Ο λαοφίλητος όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης αποτελεί επιδέξιο φανό θυέλλης και άσβεστο φάρο πνευματικού φωτισμού για τη σύγχρονη ανθρωπότητα. Παρά την απλότητα και την απόλυτη ταπεινοφροσύνη του, οι λόγοι του είναι γεμάτοι δύναμη και αλήθεια, αποτυπώνοντας τη σοφία της Εκκλησίας και της παραδόσεως. Ο ίδιος υπήρξε για πολλούς ανθρώπους ανάπαυση, παρηγοριά και στηριγμός στον δρόμο της πολυποθούμενης εσωτερικής ειρήνης, ενώ ταυτόχρονα εξηγούσε πώς να ζούμε με πληρότητα, παρά τις πιέσεις και τις δυσκολίες του σύγχρονου κόσμου.
Η εσωτερική ειρήνη και η εμπιστοσύνη στον Θεό
Ο σύγχρονος άνθρωπος συχνά αντιμετωπίζει την αίσθηση του κενού, του άγους και της συνεχούς ανασφάλειας. Ταυτόχρονα, η απώλεια της εσωτερικής γαλήνης φαίνεται να είναι μια αναπόφευκτη συνέπεια της εξωτερικής πίεσης και του τρόπου ζωής που προάγει η κοινωνία. Ο άγιος Παΐσιος, ωστόσο, μας διδάσκει ότι η ειρήνη του Θεού είναι το θεμέλιο της ψυχικής ισορροπίας. Όπως τόνιζε με παρρησία: «Ο άνθρωπος που εμπιστεύεται πραγματικά τον Θεό, όταν όλα γύρω του ταραχθούν, μέσα του θα έχει τη γαλήνη, γιατί η εμπιστοσύνη του δεν στηρίζεται σε ανθρώπινα μέσα, αλλά στην αμέριστη χάρη του Θεού.»
Η ειρήνη του ηγιασμένου Γέροντος είναι πολύ περισσότερο από μια ψυχική κατάσταση· είναι καρπός της πίστης και της ειλικρινούς αφοσίωσης στον Θεό. Ο σύγχρονος άνθρωπος, αν θέλει να βρει τον αληθινό δρόμο, καλείται να καταθέσει τη ζωή του στα χέρια του Θεού, εμπιστευόμενος την πρόνοιά Του, με πλήρη ταπείνωση και απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ Εκείνον.
Η αξία της απλότητας και της λιτότητας
Η αναζήτηση της ευτυχίας στην κοινωνία μας είναι συχνά συνυφασμένη με την υπερκατανάλωση και την επίδειξη. Ωστόσο, ο Άγιος Παΐσιος, διαρκώς έδειχνε ότι η αληθινή ειρήνη έρχεται όταν ο άνθρωπος αποδεσμεύεται από τα δεσμά των υλικών αγαθών και αναγνωρίζει την δόξα του Θεού στην απλότητα της καθημερινής ζωής. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά: «Η ευτυχία βρίσκεται στα λίγα και στα ευλογημένα, όχι στα πολλά και τα εφήμερα. Όταν κάποιος ζει απλά και με ταπεινότητα, βρίσκει χαρά και πληρότητα στον Θεό και τη ζωή του.»
Η απλότητα, για τον αθωνίτη Ασκητή, δεν ήταν μόνο ζήτημα εξωτερικής λιτότητας, αλλά πρωτίστως πνευματική στάση που οδηγεί σε καθαρότητα καρδιάς και αληθινή ελευθερία. Όταν ο άνθρωπος αποβάλει την υπερηφάνεια και τον εγωισμό του, τότε ξανοίγεται στην ταπεινή αλλά εξαιρετικά ουσιαστική ζωή που βασίζεται στην αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον.
Η αγάπη και η συγχώρεση ως ύψιστη αρετή
Η αληθινή αγάπη και η συγχώρεση είναι τα κλειδιά που ξεκλειδώνουν την πόρτα της ουράνιας βασιλείας, σύμφωνα με τις θεωρήσεις του Αγίου Παϊσίου. Η αγάπη δεν περιορίζεται σε αυτούς που μας αγαπούν ή μας κάνουν καλό, αλλά επεκτείνεται σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που μας αδικούν ή μας βλάπτουν. Υπενθύμιζε ο ίδιος: «Η συγχώρεση είναι η μεγαλύτερη δύναμη του ανθρώπου, γιατί όταν συγχωρείς, ελευθερώνεις και την ψυχή σου από τα δεσμά του θυμού και της μνησικακίας.»
Αυτή η αγάπη, που ξεπερνά τα ανθρώπινα κατεστημένα και όρια, προσφέρει ειρήνη στην καρδιά και γίνεται το φως που διαλύει το σκοτάδι των διαφορών και της απογοήτευσης. Μέσα στην αγάπη αυτήν, ο άνθρωπος αναγνωρίζει το πρόσωπο του Θεού σε κάθε άλλον, ακόμη και σε εκείνον που φαίνεται να είναι εχθρός.
Η ταπεινότητα ως δύναμη και όχι αδυναμία
Στην εποχή μας, ο εγωισμός και η υπερηφάνεια είναι συχνά καταστάσεις που αρέσουν στον αποπροσανατολισμένον άνθρωπο, με το «εγώ» να προβάλλεται ως το επίκεντρο του μικρόκοσμου ενόςεκάστου. Ωστόσο, ο Άγιος Παΐσιος διδάσκει ότι η αληθινή δύναμη προέρχεται από το ταπεινό φρόνημα. Όπως ο ίδιος έλεγε με το χαρακτηριστικό του ύφος: «Όταν ταπεινώνεται ο άνθρωπος, τότε γίνεται δυνατός. Ο ταπεινός άνθρωπος δεν έχει φόβο, γιατί είναι πλήρης χάρης και δύναμης από τον Θεό.»
Η ταπεινοφροσύνη είναι η αναγνώριση της πραγματικής μας θέσης απέναντι στον Θεό και την κτίση, και η αποδοχή των αδυναμιών μας ως μέσο πνευματικής ωρίμανσης. Στην ταπεινότητα, ο άνθρωπος δεν απογοητεύεται από τις αποτυχίες του, αλλά αναζητά την δύναμη στον Θεό, προσφέροντας τα πάντα στην αγάπη Του.
Η προσευχή ως άνοιγμα στον Θεό
Η προσευχή υπήρξε το αναπνευστικό σύστημα της ψυχής του Αγίου Παϊσίου. Πάλιν και πολλάκις τόνιζε πως η προσευχή δεν είναι απλά μια πράξη του στόματος, αλλά μια πλήρης, υπαρξιακή και συνειδητή συνάφεια και ενότητα του ανθρώπου με τον Θεό. Ο ίδιος έλεγε: «Η προσευχή είναι το πιο μεγάλο όπλο του ανθρώπου. Όταν προσεύχεσαι, δεν προσεύχεσαι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για όλους τους ανθρώπους, και έτσι γεμίζει η καρδιά σου από ειρήνη.»
Η προσευχή αποτελεί γέφυρα που ενώνει τη γη με τον ουρανό και τον άνθρωπο με τον Θεό. Μέσω της προσευχής, ο άνθρωπος προσεγγίζει την αλήθεια και την αγάπη του Θεού, και ταυτόχρονα, η καρδιά του καθαρίζεται από κάθε αμαρτία και πάθος.
Ένα μήνυμα ζωής
Η συμβουλευτική του Αγίου Παϊσίου εξακολουθεί να είναι βαθιά ζωντανή και χρήσιμη για τον σύγχρονο άνθρωπο. Η αληθινή ειρήνη, η αγάπη, η ταπεινότητα, και η προσευχή αποτελούν τα βασικά εργαλεία για να πορευθεί κανείς με πνευματικότητα στον ταραγμένο κόσμο μας. Ο αγιορείτης Όσιος μάς καλεί να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή μας δεν είναι απλώς μια πορεία επιβίωσης, αλλά μια συνεχής αναζήτηση της Θείας Χάριτος και Αγάπης. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά: «Όταν ζεις με τον Θεό, τότε τίποτα δεν είναι αδύνατο. Η ζωή σου γεμίζει με φως και ελπίδα.»
Η ζωή του Αγίου Παϊσίου παρέχει την ελπίδα ότι μπορούμε να βρούμε την αληθινή χαρά και ειρήνη, ακόμα και μέσα στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Αυτή η ελπίδα είναι που μας καλεί να προχωρήσουμε στον δρόμο του Θεού, γνωρίζοντας ότι η αγάπη Του είναι αστείρευτη, νυχθημερόν και διαιώνια διαθέσιμη για όλους.
π. Π. Κ.
ΠΗΓΗ: http://www.nyxthimeron.com
