Νά συγχωροῦμε, νά μήν κρίνουμε …

Συγχώρηση προσβολών
Δέν πρέπει νά καλλιεργούμε στην καρδιά μας κακία ή μίσος ενάντια στον πλησίον πού είναι κακόβουλος.
Μάλ­λον θά πρέπει νά αγωνιστούμε νά τόν αγαπήσουμε καί νά εί­μαστε όσο τό δυνατό περισσότερο καλοί, ακολουθώντας τή διδασκαλία του Κυρίου μας Ίησού Χρίστου: «αγαπάτε τους έχθρούς υμών, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς» (Ματθ. ε’ 44).
Αν κάποιος σέ προσβάλει μέ οποιοδήποτε τρόπο θά πρέ­πει όχι μόνο νά μήν τόν εκδικηθείς, αλλά αντίθετα νά τόν συγχωρήσεις μέ όλη τήν ψυχή σου, ακόμα κι άν επι­μένει σ’ αυτό, συμμορφούμενος στό λόγο του Θεού:
«Έάν μή άφήτε τοις άνθρώποις τά παραπτώματα αυτών, ουδέ ό πατήρ υμών αφήσει τά παραπτώματα υμών» (Ματθ.-στ’ 15)· καί πάλι: «προσεύχεσθε υπέρ τών έπηρεαζόντων υμάς καί διωκόντων υμάς» (Ματθ. ε ‘ 44).
Έτσι, άν αγωνιστούμε όσο εξαρτάται άπό τίς δυνάμεις μας νά εκπληρώσουμε αυτή τήν εντολή, μπορούμε νά ελπίζουμε ότι τό θείο φως θά λάμψει στίς ψυχές μας καί θά ανοίξει σέ μας ό δρόμος γιά τήν άνω Ιερουσαλήμ.
Μη κρίνεις τον πλησίον
Δέν πρέπει νά κρίνουμε κανένα, ακόμα καί άν μέ τά ίδια μας τά μάτια είδαμε κάποιον νά άμαρτάνει ή νά παρα­βαίνει τίς εντολές του Θεού. Ό λόγος του Θεού λέει: «Μή κρίνετε ίνα μή κριθήτε» (Ματθ. ζ ‘ 1), καί πάλι: «Σύ τίς ει ό κρί­νων άλλότριον οίκέτην; τω ίδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει- σταθήσεται δέ- δυνατός γάρ έστιν ό Θεός στήσαι αυτόν» (Ρωμ. ιδ’ 4).
Δέ γνωρίζουμε γιά πόσο καιρό θά μπορέσουμε νά πα­ραμείνουμε στην αρετή, όπως λέει ό προφήτης, πού απόκτη­σε τή γνώση αυτή μέ εμπειρία:
«Εγώ δέ είπα έν τη ευθηνία μου- ού μή σαλευθώ εις τόν αιώνα, άπέστρεψας δέ τό πρόσωπον σου καί έγενήθην τεταραγμένος» (Ψαλμός κθ’ 7,8), θά είναι πολύ ωφέλιμο νά έχουμε πάντα κατά νοϋ τά λόγια του Αποστόλου: «Ό δοκών έστάναι βλεπέτω μή πέση» (Α’ Κορινθ. ι’12).
Από το βιβλίο: “Φιλοκαλία των Ρώσων νηπτικών”
Διδαχές Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ, εκδόσεις Πέτρου Μπότση, Αθήνα