”Ἂν εἴχαμε ἀγάπη, θὰ σκέπαζε κάθε σφάλμα…”
Περί τοῦ μή κρίνειν τόν πλησίον.
Ἀββᾶς Δωρόθεος ~ Ἀσκητικά
Ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος μᾶς δίνει τὴ λύση καὶ μᾶς βοηθεῖ νὰ σκεφθοῦμε διαφορετικά, πνευματικὰ καὶ ν’ ἀποφύγουμε τὴν κατάκριση λέγοντας:
”Ἂν εἴχαμε ἀγάπη καὶ συμπαθούσαμε καὶ πονούσαμε τὸν πλησίον μας, δὲν θὰ εἴχαμε τὸ νοῦ μας στὰ ἐλαττώματα τοῦ πλησίον… ἡ ἀγάπη θὰ σκέπαζε κάθε σφάλμα, ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν οἱ ἅγιοι, ὅταν ἔβλεπαν τὰ ἐλαττώματα τῶν ἀνθρώπων.
Διότι μήπως εἶναι τυφλοὶ οἱ ἅγιοι καὶ δὲν βλέπουν τὰ ἁμαρτήματα;
Καὶ ποιὸς μισεῖ τόσο πολὺ τὴν ἁμαρτία ὅσο οἱ ἅγιοι; Καὶ ὅμως δὲν μισοῦν ἐκεῖνον ποὺ ἁμαρτάνει, οὔτε τὸν κατακρίνουν. Οὔτε τὸν ἀποστρέφονται, ἀλλὰ ὑποφέρουν μαζί του, τὸν συμβουλεύουν, τὸν παρηγοροῦν, τὸν γιατρεύουν σὰν ἄρρωστο μέλος τοῦ σώματός τους.
Κάνουν τὰ πάντα γιὰ νὰ τὸν σώσουν…
Μὲ τὴ μακροθυμία καὶ τὴν ἀγάπη τραβοῦν (ἑλκύουν) τὸν ἀδελφὸ καὶ δὲν τὸν ἀπωθοῦν οὔτε τὸν σιχαίνονται.
Ὅπως ἡ μητέρα ποὺ ἔχει ἄσχημο παιδὶ δὲν τὸ σιχαίνεται, οὔτε τὸ ἀποφεύγει, ἀλλὰ μ’ εὐχαρίστηση τὸ στολίζει καὶ κάνει ὅ,τι μπορεῖ γιὰ νὰ τὸ ὀμορφύνει, ἔτσι καὶ οἱ ἅγιοι πάντοτε σκεπάζουν, στολίζουν, φροντίζουν, ὥστε καὶ αὐτὸν ποὺ ἁμαρτάνει νὰ διορθώσουν τὴν κατάλληλη στιγμή…
καὶ νὰ μὴν ἀφήσουν νὰ πάθει κανένας ἄλλος κακὸ ἐξαιτίας του, ἀλλὰ καὶ οἱ ἴδιοι νὰ προκόψουν περισσότερο στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ…
Ἀββᾶς Δωρόθεος ~ Ἀσκητικά
(Ὁμιλία ΣΤ΄, Περὶ τοῦ μὴ κρίνειν τὸν πλησίον, ΕΠΕ, Φιλοκαλία 12, 393-5).
