Πολλὲς εἶναι οἱ ἐπεμβάσεις καὶ οἱ εὐεργεσίες του τόσο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ὅσο καὶ στὴ Καινὴ Διαθήκη.
Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἐμφανίστηκε στὸν Πατριάρχη Ἀβραὰμ κατὰ τὴ θυσία τοῦ Ἰσαάκ.
Ἔπειτα στὸν Λώτ, ὅταν τὸν λύτρωσε μαζὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του ἀπὸ τὴν καταστροφὴ τῶν Σοδόμων.
Μετὰ παρουσιάστηκε στὸν Πατριάρχη Ἰακώβ, ὅταν τὸν λύτρωσε ἀπὸ τὰ φονικὰ χέρια τοῦ ἀδερφοῦ του Ἠσαῦ.
Αὐτὸς προπορεύονταν μπροστὰ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτες ὅταν ἐλευθερώθηκαν ἀπὸ τὴν σκλαβιὰ τῶν Αἰγυπτίων, μὲ τὴ μορφὴ νεφέλης τὴν ἡμέρα καὶ φωτιᾶς τὴ νύχτα, τοὺς ἔδειχνε τὸ δρόμο πρὸς τὴ γῆ τῆς Ἐπαγγελίας.
Αὐτὸς παρουσιάστηκε στὸν μάντη Βαλαάμ, ὅταν ἐκεῖνος ἤθελε νὰ καταραστεῖ τὸν Ἰσραηλιτικὸ λαὸ γιὰ νὰ μὴ συνεχίσει τὸ δρόμο πρὸς τὴ Χαναᾶν.
Αὐτὸς παρουσιάστηκε καὶ στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ ἀπαντώντας του «Ἐγὼ ἀρχιστράτηγος Κυρίου νυνὶ παραγέγονα».
Εἶναι γνωστὸ καὶ τὸ θαῦμα τοῦ Ἀρχάγγελου Μιχαὴλ στοὺς Κολοσσούς τῆς Φρυγίας.
Στὴν περιοχὴ τῶν Κολοσσῶν εἶχε ἀναβλύσει πηγὴ μὲ ἁγιασμένο νερὸ ποὺ θεράπευε κάθε ἀρρώστια. Ἐκεῖ χτίστηκε ναὸς στὸ ὄνομα τοῦ Ἀρχάγγελου Μιχαήλ. Οἱ εἰδωλολάτρες στράφηκαν ἐναντίον τοῦ ἱερέα τοῦ ναοῦ, τὸν ὁποῖο ὅμως προστάτευσε ὁ Ἀρχάγγελος καὶ σώθηκε. Οἱ εἰδωλολάτρες δοκίμασαν τότε νὰ ἐκτρέψουν τὸν ροῦ ἑνὸς ποταμοῦ γιὰ νὰ πνίξουν τὸν ἱερέα καὶ νὰ καταστρέψουν τὸ ναό. Τότε ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἐπενέβη καὶ μὲ τὴ ρομφαία του ἔσκισε στὰ δύο τὴ γῆ καὶ τὰ νερὰ χωνεύθηκαν μέσα. Ἕως σήμερα τὰ νερὰ τῶν ποταμῶν χωνεύονται, γι’ αὐτὸ καὶ τὸ μέρος ὀνομάστηκε Χῶναι.
Ὅταν ὁ Ἑωσφόρος λόγῳ τῆς ὑπερηφάνειας του ἐξεγέρθηκε κατὰ τοῦ Θεοῦ, θέλησε νὰ βάλει τὸν θρόνο του στὸν οὐρανὸ καὶ νὰ γίνει ὅμοιος μὲ τὸ Θεό. Τὸν ἀκολούθησε ἕνα τάγμα Ἀγγέλων, τὸ ὁποῖο καὶ αὐτὸ ἀποσκίρτησε ἀπὸ τὸν Θεὸ ἐξαιτίας τῆς ὑπερηφάνειάς του. Τότε ἐξέπεσαν καὶ διώχτηκαν ἀπὸ τὸν οὐρανὸ μαζὶ μὲ τὸν ἀρχηγὸ τοὺς τὸν Διάβολο. Καὶ ἔγιναν ὅλοι τους σκοτεινοὶ ἀντὶ φωτεινοί. Δαίμονες ἀντὶ Ἄγγελοι.
Τότε ὁ μέγας αὐτὸς ἀρχάγγελος Μιχαήλ, βλέποντας τὴν ἐλεεινὴ ἔκπτωση τῶν Ἀγγέλων, κατάλαβε τὴν αἰτία τῆς πτώσης τους, καὶ γιὰ αὐτὸ μὲ τὴν ὑποταγὴ καὶ τὴν ταπείνωση τὴν ὁποία ἔδειξε στὸ Δεσπότη Θεό, διεφύλαξε τόσον τὴν δική του δόξα καὶ λαμπρότητα, ὅσο καὶ τὴν δόξα τῶν ἄλλων Ἀγγελικῶν ταγμάτων. Γιὰ τὴν ὑποταγή του καὶ τὴν ταπείνωση αὐτή, διορίστηκε ἀπὸ τὸ Θεὸ Παντοκράτορα νὰ εἶναι ὁ πρῶτος τῶν Ἀγγελικῶν τάξεων.
Κατὰ τὴν περίοδο ἐκείνη ὁ ἀρχάγγελος Μιχαὴλ συγκέντρωσε καὶ ἕνωσε τὶς τάξεις τῶν Ἀγγέλων, καὶ φώναξε σ’ αὐτοὺς τὸ «Πρόσχωμεν. Ἤτοι ἂς προσέξωμεν καὶ ἂς ἐννοήσωμεν, τί ἐπαθον οὗτοι οἱ ἐκπεσόντες δαίμονες διὰ τὴν ὑπερηφανίαν τους, οἵτινες πρὸ ὀλίγου ἦτον μαζὶ μὲ ἡμᾶς Ἄγγελοι. Καὶ ἂς στοχασθῶμεν τί μὲν εἶναι ὁ Θεός, τί δὲ εἶναι ὁ Ἄγγελος. Ὁ μὲν γὰρ Θεός, εἶναι Δεσπότης καὶ Δημιουργὸς ἡμῶν τῶν Ἀγγέλων. Ἡμεῖς δὲ οἱ Ἄγγελοι, εἴμεθα δοῦλοι καὶ κτίσματα τοῦ Θεοῦ».
Καὶ ἔτσι ὕμνησε καὶ δόξασε τὸν Θεὸ Παντοκράτορα, ἀναφωνῶντας ἐκεῖνον τὸν θεῖο καὶ ἀγγελικὸ ὕμνο μὲ ὅλους τοὺς Ἀγγέλους, «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης
αὐτοῦ».
Καὶ πάλιν ὁ Γαβριὴλ φανέρωσε στὸν Δανιήλ, ὅτι μετὰ ἀπὸ ἑβδομήντα χρόνια θὰ κρατήσει ἡ αἰχμαλωσία τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ μετὰ ἀπὸ τετρακόσια ἐνενήντα ἑπτὰ χρόνια θὰ ἔρθει ὁ Χριστὸς (Δαν. 9,21-25). Ὁ Γαβριὴλ ἦταν αὐτὸς ποὺ ἔφερε τὴν εἴδηση στὴν γυναίκα τοῦ Μανωέ, ὅτι θὰ γεννήσει τὸν Σαμψῶν.
Καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ἦταν αὐτὸς ποὺ ἔφερε τὴν εἴδηση στὸν Ἰωακεὶμ καὶ τὴν Ἄννα, ὅτι θὰ γεννήσουν τὴν κυρία καὶ Δέσποινα Θεοτόκο. Αὐτὸς εἶναι ποὺ ἔφερε τὴν εἴδηση στὸν Ζαχαρία ὅτι θὰ γεννήσει τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο.
Ὁ Γαβριὴλ ἔτρεφε καὶ τὴν Ἀειπάρθενο Μαρία δώδεκα χρόνια μέσα στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων μὲ οὐράνια τροφή. Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ἔφερε τὴν χαρμόσυνη εἴδηση στὴν Θεοτόκο, ὅτι θὰ γεννήσει ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιο τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ.
Αὐτὸς παρουσιάστηκε στὸ ὅραμα τοῦ Ἰωσὴφ καί τοῦ εἶπε νὰ μὴ φοβηθεῖ, ἀλλὰ νὰ παραλάβει τὴ Μαριὰμ ὡς γυναίκα του, ἐπειδὴ τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννήσει προέρχεται ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιο.
Αὐτὸς παρουσιάστηκε καὶ στοὺς ποιμένες καὶ τοὺς ἔφερε τὴν εἴδηση ὅτι γεννήθηκε ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου Χριστός. Καὶ αὐτὸς σὲ ὅραμα εἶπε στὸν Ἰωσὴφ νὰ πάρει τὸ Θεῖο Βρέφος καὶ τὴν Μητέρα του καὶ νὰ φύγει στὴν Αἴγυπτο. Καὶ πάλι αὐτὸς ξαναεῖπε στὸν Ἰωσὴφ νὰ ἐπιστρέψει στὴν πατρίδα του.
Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς μελετητὲς καὶ ἀσματογράφους γνωματεύουν, ὅτι ὁ Γαβριὴλ ἦταν ὁ Ἄγγελος ὁ ὁποῖος κύλισε τὴν βράχο ἀπὸ τὸ μνημεῖο τοῦ Ἰησοῦ. Καὶ αὐτὸς ἦταν ποὺ ἔφερε τὸ μήνυμα στὶς Μυροφόρες γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου.
Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ ἦταν αὐτὸς ποὺ ὑπηρέτησε τὸ Μυστήριο τῆς ἔνσαρκης οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ Λόγου ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὥς τὸ τέλος. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀποφάσισε νὰ συνεορτάζει μαζί τοὺς δύο Ἀρχαγγέλους Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καὶ νὰ ἐπικαλεῖται τὴν χάρη καὶ τὴ βοήθειά τους.
Αὐτὴ λοιπὸν τὴ σύναξη τῶν ἀγγέλων ἑορτάζουμε στὶς 8 Νοεμβρίου.
ΠΗΓΗ: https://agiazoni.gr