοι στόν Χριστό, ἀλλά ἡ πίστη αὐτή δέν θά ἔχει ἀξία.


– Τό πᾶν στήν πνευματική ζωή εἶναι ὁ καλός λογισμός.


– Ὅταν ἀγωνιζώμαστε γιά νά νικήσουμε ἕνα πάθος καί δεν φεύγει, σημαίνει ὅτι ἔχουμε ἐγωϊσμό ἤ κατακρίνουμε.


– ῾Ο διάβολος ἅπλωσε τρία πλοκάμια νά πιάση ὅλον τόν κόσμο. Τούς πλουσίους νά τούς πιάση μέ τήν μασωνία, τούς φτωχούς μέ τόν κομμουνισμό καί αὐτούς πού θρησκεύουν μέ τόν οἰκουμενισμό.


– Σήμερα τό Εὐαγγέλιο τό βάζουν στήν ἄκρη, τήν παρανομία τήν κάνουν νόμο, τήν ἁμαρτία τήν κάνουν μόδα. Πάει νά διαλυθεῖ τό πᾶν, ἀλλά τόν τελευταῖο λόγο τόν ἔχει  ὁ Θεός.


– ῞Οταν γκρινιάζουμε γιά τό σπίτι, γιά τό Μοναστήρι, ἡ γκρίνια καταλήγει στόν Θεό.


Ἀπό το βιβλίο
«ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ»