Είναι θλιβερό να παρακολουθείς, καθημερινά, στις ειδήσεις, ότι κάποιοι συνάνθρωποί μας επέλεξαν την αυτοκτονία με αφορμή την οικονομική κρίση. Επέλεξαν και δεν οδηγήθηκαν (όπως λένε οι περισσότεροι) γιατί πρόκειται για επιλογή! Αφορμή είναι η οικονομική κρίση γιατί αιτία είναι η πνευματική κρίση.
Ευθύνονται οι πολιτικοί που υποτάχθηκαν στα σχέδια ξένων συμφερόντων! Ευθύνονται οι μεγαλοτραπεζίτες και, οι επονομαζόμενες, αγορές που στο βωμό του κέρδους θυσιάζουν ολόκληρους λαούς είτε με πολέμους είτε προκαλώντας την αυτοχειρία τους!
Ευθύνονται όλοι αυτοί, μα πρώτοι ευθυνόμαστε εμείς! Εμείς που ξεχάσαμε και απομακρυνθήκαμε από τον Θεό. Εμείς που δεν αναγνωρίσαμε την πνευματική κρίση που ζούσαμε και υποταχθήκαμε στα υλικά πλούτη και στην καλοπέραση που όλοι οι παραπάνω μας προωθούσαν. Φταίμε γιατί επιλέξαμε για θεό μας τον «μαμωνά», το χρήμα, και αρνηθήκαμε τον Αληθινό Θεό! Φταίμε γιατί, επιζητήσαμε υλικό φθαρτό πλούτο και αψηφήσαμε τον αιώνιο πνευματικό.
Έτσι, όταν παρακολουθούμε γύρω μας να χάνουμε, σε μια στιγμή τα τόσα υλικά αγαθά που με κόπο αποκτήσαμε στη ζωή μας, απογοητευόμαστε κι απελπιζόμαστε. Αλλά όποιος κατέχει και πνευματικό πλούτο αντιλαμβάνεται, έστω και τώρα, την ματαιότητα του υλικού αυτού κόσμου, και εναποθέτει τις ελπίδες του στον μοναδικό ιατρό της ψυχής και του σώματος στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αυτός μας κρατάει στην αγκαλιά Του και μας οδηγεί με ασφάλεια!
Όταν όμως, κάποιος είναι πνευματικά φτωχός, δεν έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει την ματαιότητα του παρόντος κόσμου και νιώθει πως έχει χάσει τα πάντα και η αυτοκτονία φαντάζει η ιδανικότερη λύση!
Πρέπει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας! Να πράττουμε περισσότερο για την ψυχή μας και λιγότερο για το σώμα!
