Όταν πλησίαζε το Πάσχα των Εβραίων ο Χριστός επιθύμησε να συνφάγουν για τελευταία φορά όλοι οι μαθητές του μαζί. Πήγαν λοιπόν κατόπιν υποδείξεων του Χριστού και ετοίμασαν οι μαθητές ένα δείπνο σε ένα υπερώο στα Ιεροσόλυμα.
Ο Δείπνος αυτός ονομάστηκε από την Εκκλησία Μυστικός, όμως όχι διότι έγινε κρυφά αλλά διότι στο Δείπνο αυτό ο Χριστός παρέδωσε το Μέγα Μυστήριο… την Θεία Ευχαριστία.
Λόγω λοιπόν του Μυστηριακού ιδιώματος αυτού του Δείπνου η Εκκλησία τον ονόμασε Μυστικό δηλαδή Μυσταγωγικό-Μυστηριακό.
Δια των Μυστηρίων πραγματώνονται όλα αυτά τα Μυστικώς τελούμενα (με την Χάρη του Παναγίου Πνεύματος) που φωτίζουν και αγιάζουν τον άνθρωπο και τον μεταμορφώνουν σε κατα Χάριν Θεό, σε Άγιο.
Ο Χριστός στο Δείπνο αυτό για πρώτη φορά τελεί και διδάσκει στους μαθητές Του πως θα τελούν αλλά και γιατί θα τελούν το Μυστήριο των Μυστηρίων, δηλαδή την Θεία Λειτουργία.
Ο Μυστικός Δείπνος είναι ο πιο γνωστός Δείπνος της Ιστορίας και αποτελεί το γεγονός αυτό που δείχνει:
- Το παράδειγμα διακονίας και ταπείνωσης του Κυρίου μας (πλένει τα πόδια των μαθητών),
- Θεμελίωση της Λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας δίνοντας την ευκαιρία στους ανθρώπους να κοινωνήσουν μαζί Του (παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας)
- την ανεξικακία του Χριστού και το πώς σκοτίζεται ο άνθρωπος από την αμαρτία (προδοσία του Ιούδα)
