«Οἱ λογισμοὶ εἶναι “δαιμόνια” (δαιμονικὴ ἐνέργεια).

Ὅπως ὑπάρχουν ἄνθρωποι, τοὺς ὁποίους εἶναι ἀδύνατο νὰ πείσεις μὲ ὁ,τιδήποτε, ἔτσι καὶ χειρότερα ἀκόμη συμβαίνει μὲ τὰ δαιμόνια.

Ἂν συνδιαλέγεσαι μὲ τοὺς λογισμούς, ἂν ἀντιστέκεσαι σὲ αὐτούς, θὰ τοὺς ἀναγκάσεις, στὴν καλύτερη περίπτωση, νὰ ἀποχωρήσουν γιὰ κάποιο σύντομο διάστημα.

Ἔπειτα ὅμως αὐτοὶ πάλι ἐπίμονα καὶ ἀνένδοτα προτείνουν τὸ δικό τους, ἐπαναλαμβάνοντας ἀκατάπαυστα καὶ ἀνόητα τὸ ἴδιο, μέχρις ὅτου παγιδεύσουν τὸν ἄνθρωπο στὴν ἁμαρτία.

Ὅταν πετύχουν στὸ ἕνα, συνεχίζουν νὰ περιπλέκουν τὸν ἄνθρωπο παραπέρα, ὡσότου τὸν ὁδηγήσουν στὸν ὄλεθρο. Γι’ αὐτὸ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἐνεργεῖτε ὅπως διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες.

Παραδοθεῖτε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ μὴν ἀρχίζετε ὁποιονδήποτε διάλογο μὲ τοὺς λογισμούς.

Κάθε λογισμὸς ποὺ διαταράσσει τὴν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καὶ σπέρνει τὴν ταραχὴ στὴν ψυχὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν ἐχθρό.

Μὲ τὴ συνέργεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ σᾶς ὑπέδειξα τὴ γνωστὴ ὁδὸ τῆς χριστιανικῆς ἀσκήσεως, τὸν σκοπὸ πρὸς τὸν ὁποῖο καλεῖσθε νὰ βαδίσετε ἀπορρίπτοντας ἀποφασιστικὰ κάθε ἐχθρικὸ λογισμό».