Πρίν νά ἔλθει γιά τρίτη φορά στήν Κόρινθο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔστειλε στούς Κορινθίους τήν δεύτερη ἐπιστολή του. Ἐκεῖ γιά πρώτη φορά ἀναγκάζεται νά κάνει κάτι, πού δέν τό θέλει:
• καυχᾶται, ὅτι εἶναι γνήσιος ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ·
• καυχᾶται, ὅτι ποτέ δέν ζήτησε χρήματα γιά τόν ἑαυτό του ἀπό κανένα·
• καυχᾶται, ὅτι ἐκοπίασε καί ὑπέφερε περισσότερο ἀπό ἄλλους γιά τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ. Γιά τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου Του.
Ὁ Παῦλος τό γνωρίζει, ὅτι τό νά καυχᾶται κανείς γιά τά πνευματικά, δέν εἶναι καλό. Εἶναι «ἀνοησία», ὅπως τό ὀνομάζει. Ἀναγκάζεται ὅμως νά κάνει αὐτή τήν «ἀνοησία», γιά νά προφυλάξει τούς Κορινθίους ἀπό κάποιους, πού παρίσταναν τούς ἀποστόλους, ἀλλά δέν ἦταν.
Αὐτοί οἱ ἀπατεῶνες:
• παρίσταναν τούς «σοῦπερ-ἀποστόλους» («ὑπερλίαν ἀποστόλους»)·
• «τό παίζανε» ἀφιλοχρήματοι, ἐνῶ «ἔγδερναν» τούς πιστούς·
• ἀλλοίωναν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, κατά τό κέφι τους.
Τό τραγικό ἦταν, ὅτι αὐτούς τούς ψευδαποστόλους, οἱ Κορίνθιοι τούς δέχονταν καί τούς ἄκουγαν πολύ εὐχαρίστως. Ἕνα τέτοιο κατάντημα ἔκανε τόν Παῦλο νά «ταρακουνήσει» τούς Κορινθίους μέ λόγια αὐστηρά. Καί νά τούς ἀποκαλύψει τό ἀληθινό πρόπωπο τῶν τσαρλατάνων, πού προσπαθοῦσαν νά τούς παρασύρουν.
• Μάγοι καί ὄργανα τοῦ σατανᾶ, ἐμφανίζονται μέ προσωπεῖο χριστιανικό·
• Κάθε εἴδους αἱρετικοί, σερβίρουν κατ’ ἀποκλειστικότητα τήν «μοναδική» ἑρμηνεία τῶν Γραφῶν·
• «Σοῦπερ ὀρθόδοξοι», ὑψώνουν λάβαρα μέ τό σύνθημα: «ὀρθοδοξία ἤ θάνατος!».
Καί θλίβεται κανείς νά βλέπει ἀνθρώπους «φρόνιμους», νά ἀκοῦνε ἄνετα τέτοιους ἀπατεῶνες· καί μορφωμένους, ἀκόμη καί … καθηγητές πανεπιστημίου, νά χάσκουν μπροστά στούς ψευδοκήρυκες κάποιας τάχα μοναδικῆς ἀληθείας.
Τί ὅμως εἶναι αὐτό, πού κάνει τόν ἄνθρωπο νά χάνει τήν κριτική του ἱκανότητα; Τί εἶναι αὐτό, πού τόν κάνει νά γοητεύεται ἀπό τά παραπλανητικά κηρύγματα τῶν ψευδαποστόλων; Τί τόν κάνει, νά μή μπορεῖ νά ξεχωρίζει τόν ἀγύρτη ἀπό τόν ἀληθινό ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ;
• «Φοβᾶμαι, μήπως, ὅταν ἔλθω, δέν σᾶς βρῶ ὅπως σᾶς θέλω.
• Φοβᾶμαι, μήπως ὑπάρχουν ἀνάμεσά σας ἐγωϊσμοί, ἔριδες, ζηλοτυπίες, φιλονικίες, διαπληκτισμοί, ἀλληλοκατηγορίες, διαβολές καί ἀναστατώσεις.
• Φοβᾶμαι, μήπως πενθήσω ξανά γιά πολλούς, πού δέν μετάνιωσαν γιά τήν πορνεία, τήν ἀκαθαρσία καί τήν ἀσέλγεια, πού διέπραξαν…»
Μέ ἄλλα λόγια ὁ Παῦλος λέγει:
Ἐκεῖνο, πού τυφλώνει τόν ἄνθρωπο εἶναι ὁ ἐγωϊσμός. Ὁ ἐγωϊσμός καί τοῦ μυαλοῦ καί τῆς σάρκας. Αὐτός ὁ διπλός ἐγωϊσμός, τοῦ σακατεύει τήν κρίση· τοῦ ἀχρηστεύει τήν φρόνηση· καί τόν κάνει ἕρμαιο στίς πιό ἀλλόκοτες διδασκαλίες, πού τοῦ σερβίρονται σάν ἡ μοναδική ἀλήθεια καί ἡ μοναδική σωτηρία».
