Από μικροί όλοι οι Χριστιανοί, με τη βοήθεια των γονιών τους, μαθαίνουν να προσεύχονται. Μέσα σε μια οικογένεια, οι γονείς και τα παιδιά μαζεύονται κάποιες στιγμές της μέρας και απευθύνονται στον Θεό Πατέρα με την Κυριακή Προσευχή, το γνωστό «Πάτερ ημών…». Σ΄ αυτή την προσευχή κάθε οικογένεια προσθέτει όποια άλλη θέλει, προκειμένου να δοξολογήσει, να ευχαριστήσει, να παρακαλέσει τον Θεό.
Αυτή είναι μια μικρή ακολουθία, που ο καθένας την κάνει μόνος του, συνήθως όταν μεγαλώνει. Την ώρα της ακολουθίας μας είναι καλό να έχουμε μπροστά μας μια εικόνα του Χριστού ή της Παναγίας ή κάποιου Αγίου, που μας βοηθάει στη συγκέντρωση του νου.
Εκτός όμως από τις ακολουθίες που ο κάθε Χριστιανός τελεί μόνος του ή με την οικογένειά του, η Εκκλησία έχει καθιερώσει από τους πρώτους αιώνες ακολουθίες για όλους τους πιστούς, οι οποίες γίνονται με την παρουσία ιερέα. Αυτές λέγονται Ιερές Ακολουθίες και η πιο γνωστή σε όλους μας είναι η Θεία Λειτουργία, που γίνεται κάθε Κυριακή. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι:
Ιερές ακολουθίες ή απλά ακολουθίες λέγονται οι διάφοροι τύποι δημόσιας προσευχής. Σε κάθε ακολουθία περιλαμβάνονται ψαλμοί, δεήσεις, αναγνώσματα, ευχές και ύμνοι, που λέγονται με ορισμένη τάξη και σειρά.
Στην ορθόδοξη λατρεία έχουμε:
α) τις ακολουθίες του νυχθημέρου, δηλαδή εκείνες που τελούνται κάθε μέρα σε ορισμένες ώρες
β) τις ακολουθίες των μυστηρίων
γ) τις υπόλοιπες ακολουθίες (αγιασμούς, παρακλήσεις, εγκαίνια ναών, νεκρώσιμες ακολουθίες κτλ.)
Η εικόνα είναι του Κωνσταντίνου Δημητρέλου από το βιβλίο «Ήταν κάποτε παιδιά… Ο γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης» της Άννας Ιακώβου, των εκδόσεων «Άθως Παιδικά».
