Κάποτε σε ένα μοναστήρι, λέει μία ιστορία, έδιωξαν κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι πήγαιναν και ζητούσαν διάφορα πράγματα και έκαναν ακαταστασίες και αταξίες. Τους έδιωξαν. Τους είπαν: “Να φύγετε, μας κάνετε ακαταστασίες, μας βρωμίζετε το Αρχονταρίκι μας”. Πράγματι ήταν προβληματικοί τύποι.. Και οι άνθρωποι αφού τους έδιωξαν έφυγαν. Το βράδυ ένας γέροντας διορατικός που ήταν εκεί στο μοναστήρι, είδε ότι μαζί με εκείνους έφυγε και η Παναγία από το μοναστήρι. Και της λέει: “Μα που πας εσύ;”. Λέει η Παναγία: “Πάω μαζί με αυτούς! Τους διώξατε τους αδελφούς σας, θα φύγω κι εγώ!”. Και μετά ο γέροντας μάζεψε τους μοναχούς και τους είπε: ” Άλλη φορά δεν θα ξανακάνετε τίποτα από όλα αυτά, θα δεχόμαστε τους ανθρώπους όπως είναι. Και όσο μπορούμε να τους κάνουμε υπομονή και να τους ανεχόμαστε, θα το κάνουμε”. Όπως βλέπετε και όπως ακούσαμε και στο Τριώδιο, η κρίση του Θεού τι είναι; Είναι κρίση αγάπης, κρίση ευσπλαχνίας τελικά.
Τι είπε ο Χριστός; Δεν μας είπε:
-Φάγατε λάδι τη μεγάλη Σαρακοστή;
-Όχι, Κύριε, δεν φάγαμε λάδι.
-Μπράβο σας, περάστε στον παράδεισο!
-Πήγατε στο απόδειπνο τη Μεγάλη Σαρακοστή;
-Πηγαίναμε Κύριε, κάναμε και μετάνοιες! -Περάστε στον παράδεισο!
-Πήρατε λουλούδια για τον επιτάφιο;
-Πήραμε λουλούδια!
-Περάστε στον παράδεισο!
Δεν είπε τίποτα από όλα αυτά.
Τι είπε; “Ήμουν φτωχός και Με ελεήσατε. Ήμουν ξένος και Με παρηγορήσατε.
Ήμουν άρρωστος και Με επισκεφτήκατε.
Ήμουν στη φυλακή και ήρθατε προς Με,
ήμουν γυμνός και Με ενδύσατε”.
Αυτή είναι η κρίση!
Και γιατί αυτή είναι η κρίση;
Γιατί αυτό το γεγονός μάς κάνει πραγματικά παιδιά του Θεού! Τι να σε κάνω αν δεν έφαγες λάδι και έφαγες τον άλλο από τη γλώσσα; Δεν έφαγες μία κουταλιά λάδι και ήπιες μία μπουκάλα αίμα, το αίμα του αδερφού σου!Προσεύχεσαι, λες. Προσεύχομαι, προσεύχομαι, προσεύχομαι αλλά δεν έχεις μέσα στην καρδιά σου ευσπλαχνία. Τι προσεύχεσαι; Που προσεύχεσαι;Έλεγε και ο γέροντας μας: “καλά ρε παιδί μου, που προσεύχονται αυτοί οι άνθρωποι; Στον Κρόνο; Στο θεό Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του;”Γίνεται να προσεύχεσαι στο Θεό, τον πλήρη ευσπλαχνίας και αγάπης, και η καρδιά σου να’ναι πέτρα; Κι η καρδιά σου να’ναι ξύδι; Κι εσύ να’σαι έτοιμος να φας τον άλλο από την γλώσσα γιατί δεν κάνει αυτά που εσύ θέλεις;
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
